مفهوم سررسید در مارجین

کارمندان بانکی

از بانکداری خارجی (Foreign banking) در مواردی تحت عنوان بانکداری بین المللی دو (International banking) نیز نام برده می شود.

بانکداری بین المللی یا خارجی شامل آن بخش از عملیات هر بانک می شود که بانک در بازار مالی با ارز انجام می دهد. به عبارت دیگر عملیات ارزی (Foreign exchange operations) یک بانک موضوع بانکداری بین المللی یا خارجی را تشکیل می دهد.

عملیاتی که هر بانک انجام می دهد به یکی از دو بخش عملیات بانکداری داخلی و عملیات بانکداری بین المللی قابل تقسیم هستند. موضوع بانکداری داخلی، کلیه عملیاتی است که بانک به پول داخلی یا ملی (Local currency) or(Home currency) انجام می دهد و موضوع بانکداری بین المللی، عملیاتی است که بانک با پول خارجی یا ارز (Foreign currency) انجام می دهد.

عملیات ارزی یعنی آن بخش از فعالیت های روزانه بانک تجاری (Commercial Bk.) که با ارز انجام می شود. شامل خرید و فروش ارز، افتتاح حساب های بانکی به ارز (انواع حساب ها از نظر مدت)، نقل و انتقالات ارزی، عملیات مربوط به اعتبارات اسنادی، وصولی ها، ضمانت نامه ها، اوراق قرضه (Bonds)، Finance ، Refinance ، وام ها (Loans) ، چک های مسافرتی و .

عملیات ارزی شامل معاملات ارز غیر بازرگانی و ارز بازرگانی خواهد بود.

عملیات ارز غیر بازرگانی در بانکداری بین الملل یک و ارز بازرگانی در بین الملل 2 تدریس می شود.

ـ برا ی انجام عملیات بانکداری بین المللی داشتن شعبه یا دفتر نمایندگی یا باجه . در خارج از کشور ضرورت ندارد، لیکن داشتن روابط کارگزاری با بانک های خارجی اجتناب ناپذیر است. ارتباط کارگزاری با بانک ها در ستاد (اداره خارجه، بین الملل) بانک ها انجام می شود.

روابط کارگزاری عبارت از روابط بانکی که بین دو بانک واقع در کشورهای مختلف برقرار می شود و شامل حسابهای بین بانکی (Inter bank accounts) ، برقراری [1]Swift و .

عملیات ارز بازرگانی چون با ریسک (Risk) بیشتری همراه می باشد و نیاز به تخصص بیشتری دارد برای بانک درآمد بیشتری نیز دارد. در مقابل عملیات ارز غیر بازرگانی درآمد کم تری برای بانک دارد، و از این گذشته حجم این گونه عملیات (از لحاظ ارزش) در مقایسه با حجم عملیات ارز بازرگانی به مراتب در بازار جهانی ارز محدود تر می باشد.

تعریف ارز مفهوم سررسید در مارجین و نرخ ارز

ارز یعنی ارزش، بهاء قیمت، نرخ و سندهای تجاری که ارزش آنها به پول بیگانه معین شده باشد. (فرهنگ فارسی نوشته دکتر محمد معین ). ارز (Foreign currency) یا F. Exchange که به اختصار به صورت FX نیز نشان داده می شود به پول های رایج خارجی اطلاق می شود.

یعنی در هر کشور به پول رایج آن پول محلی Local currency یا به طور خلاصه پول و به پول رایج سایر کشورهای جهان ارز گفته می شود. بدین ترتیب اشکال ارز همان اشکال پول است، یعنی ارز فقط به اسکناس و مسکوک سایر کشورهای جهان محدود نشده بلکه شامل مانده حساب جاری به ارز که قابل برداشت و نقل و انتقال به وسیله چک یا حواله می باشد نیز می شود.

نرخ ارز : Exchange Rate

نرخ ارز تنها یک عدد می باشد و یا به عبارت دیگر نرخ ارزها در هر کشور قیمت واحد پول سایر کشورها که همان ارز می باشند برحسب پول ملی را نشان می دهند. یعنی مثلاً برای خرید یک واحد GBP یا EUR چقدر ریال باید پرداخت نمود. مثل خرید یک دستگاه تلویزیون و یا یک لیتر شیر چند ریال پرداخت می شود.

ـ نرخ ارز عددی است که قیمت واحد پول کشوری بر حسب واحدها (کسر واحد) پول کشور دیگر در یک زمان مشخص را نشان می دهد. با نرخ ارز یا نرخ تبدیل پول، پول کشورها به یکدیگر قابل تبدیل و معاملات ارزی شکل می گیرند.

Variable or offered currency

در معاملات ارزی دو واحد پول دو کشور مداخله دارند، به یکی از دو پول مذکور ارز پایه و به دیگری پول یا ارز غیر پایه یا متغیر

ارزهای قابل تبدیل ( Convertible currencies )

برای این که پولی در بازار بین المللی قابل معامله تلقی شود باید دارای 2 شرط اساسی باشد:

شرط اول: قابلیت استفاده از آن پول در خارج از مرزهای کشور ناشر. مثل GBP

شرط دوم: پول مزبور به عنوان ارز ذخیره (Reserve currency)توسط بانک مرکزی و تجاری سایر کشورها نگهداری شود.

قابلیت تبدیل پول یک کشور به پول سایر کشورها

الف ـ قابلیت تبدیل کامل Full convertibility

خرید و فروش برای کلیه اهداف، خروج کالا، خدمات،عملیات بورس بازی و پرداخت بدهی به خارج، قرض دادن به هر میزان آزاد و احتیاجی به مجوز از مقامات پولی ندارد.

مثل ین ژاپن (JPY) ، فرانک سوئیس (CHF) و یورو (EUR)

ب ـ قابلیت تبدیل محدود « Limited convertibility »

خرید و فروش ارز در مقابل پول ملی برای بعضی از امور مجاز و برای سایر موارد ممنوع است.

و یا این که مبالغ محدودی امکان پذیر می باشد و نیازی به کسب مجوز تا سقف تعیین شده نمی باشد مثل (روپیه هندوستان، کرون نروژ)

ج ـ ارزهای غیر قابل تبدیل Inconvertible currency

پول اکثر کشورها، به دلیل کمبود شدید منابع ارزی (درآمدها) تحت نظارت مقامات پولی قرار می گیرد. هزینه های ارزی را اولویت بندی می نمایند. لذا این گروه از پول ها غیر قابل تبدیل (غیر قابل معامله می باشند.)

تقسیم ارزهای جهان به معتبر و ضعیف

ارزهای جهان را می توان بر پایه و معیارهای متعدد به صور مختلف تقسیم و جدول بندی نمود. یکی از این تقسیم بندی ها تفکیک آن ها در 2 گروه ارزهای معتبر (Hard currency) و ارزهای دیگر یا ارزهای ضعیف (Soft = weak currency) می باشد. ارزهای معتبر واحد پول های قابل تبدیل (Convertible currency) هستند که از ثبات برخوردار بوده و مورد تقاضا میباشند.

ـ نرخ خـرید و فـروش ارز در شبـکه بانکی کشـور در ردیف ارزهـای معتبـر قرار می گیرد. (نرخ های روزانه بانکها).

ـ ارزهای معتبر را می توان به 2 گروه ارزهای کلیدی key currency و سایر ارزهای معتبر تفکیک نمود. از ارزهای کلیدی تحت عنوان ارزهای جهان روا نیز نام برده می شود.

ارزهای جهان روا شامل GBP ، EUR ، JPY ، CHF و USD می باشد، چون قابلیت تبدیل کامل دارند و تقریباً تمامی معاملات ارزی در بازار جهانی ارز به وسیله آن ها صورت پذیرفته و تشکیل دهنده ذخایر ارزی کشورهای جهان نیز می باشند.

میانگین موزون چهار ارز جهان روا یعنی USD ، GBP ، EUR و JPY واحد پول IMF یعنی SDR را تشکیل می دهند.

حق برداشت مخصوص Special drawing right = SDR

SDR یک واحد پول بین المللی است که در اواخر سال 1960 به وسیله صندوق بین المللی پول IMF = International monetary fund ایجاد شد، هدف اولیه از ایجاد آن افزایش نقدینگی بین المللی بود. ولی بعداً به عنوان یک واحد محاسبه مورد استفاده قرار گرفت. ایجاد و معرفی حق برداشت مخصوص ناشی از لغو محدودیت ها و کنترل های ارزی تحت نظارت IMF (در اجرای سیستم پولی برتون و ودز) بوده است.

با رشد حجم تجارت جهانی از طرفی و عرضه محدود طلا، این محدودیت جوابگوی این حجم از مبادلات نبوده، لذا IMF برای رفع این مشکل پس از سالها مطالعه و تحقیق SDR را به عنوان یک ذخیره قانونی علاوه بر طلا و دلار معرفی نموده تا کمبود نقدینگی جبران شود.

روش های (نظام) تعیین نرخ ارز

1ـ نظام نرخ ثابت ارز یا نرخ واحد ارز ( Fixed exchange rate system )

در این روش یک نرخ رسمی ثابت برای پول ملی در مقابل ارزها اعلام و مورد حمایت قرار می گیرد. در این نظام ثبات و اعتماد بالایی در مبادلات به وجود می آید. پذیرش و به کار بردن این روش زمانی امکان پذیر است که ذخایر ارزی و طلای کشور خوب و قابل ملاحظه باشد و وضع اقتصاد آن چنان باشد که ارزها را به وسیله انگیزه های اقتصادی جذب کند.

همان گونه که ملاحظه می شود نرخ ارز ثابت همراه با کنترل دولت می باشد. نرخ ارز ثابت همراه با کنترل دولت به دو صورت خواهد بود. در یک شکل دولت کنترل کامل بازار را در دست می گیرد و نظام آزاد مبادلات ارزی وجود نخواهد داشت و پول کشور غیرقابل تبدیل (Inconvertible) خواهد شد. در شکل دوم دولت از سیاست تثبیت نرخ ارز پیروی، اما ورود و خروج ارز آزاد می باشد، در این صورت پول کشور قابل تبدیل (Convertible) خواهد بود.

الف ـ نرخ ثابت ارز و پول کشور غیرقابل تبدیل

در این وضعیت دولت بازار آزاد ارز را بر چیده و انحصار کامل بازار ارز را در دست می گیرد. مانند کوبا و کره شمالی. نرخ ارز توسط دولت تعیین و به بازار دیکته می شود. در این صورت دولت خریدار و مفهوم سررسید در مارجین فروشنده ارز و لذا تعیین کننده نرخ ارز نیز می باشد. دولت نرخ ارز را غالباً بر اساس ملاحظات سیاسی و اجتماعی تعیین می نماید. به طور کلی کشورهایی که با کمبود مداوم ارز و کسری پیوسته تراز پرداخت ها مواجه می شوند به عمر نظام ارز آزاد پایان می دهند و دولت کنترل کامل بازار را در دست می گیرد تا عرضه محدود ارز بر اساس اولویت هایی به مصارف زیاد تخصیص یابد. برای مثال ایران بعد از انقلاب اسلامی سیاست کنترل ورود و خروج ارز و تعیین نرخ مستقیم ارز را اتخاذ و اجرا کرد که تا تاریخ 1/1/1381 ادامه داشت.

ـ در نظام ارزی که دولت انحصار کامل بازار ارز را در دست می گیرد، نرخ های مختلف برابری وجود خواهد داشت (Multi Rate). و در کنار آن بازار سیاه یا سایه به دلیل این که محدودیت، عامل افزایش تقاضای ارز و سرازیر شدن مابه التفاوت تقاضا به بازار و در نتیجه نرخ بازار سایه همیشه از نرخ های رسمی Nominal rate در سطح بالاتری قرار می گیرد.

ب ـ نرخ ارز ثابت و پول کشور قابل تبدیل:

در این روش دولت در بازار مداخله می نماید تا نرخ ارز را در محدوده ی مشخصی تثبیت نماید. اما در عین حال پول کشور قابل تبدیل می باشد. ورود و خروج ارز آزاد، یعنی بازار آزاد ارز فعال می باشد. در این روش بانک مرکزی با تضعیف رسمی ارزش پول (Devaluation) و یا تقویت پول (Revaluation) نرخ را در سطح مورد انتظار حفظ می نمایند. برای جلوگیری از انحراف و اعاده اوضاع عادی به بازار ارز، بانک مرکزی کشور مربوطه از منابع ارزی ذیل استفاده می نماید:

1ـ برداشت از ذخایر ارزی

3ـ استفاده از منابع صندوق بین الملل پول

4ـ استقراض از بازار جهانی ارز

5ـ دریافت کمک بلاعوض از خارج

در حال حاضر عربستان سعودی، کویت، بحرین، عمان و امارات متحده عربی از این نظام استفاده می نمایند.

2ـ نرخ ارز شناور Floating exchange Rate system

ـ در این نظام، دولت و بانک مرکزی در بازار ارز برای تعیین نرخ ارز دخالت نمی کنند و نرخ ارز مانند قیمت کالاها بر اساس شرایط بازار یعنی عرضه و تقاضای بازار تعیین می شود. قیمت هر کالایی با توجه به شرایط و ساختار بازار آن کالا تعیین می شود. حال باید بررسی و تعیین کرد که بازار ارز چگونه بازاری می باشد؟ بازار ارز، بازار رقابت کامل است. زیرا شرایط لازم و کافی در این بازار برای رقابت کامل بودن وجود دارد. به نظر ژان مارشال برای سیال بودن عرضه و تقاضای کالا شرایط زیر لازم می باشد:

ـ شرط اول آزادی خریداران و فروشندگان در تعیین قیمت کالا.

ـ شرط دوم اطلاع خریداران و فروشندگان از بازار و داشتن تماس آزاد با یکدیگر

ـ شرط سوم خریداران و فروشندگان هر مقدار کالایی که می خواهند بخرند یا بفروشند آزاد باشند.

ـ شرط چهارم یکسان و همگن بودن کالای مورد معامله

در شرایط بازار رقابت کامل یک قیمت واحد و مشخص برای کالا تعیین می شود. هیچ فروشنده ای حاضر نیست زیر قیمت مشخص و معین بازار بفروشد و هیچ خریداری نیز حاضر نخواهد شد تا کالا را به قیمتی بالاتر از قیمت تعیین شده خریداری نماید. قیمت در بازار رقابت کامل محل تلاقی و تقاطع عرضه و تقاضا خواهد بود.

در بازار رقابت کامل ارز نرخ ارز در محل تلاقی عرضه و تقاضای ارز تعیین می گردد. به نرخ ارزی که به این ترتیب تعیین می شود، نرخ ارز شناور گفته می شود. در نظام آزاد ارز اگر دولت هیچ گونه مداخله ای در خصوص تعیین نرخ ارز ننماید به آن (Clean floating) یعنی شناور خالص گفته می شود.

چنانچـه دولت در بازار ارز از طریق دست کـاری نرخ بهـره مداخله نمـاید به آن شناور ناقص می گویند. (Dirty floating)

امروزه در اکثر کشورهای جهان یعنی آمریکا، منطقه یورو، بریتانیا، غنا، نیجریه، فیلیپین، روسیه و ژاپن نرخ ارز به روش شناور تعیین می شود.

ـ مقایسه نظام های نرخ ثابت ارز با نرخ شناور ارز

نظام ثابت نرخ ارز در مقایسه با نظام شناور نرخ ارز، از این امتیاز مهم برخوردار می باشد که به دلیل تثبیت برابری ارزها و درنتیجه ریسک کمتر، موجبات ثبات بازرگانی خارجی را فراهم می آورد. در مقابل در نظام شناور نرخ ارز، انجام بازرگانی خارجی و سرمایه گذاری های به ویژه بلندمدت به علت نوسانات نرخ ارز با ریسک به مراتب بیشتری همراه بوده و صادرکنندگان و واردکنندگان و سرمایه گذاران همواره با خطر تغییر ارزش پول مواجه هستند. نظام شناور نرخ ارز در مقایسه با نظام ثابت نرخ ارز موجب می شود تا اولاً کشورها از لحاظ اقتصادی مستقل مفهوم سررسید در مارجین مفهوم سررسید در مارجین تر باشند و ثانیاً لزومی به حفظ و نگهداری ذخایر ارزی نمی باشد.

نظام شناور نرخ ارز همواره در معرض خطر عملیات بورس بازی است. در واقع اکثراً نرخ ارز در کشورهایی که این نظام ارزی را انتخاب نموده اند، نه به واسطه عدم تعادل در بازرگانی خارجی تغییر کرده، بلکه بیشتر مواقع به خاطر عملیات بورس بازی انجام پذیرفته است. این از جمله نقاط ضعف این نظام نرخ ارز می باشد. همین امر موجب حفظ و نگهداری ذخایر ارز می باشد.

روش های اعلام نرخ ارز

ـ نرخ ارز به یکی از چهار مفهوم سررسید در مارجین مفهوم سررسید در مارجین شکل زیر توسط بانک ها و یا صرافی ها در بازار جهانی ارز برای انجام معاملات اعلام می شود:

الف) روش مستقیم Direct Quotation

در این روش اعلام نرخ ارز که بیشتر بانک ها و صرافی از آن پیروی می نمایند، واحد ارز ثابت و پول محلی (Local currency) تغییر می کند. در واقع ارزها به مثابه واحد کالاها باید تلقی شوند که نرخ ارز مبین قیمت آنها می باشد. برای مثال: (در تاریخ 25/3/1387)

فروش (ريال) خرید (ريال) نوع ارز

12660 12600 EUR

ب ـ روش غیر مستقیم Indirect Quotation

در این روش که در کشورهای انگلستان، هندوستان و نیوزلند از آن استفاده می شود قیمت یا نرخ واحد پول این کشورها بر حسب پول سایر کشورها (ارز) اعلام می شود . بدین ترتیب پوند پول پایه و سایر ارزها، پول یا ارز غیر پایه یا متغیر خواهند بود.

GBP = EUR 1.4776 1.4780

GBP = JPY 248.54 248.60

GBP = USD 2.0313 2.0315

GBP = CHF 2.4331 2.4336

ج ـ روش دلار پایه ( USD Base Quotation )

در این روش اعلام نرخ ارز، نرخ تبدیل یا برابری یک واحد ارز برحسب ارز دیگر اعلام می شود. در واقع این روش را می توان تصور نمود که روش غیرمستقیم است با این تفاوت که ارز پایه دلار آمریکا می باشد این روش حاکی از اهمیت و وزن دلار آمریکا در بازار جهانی ارز می باشد.

USD = GBP 0.4922 0.4925

USD = JPY 122.51 122.55

USD = EUR 0.7246 0.7251

USD = CHF 1.2025 1.2030

دـ روش (نرخ ) متقابل یا متقاطع ( Cross Quotation )

در این روش اعلام نرخ ارز، نرخ تبدیل یا برابری یک واحد ارز بر حسب ارز دیگر اعلام می شود . در واقع ارز پایه ثابت نمی باشد.این روش اعلام نرخ ارز بیشتر توسط دلال ها و سوداگرهای ارز کاربرد دارد.

در واقع (Cross Rate) نرخ برابری 2 ارز غیر دلاری است که از برابری هر یک از آنها نسبت به دلار حاصل می شود. مثال: USD/CHF 1.4850 1.4858

فروش تعهدی چیست؟ (آشنایی با فروش تعهدی در بازار سرمایه و بورس)

فروش تعهدی و استفاده از آن می تواند به عنوان ابزاری باشد که پویایی بازار سرمایه را بیشتر و بیشتر کند و سرمایه گذارانی که در بورس تهران معامله می‌کنند هم بتوانند در هنگام خرید سهم از رشد قیمت سهام شرکت منتفع شوند و هم به هنگام ریزش قیمت از کاهش آن منتفع شوند. به بیان ساده تر فروش تعهدی به این معنی است که پیش بینی می‌کنید قرار است قیمت سهام یک شرکت در آینده کاهش یابد و شما با فروش سهم در این حالت می‌توانید وارد موقعیت معاملاتی شوید و در نهایت با کاهش قیمت سهم در آینده سود کسب کنید. در این مقاله در خصوص فروش تعهدی و استفاده از آن به عنوان یک ابزار معاملاتی در بورس تهران توضیح دهیم و مفهوم کلی آن را بیان کنیم.

فروش تعهدی چیست؟

فروش تعهدی یکی از ابزارهایی است که در حالت متعارف به دو حالت استفاده می شود که شامل کسب سود از بازار منفی و پوشش ریسک می باشد. در حالت عادی سرمایه گذار با خرید سهام شرکت و افزایش قیمت سهم منفعت می برد ( همان که در حال حاضر در بورس معامله می‌کنید) اما در فروش تعهدی در حالت اول فردی که سهم ندارد ولی پیش بینی می کند که قیمت سهم در آینده کاهش پیدا می کند، موقعیت فروش گرفته و با پایین آمدن قیمت اقدام به خرید سهم می کند و در واقع قرض خود را ادا می کند. در این حالت فروشنده با فروش سهم در قیمت بالا و سپس خرید سهم در قیمت پایین‌تر، منفعت کسب می‌کند. در حالت دیگر، سرمایه گذار مالک سهام شرکت است ولی ممکن است فکر کند که قیمت سهام شرکت موقتا کاهش می یابد؛ به همین دلیل اقدام به اخذ موقعیت فروش تعهدی می کند . در این حالت سهامدار خود را در مقابل بالا یا پایین آمدن قیمت پوشش داده است (زمانی که قیمت افزایش می یابد سود می کند و در موقعیت تعهدی زیان می‌کند و بالعکس اگر قیمت سهم کاهش یابد، مالک از بابت داشتن سهم متحمل زیان می‌شود؛ ولی در موقعیت استقراضی سود کسب می‌کند) و بدین ترتیب میزان ریسک خود را کاهش می دهد. این سازوکار فروش تعهدی نام دارد .

در واقع فروش تعهدی در ۵ گام خلاصه می‌شود:

گام اول: قرض کردن سهم

گام دوم: فروش سهم در قیمت جاری بازار

گام سوم: منتظر ماندن برای کاهش قیمت سهم

گام چهارم: خرید آن سهم از بازار

گام پنجم: بازگرداندن سهم به صاحب آن و شناسایی سود

مثال فروش تعهدی ( فروش استقراضی در بورس )

در مراحل قبلی در خصوص فروش تعهدی و حالت های مختلف آن صحبت کردیم. در بخش بعدی قصد داریم با ذکر یک مثال در خصوص فروش تعهدی کامل توضیح دهیم. فرض کنید که قیمت سهم وساخت در بازار ۲۰۰۰ تومان است و شما با استفاده از ابزار تحلیل تکنیکال و یا تابلو خوانی و بازار خوانی پیش بینی می‌کنید که قرار است قیمت این سهم در آینده کاهش یابد. در این حالت می‌توانیم با استفاده از معاملات فروش استقراضی در بازار سرمایه سود کسب کنیم. در ادامه گام های ذکر شده در بالا را همراه با مثال توضیح می دهم.

گام اول : در گام اول فرض کنید که ۵۰۰۰ سهم وساخت را از یکی از سهامداران قرض می‌گیریم.

گام دوم : در گام دوم ۵۰۰۰ سهم وساخت را با قیمت ۲۰۰۰ تومان در بازار می فروشیم. ( فروش تعهدی )

گام سوم : در گام سوم صبر می‌کنیم تا قیمت ( به عنوان مثال بعد از ۵ روز ) ۲۰۰ تومان کاهش یابد.

گام چهارم : در گام بعدی و بعد از کاهش قیمت ۵۰۰۰ سهم را به قیمت ۱۸۰۰ تونمان خریداری می‌کنیم.

گام پنجم : در گام آخر ۵۰۰۰ سهمی را که قبلا قرض گرفته ایم، پس می دهیم و مبلغ باقیمانده حاصل از این خرید و فروش به عنوان سود در این معامله شناسایی می کینم. سود حاصل از این معامله به صورت زیر محاسبه می شود.

۵۰۰۰ (۲۰۰۰-۱۸۰۰) = تعداد سهم ( قیمت خرید – قیمت فروش)

ساز و کار فروش تعهدی در بورس:

به طور ساده، فرآیند انجام این نوع معاملات به شرح زیر است:

گام اول: متقاضی به وکالت از مالک (و به نام مالک) سهم را در بازار به فروش می‌رساند.

گام دوم: متقاضی منتظر می‌ماند تا سهم کاهش یابد.

گام سوم: متقاضی سهم را به وکالت از مالک (و به نام مالک) از بازار خریداری می‌کند.

گام چهارم: پس از بازگرداندن سهم به مالک، مابه‌التفاوت بین قیمت خرید و فروش به عنوان سود متقاضی به متقاضی داده می‌شود.

در مثال بالا توضیح دادیم که سرمایه گذار پیش بینی می کند که قرار است قیمت سهم در آینده کاهش یابد و قیمت سهم هم کاهش پیدا می کند و سرمایه گذار از این معامله منتفع می شود. اما حالتی را تصور کنید که پیش بینی سرمایه گذار درست نباشد و برخلاف انتظار مفهوم سررسید در مارجین قیمت سهم در بازار افزایش یابد. بنابراین سرمایه گذار در این حالت باید با قیمت بالاتری سهم را خریداری کند و به سرمایه گذار دیگری که سهم را از او قرض گرفته بود؛ برگرداند و در نتیجه متحمل زیان می شود که مقدار زیان هم دقیقا مانند فرمول بالا ولی در جهت برعکس محاسبه می شود. در این حالت متقاضی متحمل زیان و مالک سهم سود کسب می کند.

فرآیند انجام معاملات فروش تعهدی در بورس :

فروش تعهدی از طریق سامانه معاملات کارگزاری به سادگی قابل انجام است و افرادی که دارای کد بورسی می باشند، می‌توانند اقدام به انجام آن نمایند. حال برای فعال کردن فروش تعهدی در کارگزاری برای انجام معاملات هم متقاضی و هم مالک باید قراردادی تحت عنوان فروش تعهدی را امضا کنند و در نهایت این دسترسی برایشان فعال خواهد شد. پس برای انجام معاملات فروش تعهدی نیاز به یک کد بورسی جدید ندارید. این فرایند معمولاً از طریق کارگزاری‌ها با انعقاد قراردادی به عنوان قرارداد مارجین و افتتاح حساب مارجین مدیریت می‌شود. با افتتاح حساب مارجین، کارگزار دو نوع اعتبار در اختیار مشتری قرار می‌دهد: اعتبار به شکل وام نقدی و اعتبار به شکل سهام؛ که یکی خرید اعتباری و دیگری فروش تعهدی (و همچنین وام به شکل سهمی) هستند. لذا خرید اعتباری و فروش استقراضی را می‌توان دو روی یک سکه مفروض دانست.

ساز و کار مالک در فروش تعهدی چگونه است؟

سرمایه گذارانی که تمایل دارند برای مدت طولانی سهامشان را نگهداری کنند و جز افزایش قیمت در این مرحله سودی نمی برند قادرند با مکانیزم فروش تعهدی، در بازه زمانی که تمایل به فروش سهم ندارند، آن را در اختیار کسانی قرار دهند که متقاضی فروش تعهدی هستند. در این حالت متقاضیان، سهمی که از مالک قرض گرفته اند را به وکالت از مالک در بازار می فروشند. در این حالت وجه حاصل از فروش سهام به حساب مالک واریز و مالک می‌تواند این وجوه را به دو صورت که شامل سپرده بانکی یا خرید صندوق‌های قابل معامله با درآمد ثابت می باشد، در بازار سرمایه‌گذاری نماید. توجه داشته باشید که مالک در حالت عادی و غیر فروش تعهدی، قادر به کسب سود از سرمایه درگیر شده برای سهم نگهداری شده، در حالت قبل نبود؛ بنابراین در این حالت مالک هم از بابت افزایش قیمت سهم سود می کند و هم از بابت دریافت سودی معادل سود سپرده بانکی.

ساز و کار متقاضی در فروش تعهدی چگونه است؟

سرمایه گذارانی که با استفاده از تحلیل های موجود در بازار مانند تحلیل تکنیکال ، تحلیل بنیادی و یا حتی تابلو خوانی و رفتار شناسی معاملات انتظار کاهش قیمت سهم را دارند؛ قادرند از طریق فروش تعهدی اقدام به فروش سهم کرده و پس از کاهش قیمت، آن را در قیمت پایین‌تر مجددا خریداری کنند و از این تفاوت قیمت منتفع شوند. از طرفی متقاضی برای فروش تعهدی، نیاز به پرداخت وجه تضمین دارند. وجه تضمین هم، درصدی از کل ارزش قرارداد است که باید توسط متقاضی پرداخت شود. درواقع متقاضی با پرداخت بخشی از ارزش قرارداد از سود حاصل از اختلاف قیمت بین فروش و خرید منتفع می‌شود.

مالکان جهت تشویق متقاضیان به فروش تعهدی، هنگام ثبت درخواست خود در سامانه تأمین، نرخ تشویقی نیز تعیین می‌نمایند. در سررسید قرارداد یا هنگام تسویه قرارداد فروش تعهدی، مالک به میزان نرخ تشویقی، از سود حاصل از فروش سهام تعهدی که در سپرده بانکی یا صندوق های قابل معامله با درآمد ثابت، سرمایه‌گذاری شده است، به متقاضی پرداخت می‌کند. درواقع متقاضی علاوه بر سود حاصل از کاهش قیمت، از سود ناشی از نرخ تشویقی نیز بهره‌مند می‌شود که همانند مالک سود متقاضی نیز از دو محل در نظر گرفته می شود.

چنانچه برای سهامی که مالک در اختیار متقاضیان قرار داده است، سود تقسیمی در نظر گرفته شود، مالک می‌تواند به میزان این سود، از وجوه حاصل از فروش تعهدی، از حساب عملیاتی خود برداشت نماید. درواقع در فروش تعهدی، مالک می‌تواند سریع و راحت به سود تقسیمی سهام خود نیز دست یابد.

سر رسید خرید و فروش تعهدی :

در بحث فروش تعهدی فرض کنید زمان اتمام قرارداد فروش تعهدی سهم فولاد در مشخصات قرارداد برابر با ۲۸ روز باشد. اگر فردی در یک تاریخی به عنوان مثال تاریخ ۱ مهر اقدام به فروش تعهدی سهم فولاد نماید، تاریخ سررسید و تسویه قرارداد وی ۲۸ روز بعد، یعنی ۲۹ مهر می باشد و به همین روش با توجه به زمان های مختلف، سررسید را محاسبه کرد. حال اگر در این میان سهمی افزایش سرمایه داشته باشد قرارداد سررسید آن ۲ روز کاری قبل تغییر می کند. حال سوال اینجاست که سرمایه گذار به هر دلیلی قادر به خرید سهم و تسویه فروش تعهدی مانند (صف خرید بودن سهم و یا فراموش کردن موقعیت ) نباشد. در این حالت در روز تسویه فروش تعهدی تسویه نقدی می شود و متقاضی باید جرایم مالک را پرداخت کند که این جرائم از وجه تضمین مشتری برداشت می شود.

نکته:

در حال حاضر همه سهم ها قابلیت فروش تعهدی در بورس را ندارند و اسامی شرکت هایی که قابلیت آن را دارند در اطلاعیه ها اعلام می شود.

کارمزد فروش تعهدی و زمان معاملات آن :

کارمزد خرید و فروش تعهدی در بورس در حال حاضر همانند کارمزد معاملات در خرید و فروش سهام می باشد که توسط متقاضی پرداخت می شود و معاملات آن ساعت ۸:۳۰ الی ۱۲:۳۰ می باشد.

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی | معرفی کلی هج کردن هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک می‌کند تا ضررهایی که […]

مفهوم هج کردن در بازارهای مالی |

معرفی کلی هج کردن

هج کردن (hedging) به معنی خرید یک دارایی برای کاهش خطر ضرر از دارایی‌های دیگر می‌باشد. هجینگ در امور مالی یک استراتژی مدیریت ریسک است که با کاهش و از بین بردن ریسک عدم قطعیت‌ها سروکار دارد. این استراتژی کمک می‌کند تا ضررهایی که ممکن است به دلیل نوسانات ناشناخته قیمت سرمایه گذاری ایجاد شود، پوشش داده شود.

این سازوکار یک روش استاندارد است که سرمایه گذاران در بورس اوراق بهادار از آن استفاده می‌کنند تا از سرمایه‌های خود در برابر ضرر و زیان محافظت کنند. این استراتژی در زمینه‌های زیر نیز انجام می‌شود:

کالاها: شامل محصولات کشاورزی، محصولات انرژی، فلزات و غیره است. خطر مرتبط با این موارد به عنوان ریسک کالا شناخته می‌شود.

اوراق بهادار: شامل سرمایه‌گذاری در سهام، شاخص و غیره است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان ریسک حقوق صاحبان سهام یا ریسک اوراق بهادار شناخته می‌شوند.

• ارزها: شامل ارزهای خارجی است. انواع مختلفی از خطرات مرتبط با آن وجود دارد مانند – خطر نوسانات ریسک ارزی و غیره
• نرخ بهره: شامل نرخ‌های وام است. خطرات مرتبط با این موارد به عنوان خطرات نرخ بهره شناخته می‌شوند.
• آب و هوا: هم‌چنین یکی از موضوعاتی است که امکان حفاظت از آن وجود دارد.

برخی از بروکرها به شما اجازه می دهند تا معاملاتی انجام دهید که هج مستقیم (Direct Hedge) هستند. هج مستقیم یعنی زمانی که اجازه داشته باشید وارد معامله ای شوید که در آن به عنوان مثال جفت ارز USD/GBP خریده و در عین حال بتوانید همان جفت ارز بفروشید.

با اینکه سود خالص هر دو معامله در زمان باز بودن آنها صفر است، شما مفهوم سررسید در مارجین می توانید با زمان بندی درست در بازار و بدون ضرر اضافی پول بیشتری به دست بی آورید.

یک هج ساده Forex از شما محافظت می کند زیرا به واسطه ی آن می توانید در جهت مخالف و بدون نیاز به بستن معامله اولیه تان به معامله بپردازید. می توان ادعا کرد که بهتر است معامله اولیه با یک ضرر بسته شود و سپس معامله ی جدیدی در پوزیشن بهتری انجام شود. این یکی از تصمیماتی است که شما به عنوان یک معامله گر با آن روبرو خواهید بود.

مطمئناً می توانید معامله اولیه تان را ببندید و بعداً دوباره با قیمتی بهتر وارد بازار شوید. مزیت استفاده از هج این است که شما را قادر می سازد تا در عین نگه داشتن معامله اول در بازار، با استفاده از معامله دوم زمانی که بازار در جهت مخالف پوزیشن اولیه تان حرکت می کند سود کنید.

اگر حدس می زنید که بازار در جهت مساعدی با معامله اولیه تان در حال تغییر مسیر است، همواره می توانید یک اردر توقف ضرر (Stop Loss) بر روی معامله هج قرار داده و یا آن را ببندید.

جفت ارزهای چندگانه

یک معامله گر Forex می تواند با استفاده از ۲ جفت ارز متفاوت در برابر یک ارز خاص هج کند. به عنوان مثال، شما می توانید یک پوزیشن خرید در جفت ارز EUR/USD و یک پوزیشن فروش در جفت ارز USD/CHF داشته باشید. در این صورت، شاید دقیق نباشد، اما شما به این ترتیب ریسک USD را هج کرده اید. تنها مشکل این نوع هج کردن این است که شما در معرض نوسانات یورو (EUR) و فرانک سوئیس (CHF) قرار خواهید گرفت.

به این ترتیب، اگر ارزش یورو در برابر تمام ارزهای دیگر افزایش پیدا کند، این منجر به نوسانی در جفت ارز EUR/USD شده که توسط معامله USD/CHF تان خنثی نخواهد شد. به طور کل، این روش قابل اعتمادی برای هج کردن نیست مگر اینکه هج پیچیده ای در نظر دارید که بسیاری از جفت ارزها را در بر می گیرد.

دلیل اصلی استفاده از هج به حداقل رساندن ریسک در معاملات است. اگر با دقت انجام شود، هج می تواند بخش بزرگی از برنامه تجاری تان باشد. تنها معامله گران با تجربه که نوسانات و زمان بندی بازار را به درستی درک می کنند باید از هج استفاده کنند. بکارگیری هج بدون داشتن تجربه تجاری کافی خیلی زود منجر به خالی شدن موجودی حساب تان خواهد شد.

انواع مختلف هج کردن

هجینگ به طور کلی به سه نوع تقسیم می‌شود که به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا با معامله بر روی کالاها، ارزها یا اوراق بهادار مختلف سود کسب کنند. این سه دسته عبارتند از:

• قرارداد فوروارد: این قرارداد توافق نامه‌ای غیر استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد فوروارد شامل قراردادهای مختلفی مانند قراردادهای مبادله‌ای برای ارزها، کالاها و غیره است.
• قرارداد فیوچرز: یک قرارداد استاندارد برای خرید یا فروش دارایی‌های اساسی با قیمت تعیین شده در تاریخ خاص و مقدار استاندارد توافق شده توسط دو طرف مستقل درگیر است. قرارداد آتی شامل قراردادهای مختلف مانند کالاها، قراردادهای آینده ارزها و غیره است.
• بازارهای پول: یکی از اجزای اصلی بازارهای مالی است که در آن وام‌های کوتاه مدت، استقراض، خرید و فروش با سررسید یک سال یا کمتر انجام می‌شود. این موضوع شامل اشکال مختلفی از فعالیت‌های مالی ارزها، عملیات بازار پول برای بهره، فراخوان سهام است که در آن‌ها وام‌های کوتاه مدت، استقراض، فروش و وام با سررسید یک سال یا بیشتر اتفاق می‌افتد.

مزایای هج کردن

• می‌تواند برای قفل کردن سود استفاده شود.
• معامله گران را قادر می‌سازد تا در دوره‌های سخت بازار زنده بمانند.
• تلفات را تا حد زیادی محدود می‌کند.
• از آنجا که موجب سرمایه گذاری سرمایه گذاران در طبقات مختلف دارایی می‌شود، نقدینگی را افزایش می‌دهد.
• همچنین به صرفه جویی در وقت کمک می‌کند، زیرا با استفاده از این استراتژی معامله‌گران بلندمدت ملزم به نظارت و تنظیم سبد سهام خود با نوسانات روزانه بازار نیستند.
• یک مکانیسم قیمت انعطاف پذیر را ارائه می‌دهد، زیرا به هزینه کمتری از مارجین نیاز است.
• در صورت هج کردن موفقیت آمیز از معامله گران در برابر تغییرات قیمت کالاها، تورم، تغییرات نرخ ارز، تغییرات نرخ بهره و غیره محافظت می‌کند.
• در پوشش با استفاده از معاملات اختیار، فرصتی برای معامله گران فراهم می‌شود تا با استفاده از استراتژی‌های معاملات، گزینه‌های پیچیده را برای به حداکثر رساندن بازده اعمال کنند.
• به افزایش نقدینگی در بازارهای مالی کمک می‌کند.

سرمایه گذاران چگونه صندوق‌های تامینی را پوشش می ‌دهند؟

استراتژی‌های مختلفی وجود دارد که توسط سرمایه‌گذاران برای کاهش ریسک استفاده می‌شود مانند:

• تخصیص دارایی: با تنوع بخشیدن به پرتفوی سرمایه گذار با کلاس‌های مختلف دارایی انجام می‌شود. به عنوان مثال، شما می‌توانید ۴۰ درصد سرمایه را در سهام سرمایه گذاری کنید و باقی سرمایه‌تان را به کلاس‌های دارایی ثابت تخصیص دهید. این موضوع به تعادل سرمایه گذاری کمک می‌کند.
• ساختار: با سرمایه گذاری قسمت خاصی از پورتفو در اوراق بدهی و بقیه در اوراق مشتقه انجام می‌شود. سرمایه گذاری در بدهی ثبات را ایجاد می‌کند در حالی که سرمایه گذاری در اوراق مشتقه به منظور پوشش ریسک به کار گرفته می‌شود.
• استفاده از اوراق اختیار: این گزینه شامل خرید اختیار خرید و اختیار روش است که به راحتی می‌توانید دارایی‌ها را مستقیماً ایمن کنید.
• استراتژی آربیتراژ: بسیار ساده و در عین حال بسیار هوشمندانه است. این استراتژی شامل خرید یک محصول و فروش سریع آن در بازار دیگر با قیمت بالاتر است. بنابراین در صورت وجود چنین فرصتی سودی ناچیز اما ثابت تضمین می‌شود. این استراتژی معمولاً در بازار سهام استفاده می‌شود.

بیایید یک مثال بسیار ساده از یک دانش آموز دبیرستانی در نظر بگیریم که یک جفت کفش Asics را از فروشگاه اوت لت که در نزدیکی خانه او است فقط ۴۵ دلار خریداری کرده و آن را به قیمت ۷۰ دلار به هم مدرسه‌ای خود بفروشد. دانش آموز دوم نیز خوشحال است که قیمت بسیار ارزان تری را در مقایسه با فروشگاه بزرگ که همین کفش را با قیمت ۱۱۰ دلار به فروش می‌رساند، پیدا کرده است.

• استراتژی کاهش میانگین: ​​شامل خرید واحد‌های بیشتری از یک محصول خاص است حتی اگر هزینه یا قیمت فروش محصول کاهش یافته باشد. سرمایه گذاران سهام اغلب از این استراتژی استفاده می‌کنند. اگر قیمت سهامی که قبلاً خریداری کرده‌اند به میزان قابل توجهی کاهش یابد، آن‌ها سهام بیشتری را با قیمت پایین خریداری می‌کنند. سپس، اگر قیمت بین دو قیمت خرید آن‌ها به نقطه‌ای افزایش یابد، سود حاصل از خرید دوم ممکن است ضررهای مورد اول را پوشش دهد.

سخن آخر

هجینگ روش مهمی است که سرمایه گذاران می توانند برای محافظت از سرمایه گذاری های خود در برابر تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده در بازارهای مالی از آن استفاده کنند.

قرارداد بازخرید یا ریپو (Repurchase agreement)

قرارداد بازخرید یا ریپو (Repo) نوعی وام کوتاه‌مدت محسوب می‌شود و به طور کلی توسط افرادی که از اوراق بهادار دولتی در معاملات خود استفاده می‌کنند، به کار گرفته می‌شود. اکنون در این مقاله قصد داریم به مفهوم Repo و نحوه عملکرد این قراردادها اشاره داشته باشیم و سپس کاربرها و حتی ریسک‌های آن‌ها را بررسی نماییم.

قرارداد بازخرید یا ریپو (Repurchase agreement)

قرارداد بازخرید یا Repurchase agreement (به عبارتی REPO) به قراردادهایی می‌گویند که طی آن یک نهاد تجاری یا مالی و … با فروش بخشی از دارایی‌های خود، بطور مشروط، وجهی را دریافت می‌نماید. شرط فروش در این قرارداد، بازخرید آن دارایی در زمان آتی با قیمتی از قبل تعیین شده (بالاتر) است.

اگر بخواهیم به زبانی ساده‌تر بیان کنیم، قرارداد ریپو، قراردادی است که براساس آن یک سرمایه‌گذار، اوراق بهادار خود را به سرمایه‌گذار دیگری واگذار کرده و به‌طور همزمان متعهد می‌شود که همان اوراق بهادار یا معادل آن را در آینده و با قیمت از قبل تعیین شده و بالاتر بازخرید نماید.

در این قرارداد دو طرف معامله حاضر می‌باشند، شخصی که که نقدینگی دارد و فردی که اوراق قرضه در اختیار دارد. شخصی که اوراق داشته و نیاز به نقدینگی دارد، اوراق قرضه خود را به فرد دارای نقدینگی فروخته و همزمان قرارداد بازخرید اوراق (Repo) را به مبلغی بالاتر منعقد می‌کند و در واقع به نوعی اوراق قرضه خود را وثیقه گذازی کرده و در زمان مقرر با مبلغ بالاتری بازخرید می‌نماید. از سوی دیگر، طرف مقابل نیز متعهد می‌گردد تا همان اوراق را با مبلغ از پیش تعیین شده در زمان عقد قرارداد به طرف مقابل بفروشد.

قرارداد‌های ریپو در تخصیص میزانی بهینه‌ از سرمایه در بازار‌های مالی نقش بسزایی ایفا می‌کنند. اساسا این د سته از قراردادها یکی از ابزارهای سیاست پولی و مالی است که اکنون در اختیار بانک‌های مرکزی قرار دارد.

همچنین ممکن است از این قراردادها به عنوان ترکیبی از یک معامله Spot و یک قرارداد Forward استفاده گردد. به صورتی که شخص فروشنده‌ی ریپو، فروش Spot و خرید Forward انجام دهد و شخص خریدار، خرید Spot و فروش Forward را به طور هم‌زمان اجرا نماید.

انواع قراردادهای ریپو

قرادادهای ریپو از نظر تاریخ سررسید و عملکرد در به دو دسته تقسیم می‌شوند:

از نظر زمان سررسید سه نوع قرارداد ریپو وجود دارد:

۱٫”ریپو یک شبه” که سررسید آن یک روزه می‌باشد . (Overnight Repo)

۲٫”ریپو با دوره زمانی مشخص” که به قراردادی با سررسیدی اطلاق می‌گردد. (Term Repo)

۳٫”ریپو باز” که قراردادی فاقد سررسید معین می‌باشد. (Open Repo)

از سوی دیگر، قرارداد ریپو به چهار شکل اجرا می‌شود:

1. قرارداد ریپو کلاسیک (Classic Repo): اگر در طول دوره قرارداد به اوراق بهاداری که به وثیقه گذاشته شده است سود یا بهره ای تعلق بگیرد، وجوه بهره به صاحب اصلی اوراق بهادار (شخص وام گیرنده) پرداخت خواهد شد.
2. قرارداد ریپو خرید و فروش متقابل (Sell/Buy back Repo): تفاوت اصلی آن با قراداد ریپو کلاسیک در این است که هر گونه بهره تعلق گرفته به اوراق بهادار در طول دوره قرارداد به شخص وام دهنده تعلق می‌گیرد.
3. قرارداد ریپو بازداشتی (Hold in custody): شخص دریافت کننده وام، در اصل وثیقه را به شخص وام‌دهنده منتقل نمی‌کند و در عوض، دارایی وثیقه شده، در طول دوره قرارداد، در حسابی داخلی به نام حساب قرضی نگهداری می‌شود. این نوع از قراردادها تنها برای موسسات با ثبات مالی بالا استفاده شده و دلیل آن نیز ریسک بالای این دسته از قراردادها برای شخص وام دهنده است، زیرا وثیقه تا پایان مدت قرارداد در حساب‌ شخص وام گیرنده بوده و شخص وام دهنده به وثیقه دسترسی ندارد.
4. نوع آخر قرارداد ریپو به قرارداد سه طرفه معروف است (Tri-party Repo): اتاق پایا، شرکت‌های سرمایه‌گذاری و یا بانک‌ها به عنوان یک واسطه میان دو طرف عمل می‌کنند و مسئول اجرای صحیح معاملات شامل نگهداری وثیقه، انتقال وثیقه، به‌روز کردن حساب‌ها (Mark to Market) و … می‌باشد.

نرخ بهره قراداد ریپو

قیمت بازخرید در این قرارداد بالاتر از قیمت فروش بوده و این تفاوت در قیمت معادل است با نرخ بهره قرارداد! به بیان دیگر، طی این قرارداد فروشنده با انتقال یکی از دارایی‌های خود دریافت‌کننده وام (تسهیلات) از خریدار خواهد بود و فروشنده متعهد است تا با بازپرداخت اصل و سود پول در زمان آتی دارایی اولیه خود را بازخرید کند.

نرخ بهره در این قرارداد نرخ بازخرید (Repo rate) نیز نام دارد که معمولا بصورت درصد سالیانه در قرارداد اعلام می‌شود.

نرخ بهره قراردادهای ریپو معمولا کمتر از نرخ بهره‌ای است که بانک‌ها و موسسات مالی برای وام‌های مارجین (وام مارجین به شما این امکان را می‌دهد تا به ازای ارزش اوراق بهاداری که در اختیار دارید وام بگیرید) دریافت می‌کنند.

نرخ توافق شده در مدت قرارداد، نرخ بهره قابل پرداخت در ریپو توسط فروشنده در دوره مربوطه است. این فرآیند در مواردی اعمال می‌شود که تاریخ سررسید توافق‌نامه مشخص شده باشد. تعداد کمی از این قراردادها بدون سررسید مشخص هستند، یعنی هم خریدار و هم فروشنده حق دارند در هر زمان قرارداد را فسخ کنند. نرخ قابل پرداخت در این قرادادها نرخی است که بین دو طرف معامله توافق شده است. نرخ ممکن است بر اساس استانداردها مشخص شود یا روزانه توافق گردد.

کاربردهای قراداد بازخرید

این ابزار مالی بانک‌ها، شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری را قادر ساخته تا از طریق قراردادن وجوه نقد اضاف خود، سود کوتاه‌مدت به دست آورند، این نوع سرمایه‌گذاری‌ها به دلیل دارا بودن وثیقه، نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها، امنیتی بالاتر و ریسک کمتری دارند.

دریافت‌کنندگان وجوه در قرارداد‌های ریپو به منظور تأمین مالی کوتاه‌مدت و دسترسی به وجوه با هزینه کمتر به این بازار مراجعه می‌کنند، که می‌توان شرکت‌ها و بانک‌ها را در این دسته‌بندی قرار داد. همچنین بانک‌های مرکزی از توافق‌نامه بازخرید، به عنوان بخشی از عملیات بازارهای مالی آزاد استفاده می‌نمایند. بدین معنی که از طریق فروش اوراق بهادار و تعهد به بازخرید آن با قیمتی بالاتر، در تاریخی معین در زمان آینده، اقدام به جمع‌آوری پول از بازار می‌کنند.

بازار ریپو علاوه‌بر اینکه باعث توسعه بازار سرمایه می‌شود، ریسک متقابل در عملیات قرض‌دهی و قرض‌گیری در بازار پول را نیز کاهش می‌دهد؛ زیرا در قراردادهای ریپو، فروشنده ریپو در قبال دریافت وجه نقد از خریدار ریپو، اوراق بهادار را به وی می‌فروشد.

ریسک‌ قراردادهای بازخرید

درحالیکه قرادادهای ریپو کلاسیک معمولاً ابزارهای کاهش‌دهنده ریسک‌های اعتباری هستند، اما همواره ریسک اعتباری باقیمانده پابرجاست. گرچه این قراداد اساساً یک معامله وثیقه‌ای محسوب می‌گردد، اما ممکن است فروشنده نتواند اوراق بهادار فروخته شده را در تاریخ سررسید، مجددا خریداری نماید و یا به عبارت دیگر، ممکن است فروشنده در قرارداد ریپو به تعهد خود عمل نکند. در نتیجه، خریدار ممکن است اوراق بهادار را نگهداری کرده و آن را را جهت بازیابی یک وام نقدی به یک مبلعغ نقد شده تبدیل نماید. اما تا تاریخ سررسید، ارزش این اوراق بهادار کاهش می‌یابد. به منظور کاهش این میزان از ریسک، معمولاً برای قرادادهای ریپو بیش از حد وثیقه دریافت می‌شود (به عنوان مثال، اگر ارزش وثیقه کاهش یابد، می‌توان یک درخواست مارجین ایجاد کرد که از شخص وام گیرنده می‌خواهد اوراق بهادار اضافی ارسال نماید). برعکس، اگر ارزش اواق بهادار افزایش یابد، ریسکی برای وام گیرنده وجود دارد به این دلیل که ممکن است شخص طلبکار آن‌ اوراق را پس ندهد.

ریسک اعتباری ریسکی است که از “نکول/قصور” طرف قرارداد، یا در حالتی کلی‌تر، ریسکی است که از «رویدادی اعتباری» به وجود می‌آید. به‌طور تاریخی این ریسک معمولاً در مورد اوراق قرضه صادق می‌باشد، بدین صورت که قرض‌دهنده‌ها از بازپرداخت وامی که به قرض‌گیرنده داده بودند، نگران هستند. به همین خاطر گاهی اوقات ریسک اعتباری را «ریسک نکول» می‌نامند.

عوامل مختلفی بر ریسک اعتباری قرادادهای ریپو موثر هستند، نظیر مدت زمان انعقاد قرارداد، نقدینگی اوراق بهادار، قدرت طرفین قراداد و … می‌باشد.

گاهی اوقات، شخص خریدار در یک قراداد ریپو ممکن است در پایان قرارداد اوراق قرضه مشخص شده را نداشته باشد. این امر ممکن است تا زمانیکه همان مقدار مشخص شده معامله نشود، رشته‌ای از قصور پی در پی توسط طرفین معاملات ایجاد کند.

آیا قراردادهای بازخرید نوعی از مشتقات محسوب می‌شوند؟

در اکثر کتاب‌های آموزشی بین المللی قرارداد ریپو به عنوان یک ابزار مشتقه در نظر گرفته نشده است، بلکه به عنوان یک ابزار بازار پول در نظر گرفته می‌شود. اما ریپو از یک ابزار موجود در بازار مالی (ابزار اساسی)، ابزارهای بازار پول یا اوراق قرضه مشتق شده و ارزش خود (یعنی نرخ خود) را از بخش دیگری از بازار مالی می‌گیرد. به همین ترتیب، باید آن را به عنوان یک ابزار مشتقه در نظر گرفت.

آیا قراردادهای بازخرید نوعی اوراق بدهی محسوب می‌شوند؟

ریپو قراردادی است که برای تأمین مالی مالکیت اوراق قرضه و سایر اوراق‌های بدهی استفاده می‌شود. در یک معامله استاندارد تجاری، یک فروشنده با قرض گرفتن پول از مشتری و ارسال اوراق به عنوان وثیقه، مالکیت خود را در یک اوراق مالی تأمین می‌کند. فروشنده کمتر از ارزش بازار، اوراق قرضه می‌گیرد، بنابراین وام پس گرفته شده از مشتری بیش از حد وثیقه‌گذاری شده و از مشتری در برابر افت ارزش اوراق قرضه محافظت می‌نماید. ساختار این قرارداد به عنوان فروش اوراق بدهی است.

تفاوت قرارداد بازخرید (ریپو) و قرارداد بازخرید معکوس (ریپوی معکوس) چیست؟

قرارداد بازخرید معکوس (ریپو معکوس) نقطه مقابل قرارداد بازخرید (ریپو) می‌باشد و در بیان ساده همان قرارداد ریپو از نقطه نظر خریدار است. تریدری که اوراق بهادار خود را می‌فروشد و در تاریخی مشخص در آینده، آن را بازخرید می‌کند، اصطلاحاً ریپو انجام داده است. تریدری که اوراق بهادار را خریداری می‌کند و در تاریخی مشخص در آینده آن را مجدداً به فروش می‌رساند، اصطلاحاً ریپوی معکوس انجام داده است. بنابراین این ابزار مالی از منظر شخص قرض گیرنده وجوه، توافقنامه بازخرید و از منظر شخص قرض‌دهنده وجوه، توافقنامه بازخرید معکوس نامیده می‌شود.

قرارداد ریپو فقط با فروشندگان اصلی انجام می‌شود. قرارداد ریپوی معکوس با نمایندگان اصلی و با مجموعه گسترده‌ای از طرفین قراداد ریپوی معکوس انجام می‌گردد که شامل بانک‌ها، شرکت‌های تحت حمایت دولت و صندوق های بازار پول است.

نحوه محاسبه قرارداد ریپو

قرارداد ریپو قراردادی است که در تاریخ معامله t_D بین دو طرف A و B منعقد شده است:

A در تاریخ t_N، میزان مشخصی اوراق بهادار S را در قیمت توافقی P_N به B می‌فروشد.

A در تاریخ t_F، (مدتی پس از t_N) میزان مشخصی اوراق بهادار S را در قیمت توافقی P_F خریداری می‌کند.

اگر نرخ بهره مثبت فرض شود، می‌توان انتظار داشت که قیمت خرید مجدد P_F از قیمت اصلی فروش P_N بیشتر باشد.

نرخ بهره سالانه از طریق فرمول زیر محاسبه می‌شود.

ابهام در استفاده از اصطلاح ریپو

اصطلاح ریپو باعث ایجاد سوتفاهم شده است: دو نوع معامله با جریان نقدینگی یکسان وجود دارد:

1. فروش و خرید مجدد
2. وام وثیقه‌‌گذاری شده

تنها تفاوت این است که در مورد اول دارایی فروخته می‌شود و بعداً مجدداً خریداری می‌شود، درحالیکه در مورد دوم دارایی به عنوان وثیقه وام گرو گذاشته می‌شود: در معامله خرید و فروش مجدد، مالکیت و تملک S در تاریخ t_N از A به B و در t_F از B به A منتقل می‌شود. و در مقابل، در وام وثیقه‌گذاری شده، فقط مالکیت به طور موقت به B منتقل می‌گردد، درحالیکه A به عنوان مالک اصلی باقی می‌ماند.

مثال‌هایی از کاربردهای قراردادهای ریپو

قراردادهای ریپو، به طور گسترده‌ در کشورهایی با بازارهای مالی پیشرفته، به عنوان ابزاری جهت مدیریت دارایی و بدهی و هم به عنوان ابزاری موثر برای اجرای سیاست‌های پولی استفاده می‌شود. در برخی از کشورها، این قراردادها در تأمین مالی بدهی‌های دولت بسیار موثر بوده‌اند.

موسسات مالی در شرایط کمبود نقدینگی و برای تا‌مین مالی کوتاه‌مدت می‌توانند از طریق قرارداد ریپو از سایر موسسات مالی مانند بانک‌ها، شرکت‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری که دارای وجوه نقد مازاد هستند، با فروش اوراق بهادار خود، وجوه نقد دریافت کنند.

1. بانک فدرال آمریکا

قرادادهای ریپو، هنگامی که توسط کمیته بازار آزاد فدرال رزرو در طرح همسان‌سازی بازارهای آزاد اجرا می‌گردد، ذخایر را به سیستم بانکی اضافه کرده و پس از مدت زمان مشخص آن‌ها را برداشت می‌کند. قراداد ریپو معکوس در ابتدا ذخایر را تخلیه کرده و در آینده مجدد شارژ می‌نماید. این ابزار همچنین می‌تواند برای تثبیت نرخ بهره استفاده شده و فدرال رزرو از آن جهت تنظیم نرخ وجوه فدرال برای مطابقت با نرخ هدف استفاده نماید.

فدرال رزرو همواره در بازارهای ریپو مقدار وجه خاصی در گردش دارد؛ نگاهی به گذشته؛ در ۱۶ سپتامبر که نزدیک به اواخر سال مالی ایالات متحده می‌باشد؛ بانک‌های آمریکا دچار کسری نقدینگی شدند و برای جبران این کسری، قصد انعقاد قرارداد ریپو با فدرال را داشتند. در این زمان چون اکثریت بانک‌ها همزمان دچار کسری شدند، تقاضای دریافت پول بیشتر از عرضه‌ی آن شد و این سبب جهش شدید نرخ بهره ریپو گشته و این جهش به یکباره رخ داد (از حدود ۲ تا ۲٫۵ درصد به حدود ۱۰ درصد رسید). پس از این اتفاق، فدرال رزرو با تزریق ۷۵ میلیارد دلار وجه نقد، نرخ بهره را کاهش داد و در نهایت بازار به تعادل رسید اما روزهای بعد نیز تقاضا بالا رفت و این سبب شد که فدرال در آن برهه زمانی قراردادهایی را منعقد نماید که مقدار آن‌ها در هفته مذکور بالغ بر ۲۶۸ میلیارد دلار نقدینگی در بازار گردد.

پس از عملکرد صحیح فدرال، اکنون بازار به تعادل رسیده است و نرخ بهره قراردادهای ریپو در حدود ۲ درصد می‌باشد.

بانک مرکزی ایران برای اولین بار از ابزار «ریپو» در عملیات همسان‌سازی بازار آزاد استفاده کرد. بانک مرکزی طی قرارداد ریپو حدود ۹۰۰ میلیارد تومان از نقدینگی مورد نیاز یک بانک را با نرخ سود ۲۲ درصد که سقف کریدور نرخ سود بین بانکی است، تا‌مین کرد. این اقدام در واقع مدرن‌سازی بازار پول با استفاده از قرارداد ریپو بوده که راه را برای استفاده از این ابزار جهت تا‌مین مالی با استفاده از وثیقه‌گذاری باز کرده است.

۲٫ استفاده بانک رزرو هند از قرادادهای ریپو

بانک رزرو هند (RBI) از قرارداد ریپو و ریپو معکوس جهت افزایش یا کاهش عرضه پول در اقتصاد استفاده می‌کند. به نرخ وام RBI به بانک‌های تجاری نرخ بازپرداخت گفته می‌شود. در صورت ایجاد تورم، RBI ممکن است نرخ ریپو را افزایش داد و سپس به بانک‌ها وام دهد و از عرضه پول در اقتصاد بکاهد. از سپتامبر سال ۲۰۲۰، نرخ بازپرداخت RBI، ۴ درصد بوده و نرخ بازپرداخت ریپو معکوس ۳٫۳۵ درصد تعیین شده است.

۳٫ استفاده از قرادادهای ریپو توسط Lehman Brothers

بانک سرمایه‌گذاری Lehman Brothers از قرادادهای ریپو با نام‌های مستعار «Repo 105» و «Repo 108» به عنوان یک استراتژی حسابداری خلاقانه جهت تقویت گزارش‌های سودآوری خود به مدت چند روز برای ارائه گزارش فصلی استفاده و قرادادهای ریپو را در قالب فروشی واقعی طبقه‌بندی کرد. Andrew Cuomo دادستان کل نیویورک ادعا کرد که این عمل یک تقلب بوده و تحت نظارت شرکت حسابداری Ernst & Young اتفاق افتاده است. اتهاماتی علیه E&Y ایجاد شده، با این ادعا که این شرکت از ریپو جهت «حذف پنهانی ده‌ها میلیارد دلار اوراق بهادار از ترازنامه این شرکت به منظور ایجاد تصور غلط از نقدینگی آن، استفاده کرده است»، در نتیجه این امر نوعی کلاهبرداری است.

سایت سیگنال خرید فیوچرز و مفهوم اصلی ارائه سیگنال فیوچرز – بیت کوین سیگنال

سیگنال فیوچرز در حقیقت سیگنالی در جهت خرید فیوچرز ارزهای دیجیتالی میباشد که مفهوم ترید فیوچرز را به همراه دارد، بهترین سایت سیگنال دهی خرید فیوچرز را بشناسید.

همان طور که از نام این نوع معامله پیداست این نوع قرارداد ها بین دو فرد یا دو گروه انجام میشود. سایت سیگنال خرید فیوچرز بیت کوین سیگنال یکی از قدرتمندترین پلتفرم های ارائه سیگنال خرید فیوچرز میباشد. معامله فیوچرز در زمان گذشته یا حال انجام شده اند اما زمان سررسید این معاملات در آینده می باشد.

در معاملات فیوچرز یک دارایی مشخص می‌تواند انواع از فلزات ارزهای دیجیتال و شئع های گرانبها باشد که در زمانهای مشخص با قیمتی متناسب با توافق طرفین معامله خواهند شد.اما این نکته قابل ذکر است این نوع معاملات برای کارخانه هایی که به دلیل وجود نداشتن دارایی از کار افتادن اند بسیار مناسب میباشد چون در قراردادهای آتی معمولاً مبلغ طی شده در قراردادها همان ابتدا توسط خریدار پرداخت خواهد شد و پس از اتمام آن معامله خود را آغازمی کنند.ما در این مقاله قصد داریم شما را با سایت سیگنال خرید فیوچرز آشناسازیم و در مورد ان توضیحاتی را به شما ارائه دهیم .

بیت کوین سیگنال با بررسی دقیق بازارهای ارزهای دیجیتالی بهترین سیگنال های خرید و فروش بیت کوین و آلت کوین هارا ارائه مینماید؛ این سیگنال ها توسط متخصصین و تحلیل گران حرفه ای بازرهای رمز ارزها تهیه شده و به صورت تخصصی از کانال بیت کوین سیگنال ارائه میگردد. شما عزیزان میتوانید با پیوستن به تیم قدرتمند و تحلیلگر بیت سیگنال به بهترین و جدیدترین اخبار روز بازار بیت کوین دسترسی داشته باشید؛ ارائه سیگنال ترید آلت کوین رایگان نیز در این کانال قرار گرفته که میتوانید از آنها بهره ببرید.

هدف از استفاده معاملات فیوچرز چیست

قبل از انکه در مورد سایت سیگنال خرید فیوچرز اطلاعاتی را برای شما ارائه دهیم میخواهیم شما را با معاملات فیزیکی فیوچرز اشنا سازیم.

در حالت کلی معادلات فیوچرز یا همان معادلات آتی به دو دسته تقسیم خواهند شد

اهرم در قرارداد آتی چیست؟!

اهرم روشی می باشد که شما در خصوص آن در قراردادهای آتی می توان از آن استفاده نمایید در تعریف ساده میتوان بگوییم که اهرم به معنای معامله گر ملزم به هر کشیدن حجمی ارزش قراردادهای آتی می باشد به طور کلی اهرم در مباحث اقتصادی توضیحی همچون فیزیک دارد همانطور که در علم فیزیک از اهرم برای انجام راحت تر امور استفاده خواهد شد در مباحث اقتصادی ما ازاهرم برای کسب سود به روش تسهیل شده با بازدهی بسیار بالا استفاده خواهیم کرد. البته باید به این مفهوم سررسید در مارجین نکته توجه کرد که همانگونه اهرم باعث سودآوری معامله گر خواهد شد به همان اندازه می‌تواند برای معامله‌گر زیان آور باشد و باعث شود که سرمایه های چند برابر شده تماما از دست معامله گر بروند.

در هنگامی که معامله گر در قرار دادهای فیوچر از اهرم ها استفاده می کند مبلغی را به عنوان مارجین اولیه در اختیار کارگزاران قرار خواهند داد که در این صورت مارجین های اولیه کسری از ارزش قراردادهای فیوچر می باشد که توسط معامله گر همراه با خرید قرارداد پرداخت خواهد شد در واقع این مقدار بسته مفهوم سررسید در مارجین به اندازه های قرارداد و همچنین ریسک اعتباری سرمایه گذار و شرایط و قوانین کارگزاری معتبر میباشد.

سیگنال چیست؟!

در بازار غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال سیگنال ها به عنوان علامت ها و یا نشانه هایی که در بازار وجود دارند و روی قیمت‌ها تأثیر میگذارند شناخته می‌شود. در واقع سیگنالها فقط به عنوان نشانه ها و علامت ها کار کرد دارند و به طور کامل به هیچ کس توصیه خاصی نخواند کرد..

تحقیقاتی که به عنوان سیگنال ها برای شما معرفی خواهند شد در واقع آنالیزهای یک تحلیلگر بسیار ماهر در بازار بورس خواهد بود. اما در حالت کلی تحلیل های سیگنال ارز دیجیتال دارای انواع مختلفی هستند که بعضی از آنها به طور رایگان تحلیل و بعضی از آنها با پرداخت هزینه در شبکه‌های اجتماعی برای شما به اشتراک گذاشته می شود. گاهی قبول سیگنال خرید در واقع باید شامل افزایش سودآوری و این اطلاعات شامل جلوگیری از ضرر ها می باشد.

سیگنال ارز دیجیتال ابزار یا وسیله‌ای برای ارزیابی دقیق بازار درزمان تبادل رمز ارزها به حساب می‌آید. با بهره گیری از سیگنال ارز دیجیتال و تحلیل آن، سرمایه گذاران و دارندگان ارزهای دیجیتال می‌توانند کوین های خود رابه سمت سوددهی حرکت دهند. اگر از سیگنال ارز دیجیتال اطلاعات دقیقی ندارید، حتما مقاله کامل بیت کوین سیگنال را مطالعه نمایید تا چم و خم سیگنال چیست را به دست آورید و بتوانید در این بازار به سوددهی برسید.

سایت سیگنال خرید فیوچرز

سایت سیگنال خرید فیوچرز در واقع سایت نشان شده یا مشخصی نیست. شما برای خرید سیگنال فیوچر باید در سایت ها و کانال های مختلف به دنبال آنها بگردید. سایت سیگنال خرید فیوچرز میتواند در شبکه های اجتماعی و یا حتی وب سایت ها باشد .

در واقع تحلیلگران پس از تحلیل سیگنال های مختلف آنها را در سایت های خود و در کانالهای تلگرامی و پیج‌اینستاگرامی قرار می‌دهند که شما می‌توانید در آنجا برای دریافت سیگنالهای فیوچر مراجعه نمایید .اما ممکن است که بعضی از افراد سایتهایی را به عنوان سایت سیگنال خرید فیوچرزتاسیس کرده باشند که شما برای خرید سیگنال های فیوچر می‌تواند به سایت مراجعه کنید و از آنجا سیگنال های خود را به صورت رایگان یا با پرداخت هزینه دریافت نمایید. اما بعضی از افراد سایتهای سیگنال خرید فیوچرز را به عنوان هکر تأسیس می کنند یا با ارائه دادن سیگنال های نه چندان خوب موجب ضرر رساندن به شماها می شوند.

مفهوم معاملات فیوچر در بازار ارز دیجیتال

در حالت کلی قراردادهای فیوچرز بیشتر در کالا های فیزیکی یا در معاملات فیزیکی به کار می‌روند اما امروزه بیشتر می توان از معاملات فیوچر در بازار ارز دیجیتال استفاده کرد برای مثال میتوان بگوییم که معاملات آینده ارز دیجیتال بیت کوین نمونه از معاملات که در این صورت معامله‌گران حتی بدون داشتن بیت کوین می تواند بیت کوین را پیش‌بینی کنند و حتی به خرید و فروش آنها اقدام نمایند. در واقع قرارداد بستن در بیت کوین با قراردادهای آتی تیک بر معاملات پرخطری که به آن ها سفته بازی گفته می شود صورت خواهد گرفت.

اما شما قبل از شرکت در بیت کوین و انجام معاملات فیوچر باید به سایت سیگنالخرید فیوچرز مراجعه نمایید و در آنجا سیگنال‌های فیوچر را دریافت کنید و سپس می توانید در معاملات شرکت نمایید.

در آخر باید ذکر کرد که شما برای انجام معاملات فیوچر در ارز دیجیتال باید به سایتهای مختلفی چون سایت سیگنال خرید و فیوچرز و دیگر سایت مفهوم سررسید در مارجین ها مراجعه کنید تا بتوانید در معاملات شرکت کنند اما شما می توانید از معاملات فیوچر در حالت های فیزیکی یعنی با افراد و یا کارخانجاتی به صورت رودررو استفاده نمایید .که در بعضی از مواقع این نوع معاملات برای شما بسیار سودآور می باشد اما باید در هنگام خرید سیگنال فیوچرز به این نکات توجه کنید که ممکن است بعضی از سایز ها قصد کلاهبرداری از شما را داشته باشند یا به بعضی از سایتهای سیگنال خرید و فیوچرز که مراجعه می کنید باید برای احراز هویت توجه بسیار زیادی داشته باشید.