ارز و رمزارز چیست؟

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

رمز ارز چیست؟

ارزهای رمزنگاری شده، ارزهای دیجیتالی هستند که برای ایجاد و امنیت خود، از رمزنگاری استفاده می‌کنند. بیت‌کوین، نخستین رمز ارز محسوب می‌شود ولی هزاران ارز رمزنگاری شده دیگر بعد از آن هم به وجود آمدند.

در چند سال اخیر، ارزهای رمزنگاری شده بسیاری ظهور یافتند و همه آن‌ها ادعا دارند چیز متفاوتی ارائه می‌دهند. بیت‌کوین نخستین آن‌ها بود و ارزش آن در اواخر سال 2017، به طور فوق العاده‌ای افزایش رسید و به حدود 20 هزار دلار رسید و پس از آن، در اوایل سال 2018 بیش از 60% افزایش پیدا کرد. سه سال طول کشید تا بزرگ‌ترین رمزارز جهان بتواند به بالاترین قیمت خود برسد. اواخر سال 2020 ارزش بیت‌کوین در کمتر از یک ماه، دو برابر شد. در سال 2021 شرکت‌های بزرگی به سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین روی آورده‌اند و حالا می‌توان گفت عقیده بدبینان برجسته وال‌استریت درباره پادشاه رمزارزها تغییر کرده است.

اما واقعا ارزهای رمزنگاری شده چه هستند، چگونه کار می‌کنند و چرا تا این حد بین مردم تا محبوب شده‌اند؟ در این مقاله به تمام این سوالات پاسخ می‌دهیم و در دالان پر رمز و راز و هیجان‌انگیز این انقلاب پولی قدم می‌گذاریم.

رمز ارز چیست؟​

ارز رمزنگاری شده یا رمز ارز، نوعی پول دیجیتال است. این ارز از رمزنگاری یا کریپتوگرافی (به همین دلیل نام کوتاه شده کریپتو برای آن به کار می‌رود) برای تنظیم نحوه ایجاد نشانه‌ها، نحوه معامله و امنیت آن‌ها استفاده می‌کند و بانک مرکزی یا دولت آن را کنترل یا مدیریت نمی‌کند. غیر متمرکز بودن رمز ارزها برای بسیاری جذابیت اصلی این فضا محسوب می‌شود.

بیت‌کوین نخستین ارز رمزنگاری شده‌ای بود که توسط شخص یا اشخاصی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) ایجاد شد. ساتوشی اولین بار در اکتبر 2008 در سپیدنامه‌ای (White Paper)، مفهوم «سیستم نقدی الکترونیکی نظیر به نظیر» خود را تشریح کرد. بلاک چین (زنجیره بلوکی) بیت‌کوین یا همان شبکه‌ای که بیت‌کوین روی آن کار می‌کند، در ژانویه 2009 راه‌اندازی شد. البته امروزه بلاک چین‌های متنوعی با کاربردهای مختلف ایجاد شده‌اند.

در اصل، ویژگی‌های اصلی رمز ارزها را به صورت زیر می‌توان نام برد:

• دیجیتال: ارزهای رمزنگاری شده کاملاً بومی اینترنت هستند. شما نمی‌توانید آن‌ها را به صورت فیزیکی لمس کرده یا نگهداری کنید. شاید تصاویر سکه‌های طلای فیزیکی که حرف B روی آن‌ها حک شده گمراه کننده باشد.
• غیرمتمرکز: کلیه معاملات رمز ارزها در یک لیست عمومی یا دفتر اصلی ذخیره می‌شوند. این بدان معنی است که سوابق به طور هم زمان در نودهای مختلف (گره‌ها) ذخیره می‌شوند.
• نظیر به نظیر: ارزهای رمزنگاری شده بین طرف‌های معامله به صورت الکترونیکی مبادله می‌شوند بدون آنکه برای تأیید معامله نیاز به یک طرف مرکزی یا واسطه باشد.

ارزهای رمزنگاری شده چگونه به وجود می‌آیند؟

بیشتر ارزهای رمزنگاری شده (اما نه همه آن‌ها)، واحد یا کوین جدید را از طریق فرآیند استخراج تولید می‌کنند. در این فرایند، استخراج‌کنندگان یا ماینرها با استفاده از کامپیوترهای گران قیمت، بر سر حل معماهای رمزنگاری پیچیده برای تأیید بسته‌های سوابق معاملات (بلوک‌ها) در یک دفتر ثبت رقابت می‌کنند.

استخراج‌کنندگان برای کاری که می‌کنند کوین جدید پاداش می‌گیرند و این نحوه تولید کوین‌های جدید است. در بلاک چین بیت‌کوین، پاداش استخراج، هر چهار سال یک بار به نصف کاهش می‌یابد تا سرعت ایجاد بیت‌کوین کم شود.

نحوه کار با رمز ارزها

این روزها بحث‌هایی وجود دارد که آیا ارزهای رمزنگاری شده واقعاً شبیه ارز رفتار می‌کنند یا اینکه بیشتر شبیه کالا با آن‌ها رفتار می‌شود. برخی افراد می‌گویند به جای ارزهای رمزنگاری شده، باید آن‌ها را «دارایی دیجیتال» دانست.

اما ارزهای رمزنگاری شده فقط به عنوان جایگزین دلار و پوند ایجاد نشده‌اند. می‌توان از آن‌ها برای موارد مختلفی استفاده کرد. در ادامه سه نمونه از رمز ارزهایی که بعد از بیت‌کوین به وجود آمده‌اند را معرفی می‌کنیم:

لایت‌کوین: بلاک چین لایت‌کوین در سال 2011 به عنوان انشعابی (با تغییری در کد) از بلاک چین بیت‌کوین ایجاد شد. خالق آن، چارلی لی، آن را به عنوان نقره دیجیتال می‌داند. لاین‌کوین با نماد LTC در بازار شناخته می‌شود.

اتریوم: بلاک چین اتریوم در سال 2015 راه‌اندازی شد و به طور خاص برای تأمین انرژی برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapps) و قراردادهای هوشمند در شبکه طراحی شده است. رمز آن اتر یا ETH نامیده می‌شود.

فایل‌کوین: شبکه فایل‌کوین که در سال 2020 راه‌اندازی شد، به مردم این امکان را می‌دهد فضای ذخیره سازی کامپیوتری مانند Dropbox برای وب غیرمتمرکز اجاره کنند. رمز این شبکه با نماد FIL شناخته می‌شود.

تکامل رمز ارزها

تکامل ارزهای رمزنگاری شده تا حد زیادی سریع بوده. برای کمک به شما در درک چگونگی این تکامل، جدول زیر را ایجاد کرده‌ایم تا نشان دهد چگونه برخی از بزرگ ترین ارزهای رمزنگاری شده سعی در حل مشکلات مختلف دارند.

سه نسل ارزهای رمزنگاری شده:

نسل اول	نسل دوم	نسل سوم
نام پروژه	بیت‌کوین	اتریوم	IOTA.
ارز	BTC – Bitcoin	ETH – Ether	mIOTA – Milli IOTAs
مکانیسم توافق	BlockChain	Eth-HASH	Tangle
فرآیند تصدیق	اثبات کار	اثبات کار (در حال تغییر به اثبات سرمایه)	الگوریتم Tangle
سایر مثال‌ها	لایت‌کوین (LiteCoin)	ریپل (Ripple)	کاردانو (Cardano)

چرا تعداد رمز ارزها بسیار زیاد است؟

بیت‌کوین اولین ارز رمزنگاری‌شده بود و برخی از مشکلات اساسی ایجاد پول دیجیتال را حل کرد. اما خالی از نقص نبود. در نتیجه توسعه‌دهندگان، کارآفرینان و برنامه‌نویسان مشغول ساخت ارزهای رمزنگاری‌شده‌ای هستند که انواع مختلف نیازها را برآورده ساخته و مشکلات مختلف را برطرف کنند.

برتری رمز ارزها نسبت به ارزهای فیات چیست؟

• ارزهای رمزنگاری‌شده را می‌توان طوری طراحی کرد که هیچکس نتواند متوجه شود که شما چه کسی هستید یا رمز خود را صرف چه چیزی می‌کنید. اگرچه معاملات مربوط به آدرس کیف پول‌ها، در معرض دید عموم قرار دارند.
• دولتی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. مردم در کشورهای ناپایدار که ارزهای بی‌ثبات دارند می‌توانند از این ارزها به عنوان راه جایگزینی برای خرید کالا و خدمات استفاده کنند.
• رمز ارزها امن‌تر هستند. هک دفترهای ثبت توزیع‌شده بسیار دشوار است، زیرا هیچ نهاد متمرکزی آن را کنترل نمی‌کند.
• معاملات رمز ارزها ارزان‌تر و سریع‌تر انجام می‌گیرد. در حالی که صرافی‌های رمز ارز برای خرید، فروش یا انتقال ارزهای خود هزینه‌ای از شما دریافت می‌کنند، هزینه‌ها بسیار پایین‌تر از هزینه انتقال پول به خارج از مرزها در دنیای واقعی بوده و معاملات بسیار سریع‌تر تأیید می‌شوند.
• آن‌ها بدون مرز هستند. ارزهای رمزنگاری‌شده دقیقاً مانند اینترنت می‌توانند در هرجایی استفاده شوند.
• می‌توان از رمز ارزها برای انجام قراردادها استفاده کرد. ارزهای رمزنگاری‌شده فقط به عنوان شکلی از پول استفاده نمی‌شوند. می‌توان از آن‌ها برای ذخیره قرارداد بین افراد استفاده کرد. رمز ارزها می‌توانند این قراردادها را به طور خودکار انجام دهند.

آینده رمز ارزها

ما هنوز در ابتدای راه عصر رمز ارزها هستیم. ارزهای متعددی می‌آیند و می‌روند و برخی از آن‌ها واقعا ارزشمند خواهند شد در حالی که برخی دیگر ارزش خود را از دست می‌دهند.

با توجه به استقبال و رشد پر سرعت این صنعت می‌توان گفت که رمز ارزها به عنوان یک کل، فناوری و صنعت ماندگار خواهند بود.

ماینو پلتفرم استخراج بیت‌کوین است. دغدغه‌های مدیریت و تامین برق ماینرها را رها کرده و ماینینگ را با خیال راحت به ما بسپارید.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال پولی است که در اینترنت مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نوع از ارزها فقط به شکل دیجیتالی وجود دارند و در دنیای واقعی معادل فیزیکی ندارند. با این وجود، تمام ویژگی‌های پول فیزیکی را دارند. ارز دیجیتال محدودیت سیاسی یا جغرافیایی ندارند و تراکنش‌ها می‌توانند از هر مکانی و در هر نقطه از جهان انجام شوند. در حال حاضر حدود ۲,۳۶۲ ارز دیجیتال در ۳۱۳ صرافی بین‌المللی معامله می‌شوند.

انواع ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال به طور کلی به ۲ دسته، تقسیم می‌شوند:

1. ارز دیجیتال کنترل شده؛ این نوع از ارزها توسط دولت‌ها و سازمان‌ها صادر و کنترل می‌شوند که به عنوان مثال می‌توان به وب‌مانی و پی‌پال اشاره کرد.
2. ارز دیجیتال کنترل نشده (ارز رمزنگاری شده)؛ هیچ دولت و سازمانی نمی‌تواند آن را دستکاری و کنترل کند، مانند بیت‌کوین.

ارز رمزنگاری شده چیست؟

ارز دیجیتال کنترل نشده یا کریپتوکارنسی یا ارز رمزنگاری شده یا ارزرمز یا رمزارز یا CryptoCurrency که با همه این نام‌ها شناخته می‌شود، نوعی از ارزهای دیجیتال به حساب می‌آید. [با توجه به اینکه در کشور ما و در مقالات ترجمه شده، از واژه «ارز دیجیتال» به جای واژه «رمز ارز» استفاده می‌شود، ما نیز در بعضی از موارد به جای واژه رمزارز از واژه ارز دیجیتال استفاده می‌کنیم]

ارز رمزنگاری شده یک نوع دارایی است که برای انجام مبادلات استفاده می‌شود. این ارز به عنوان یک ارز قابل اطمینان به حساب می‌آید، چون بر اساس رمزنگاری و کد بنا شده است. یکی از اهداف اصلی ایجاد ارزهای رمزنگاری شده، ارتباطات و چگونگی ایمن‌سازی آن است. این ارزها ابتدا الگوریتم‌ها و پروتکل‌هایی را ایجاد می‌کنند و سپس به تجزیه و تحلیل آن می‌پردازند. بنابراین در طی یک تراکنش این اطلاعات توسط شخص ثالثی تغییر نمی‌کند یا دچار اختلال نمی‌شود. ارزهای رمزنگاری شده از بلاکچین و یک دفتر غیرمتمرکز استفاده می‌کنند. این به آن معنی است که یک واحد یا قدرت متمرکز فعالیت‌های شبکه را کنترل و بررسی نمی‌کند. شبکه‌ای که وسعت آن به اندازه تعداد کاربران آن است!

انواع رمزارزها

خود ارزهای رمزنگاری شده به ۲ دسته‌ تقسیم می‌شوند:

1. آلت‌کوین‌ها؛ دارایی دیجیتالی هستند که بر روی بلاکچین اختصاصی خودشان ایجاد شده‌اند، مانند بیت کوین که بر روی بلاکچین خودش راه‌اندازی شد.
2. توکن‌ها؛ بلاکچین اختصاصی مربوط به خودشان را ندارند و بر روی بلاکچین سایر کوین‌ها کار می‌کنند، مانند بایننس کوین (BNB) که توکنی بر پایه اتریوم است.

تفاوت ارزهای دیجیتال کنترل شده و ارزهای رمزنگاری شده

اگر چه ارز رمزنگاری شده نوعی از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود، اما در اصل تفاوت‌هایی اساسی بین این دو وجود دارد:

ساختار: ارزهای دیجیتال کنترل شده متمرکز هستند؛ یعنی گروه خاصی از افراد و کامپیوترها وجود دارند که مقررات معاملات درون شبکه را تنظیم می‌کنند، اما ارزهای رمزنگاری شده غیر متمرکز هستند و قوانین آن توسط اکثریت اجتماع استفاده‌کننده از آن تعیین می‌‌شود.

ارزهای رمزنگاری شده از بلاکچین و یک دفتر غیرمتمرکز استفاده می‌کنند. این به آن معنی است که یک واحد یا قدرت متمرکز فعالیت‌های شبکه را کنترل و بررسی نمی‌کند. شبکه‌ای که وسعت آن به اندازه تعداد کاربران آن است!

ناشناس بودن: ارزهای دیجیتال کنترل شده به شناسایی کاربری نیاز دارند و کاربران برای استفاده از آن‌ها باید یک عکس و چندین مدرک شناسایی از خود ارسال کنند. اما در مورد ارزهای رمزنگاری شده، برای خرید یا فروش یا انجام هر فرایند دیگری نیاز به ارسال مدرک خاصی نیست. اما با این حال انجام این فرایندها در ارزهای رمزنگاری شده کاملا به صورت ناشناس نیست و تمام معاملات ثبت می‌شوند.

شفافیت: ارزهای دیجیتال کنترل شده شفاف نیستند؛ به عنوان مثال شما نمی‌توانید آدرس یک کیف پول را انتخاب کنید و تمام جزئیات نقل و انتقال و تراکنش‌های آن را مشاهده کنید زیرا این اطلاعات محرمانه است. اما ارزهای رمزنگاری شده کاملا شفاف هستند و هر شخصی می‌تواند تمام تراکنش‌های یک کاربر را مشاهده کند، زیرا تمام جریان‌های مالی بر روی یک زنجیره عمومی ثبت شده‌اند.

دستکاری معاملات: ارزهای دیجیتال کنترل شده یک مرجع مرکزی دارند که تمام تراکنش‌ها و نقل و انتقالات را بررسی می‌کند. این مرجع مرکزی بر اساس درخواست مقامات دولتی یا حتی سوءظن به ارز و رمزارز چیست؟ کلاهبرداری یا پول‌شویی، می‌تواند معاملات را لغو یا متوقف کند. اما ارزهای رمزنگاری شده توسط اجماع تنظیم می‌شوند و به همین دلیل ایجاد تغییرات در بلاکچین بسیار بعید است.

تفاوت ارز دیجیتالی با پول معمولی

در دنیای رمزارزها واسطه نداریم؛ در تراکنش‌های آنلاین معمولا واسطه‌ای به نام بانک وجود دارد در صورتی که در معاملات رمزارزها هیچ واسطه‌ای در کار نیست و ارتباطات همتا به همتا (p2p) است.

در دنیای رمزارزها تراکنش‌ها برگشت ناپذیرند؛ در خرید‌های آنلاین در صورت بروز مشکل یا اعتراض پرداخت‌کننده امکان پیگیری و لغو تراکنش وجود دارد؛ اما اگر انتقالی توسط رمزارزها انجام دهید و تراکنش شما تایید شود، دیگر نمی‌توانید آن را برگردانید.

رمزارزها محدودیت جغرافیایی ندارند؛ پول هر کشور محدود به همان کشور است. به عنوان مثال شما با ریال ایران نمی‌توانید از کشوری در شمال آفریقا خرید کنید. این در حالی است که رمزارزها با توجه به کاربردشان در کل دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرند و محدودیتی ندارند.

در دنیای رمزارزها امکان تقلب وجود ندارد؛ یکی از نگرانی‌هایی که درباره پول رسمی کشورها وجود دارد، بحث جعل و تقلبی بودن این پول‌هاست که همواره برای دولت‌ها دردسر ایجاد کرده است. در دنیای رمزارزها چیزی به اسم جعل و چاپ تقلبی نداریم.

مزایای استفاده از ارزهای دیجیتال

کریپتوکارنسی یا ارزهای دیجیتالی از طریق فرآیند استخراج با استفاده از دستگاه‌ها و رایانه‌های مجهز و پیشرفته توسط «ماینر»ها تولید می‌شوند. استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال با تولید هر بلوک و اضافه کردن آن به بلاکچین، به فعالیت خود ادامه می‌دهند

نقل و انتقال پول با هزینه اندک: یکی از شناخته‌شده‌ترین کاربردهای ارز دیجیتال برای ارسال و دریافت پرداخت‌ها با هزینه کم و سرعت بالا است. به عنوان مثال، یک معامله 99 میلیون دلاری لایت کوین (LTC) فقط ۲ و نیم دقیقه طول کشید و کارمزد پرداختی توسط فرستنده فقط 0.40 دلار بود. اگر این انتقال پول از طریق واسطه‌های مالی صورت می‌گرفت، هزینه‌های آن بسیار بسیار بیشتر می‌شد و اگر این یک معامله فرامرزی و بین‌المللی بود، چندین روز طول می‌کشید یا هزینه آن بیشتر می‌شد. پرداخت هزینه‌های اندک برای انجام معاملات با استفاده از رمزارزهایی مانند litecoin (LTC) ،stellar (XLM) یا bitcoin cash (BCH) امکان‌پذیر است که آن‌ها را به یک سیستم پرداخت عالی برای نقل و انتقالات جهانی پول تبدیل می‌کند.

امکان ذخیره ثروت بدون مسدود شدن حساب: در حالی که شما احتمالاً فکر نمی‌کنید که حساب بانکی و دارایی‌های شما مسدود شود، واقعیت این است که این اتفاق بیشتر از آنچه افراد متوجه آن ‌شوند اتفاق می‌افتد. خصوصا در حوزه‌های قضایی و این موضوع به افراد ضرر مالی وارد می‌کند. اینجاست که یکی از منحصربه‌فردترین و قدرتمندترین کاربرد ارز دیجیتال به کار می‌آید. فقط و فقط شخصی که دارای کلید خصوصی کیف پول است، به حساب شما دسترسی دارد. از این رو، هیچ دولت یا نهادی نمی‌تواند کیف پول شخصی شما را مسدود کند.

امکان انجام معاملات به صورت ناشناس: ارزهای دیجیتالی مانند Zcash و Monero و PIVX این امکان را به کاربران می‌دهد تا معاملات مالی را به صورت ناشناس انجام دهند. این به آن معنی است که افراد بدون هیچ‌گونه توضیحی به بانک، می‌توانند مبلغ زیادی را برای یکدیگر ارسال کنند.

سفر دور دنیا: با توجه به گسترش استفاده از ارز دیجیتال در سال‌های اخیر امکان سفر دور دنیا از طریق ارز دیجیتال فراهم شده است. آژانس‌های مسافرتی مانند CheapAir و Destinia بیت‌کوین را به عنوان روش پرداخت برای رزرو پرواز یا کرایه کردن خودروها و هتل‌ها می‌پذیرند. کسانی که ترجیح می‌دهند هنگام مسافرت در یک آپارتمان اقامت کنند، می‌توانند با استفاده از ارز دیجیتال بیت کوین یا اتر آپارتمان‌هایی را از سایت CryptoCribs رزرو کنند. همچنین رشد بازار ATM بیت کوین به آن معنی است که مسافران اکنون در اکثر شهرهای بزرگ دنیا می‌توانند ارز دیجیتال خود را به ارزهای محلی تبدیل کنند.

ارز دیجیتال چگونه تولید می‌شود؟

البته حتما منظور از این سوال، چگونگی تولید رمزارز است. کریپتوکارنسی یا ارزهای دیجیتالی از طریق فرآیند استخراج با استفاده از دستگاه‌ها و رایانه‌های مجهز و پیشرفته توسط «ماینر»ها تولید می‌شوند. در مسیر استخراج ارزهای دیجیتال، چیزی به نام هَش وجود دارد که در واقع این هش، مکانیزمی است که هر بلوک اطلاعاتی در شبکه بلاکچین را به بلوک قبلی خود متصل می‌کند. استخراج‌کنندگان ارزهای دیجیتال با تولید هر بلوک و اضافه کردن آن به بلاکچین، به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

تا زمانی که شما سخت‌افزار محاسباتی قدرتمند و متصل به اینترنت داشته باشید، می‌توانید در هر زمان و مکانی استخراج انجام دهید. استخراج ارزهای دیجیتال همانند استخراج طلاست؛ با این تفاوت که استخراج ارزهای دیجیتال مستلزم حل معادلات پیچیده ریاضی است که تنها سخت‌افزارهای پیشرفته می‌توانند آن را انجام دهند. سطح پیچیدگی فرآیند استخراج، با اضافه شدن استخراج‌کنندگان بیشتر در طول زمان، افزایش می‌یابد و به همین خاطر عملیات ماینینگ نیز سخت‌تر می‌شود. دقیقا مانند استخراج طلا که با گذشت زمان سخت‌تر می‌شود، چرا که ذخایر معادن طلا کاهش پیدا می‌کند.

مهم‌ترین ارزهای دیجیتال

بعضی از کارشناسان معتقدند که ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین می‌توانند به سلطنت دلار پایان بدهد. با وجود سیستم غیرمتمرکز و حق انتخاب برای استفاده از دیگر ارزهای دیجیتال، سرمایه‌گذاران خود را به استفاده از دلار محدود نخواهند کرد

اینجا درباره هر ارز دیجیتال یا رمز ارز توضیحی کلی می‌خوانید. برای جزئیات بیشتر و دقیق‌تر و اطلاع از قیمت لحظه‌ای هریک، به صفحه اختصاصی هر رمزارز در «رده» مراجعه کنید.

بیت کوین (BTC)

بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که در بستر فناوری بلاکچین ایجاد شد و تاکنون رتبه اول را بین کریپتوهای دیگر به خود اختصاص داده است. ایده اصلی برای اختراع بیت کوین کاهش واسطه و توسعه یک شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا (P2P) بود. جایی که همه می‌توانند وجوه خود را بدون واسطه انتقال دهند و این سیستم نیز می‌تواند به عنوان جایگزینی برای سیستم بانکداری سنتی باشد.

مفهوم بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو در سال 2008 معرفی شد. در ابتدا، بیت‌کوین به اندازه امروز محبوب نبود اما به تدریج همه فهمیدند که بیتکوین پتانسیل تغییر سیستم پرداخت سنتی را دارد. در سال 2010 قیمت بیت کوین 0.003 دلار بود و در سال 2017 که بی‌ثبات‌ترین دوره برای بیت کوین بود، قیمت آن تا 19000 دلار افزایش یافت. قیمت هر ارز دیجیتالی وابسته به مقدار عرضه و تقاضای آن ارز است. از آنجایی که عرضه کل بیت کوین (21 میلیون) ثابت است و تقاضای آن روزبه‌روز بیشتر می‌شود، احتمال افزایش قیمت آن در آینده حتمی است. بسیاری از شرکت‌های بزرگ از جمله Overstock ،KFC کانادا، مایکروسافت، Reddit و Shopify پرداخت از طریق ارز دیجیتال بیت کوین را پذیرفته‌اند و تعداد این شرکت‌ها نیز همواره در حال افزایش است.

اتریوم (ETH)

اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر بلاکچین است که باعث می‌شود قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز بدون هیچگونه ارز و رمزارز چیست؟ اختلال، کلاهبرداری، کنترل یا دخالت شخص ثالثی ساخته و اجرا شوند. برنامه‌های کاربردی در ارز دیجیتال اتریوم بر اساس رمزنگاری خاصی بر روی اتر، اجرا می‌شوند. در حال حاضر پس از بیت کوین، بزرگ‌ترین ارز دیجیتالی از نظر ارزش بازار است.

تتر (USDT)

تتر یکی از اولین و محبوب‌ترین گروهی از ارزهای دیجیتال بود که اصطلاحا به استیبل کوین‌ها معروف است. تتر مانند دیگر ارزهای دیجیتال از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند؛ و برخلاف دیگر کریپتوها این ارز ‌توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود. این ارز و رمزارز چیست؟ به آن معناست که هر تتر باید توسط دلارهایی که ذخیره نگه‌ داشته شده‌اند، با نرخ ۱ به ۱ پشتیبانی شود. این یعنی، معاملات تتـر در تمام صرافی‌ها در سطح یک دلار بوده و می‌توان آن‌ها را به جای دلار به کار برد. در صفحه قیمت لحظه ای تتر می توانید مشاهده کنید که قیمت این ارز همواره یا 1 دلار و یا رقمی بسیار نزدیک به یک دلار است.

ریپل (XRP)

ریپل یک شبکه پرداخت متن باز و مبادله‌ای برای ارزهای دیجیتال است و دارای دفترچه خاص خودش است که همه معاملات در آن ثبت می‌شود. هدف اصلی ارز دیجیتال ریپل فعال کردن یک شبکه مالی جهانی امن و فوری با هزینه معاملاتی پایین‌تر است. به این معنی که می‌توانید مانند فرستادن یک ایمیل، به هرجای دنیا پول ارسال کنید. برخلاف بیت کوین، ریپل به کمک بانک‌ها آمده و با آن‌ها همکاری می‌کند. در حال حاضر بسیاری از بانک‌ها و موسسات به ارز دیجیتال ریپل اعتماد دارند؛ از جمله MUFG Bank،Standard Chartered ،CIMB bank ،SBI Remit ارز و رمزارز چیست؟ و… . در صفحه قیمت لحظه ای ریپل، می توانید روند تغییر قیمت آن را ببینید.

ارز دیجیتال بیت کوین کش (BCH)

این ارز دیجیتال انشعاب یا همان فورکی از بیت کوین است که در تاریخ 1 آگوست 2017 به منظور رفع مشکلات بیت کوین ایجاد شد. تمرکز اصلی بیت کوین کش بر ظرفیت تراکنش است. این رمزارز اندازه بلاک (32 مگابایت) بزرگتری نسبت به اندازه بلاک بیت کوین (1 مگابایت) دارد، که این به طور متوسط منجر به کاهش هزینه‌های تراکنش و انتقال سریع‌تر می‌شود. در زمان ایجاد ارز دیجیتال بیت کوین کش هر کسی که به هر میزان بیت کوین داشت، به طور خودکار به همان میزان بیت کوین کش دریافت می‌کرد. به عنوان مثال اگر در زمان ایجاد بیت کوین کش، یک بیت کوین داشتید، فورا بیت کوین کش دریافت می‌کردید.

آیا ارزهای دیجیتال نوعی تهدید به حساب می‌آیند؟

ماهیت نیمه ناشناس معاملات ارزهای دیجیتال باعث می‌شود که آن‌ها برای انجام فعالیت‌های غیرقانونی مانند پول‌شویی و فرار مالیاتی مناسب باشند. با این حال مدافعان کریپتوکارنسی‌ها غالبا ناشناس بودن خود را با استناد به مزایایی همچون حفظ حریم خصوصی توجیه می‌کنند و آن را از مزایای مهم ارزهای دیجیتال به حساب می‌آورند. از طرفی استفاده از رمزارزها برای مردمانی که تحت حاکمیت دولت‌های دیکتاتوری زندگی می‌کنند می‌تواند بسیار مناسب باشد، به این دلیل که دولت‌ها توانایی کنترل و مصادره کردن رمزارزها را ندارند.

آینده ارزهای دیجیتال چطور پیش‌بینی می‌شود؟

مدت‌هاست که دلار آمریکا حرف اول را در معاملات جهانی می‌زند، اما هر فرازی یک فرودی دارد. بعضی از کارشناسان معتقدند که ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین می‌توانند به سلطنت دلار پایان بدهد. با وجود سیستم غیرمتمرکز و حق انتخاب برای استفاده از دیگر ارزهای دیجیتال، سرمایه‌گذاران خود را به استفاده از دلار محدود نخواهند کرد. از طرفی دیگر استیبل کوین‌ها نیز برای سرمایه‌گذاران ارزش بالایی خواهند داشت و دولت‌ها هم روی خوشی به آن‌ها نشان می‌دهند. احتمالا در آینده‌ای دور یا نزدیک استیبل کوین‌ها جایگزین پول‌های حقیقی و ارزهای فیات می‌شوند.

ارز دیجیتال در ایران

با توجه به اینکه سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال هم در کوتاه‌مدت و هم خصوصا در بلندمدت بازده بالایی دارد و بسیاری به دنبال آن هستند تا علاوه بر کسب سود، از ارزش پول خود را در مقابل تورم محافظت کنند، طرفدارن ارزهای دیجیتال در ایران روزبه‌روز در حال افزایش است. از طرفی دیگر بی اعتمادی مردم به برخی نهادها و عملکردهای نامطلوب، مردم را بیشتر به سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترغیب کرده است.

تفاوت بین «ارز مجازی»، «ارز دیجیتال» و «رمزارز» در چیست؟

با وجود شباهت بسیار زیاد این سه اصطلاح، تفاوت‌های اساسی بین ارز و رمزارز چیست؟ آن‌ها وجود دارد که باعث تمایز آن‌ها از یکدیگر می‌شود

دنیای ارزهای دیجیتال می‌تواند با داشتن تعداد زیادی اصطلاحات پیچیده باعث ایجاد سردرگمی در بین کاربران تازه‌ وارد شود. برای مثال پس از اینکه بانک جی پی مورگان از راه‌اندازی ارز دیجیتال جدید خود خبر داد، بسیاری بر سر این جدال داشتند که این ارز در واقع یک نوع رمزارز و اگر خواسته باشیم دقیق‌تر بگوییم احتمالاً یک رمزارز پایدار خواهد بود… بسیاری هم بصورت قاطع مطمئن بودند که محصول این پروژه اصلاً یک رمزارز نخواهد بود! حالا باید ببینیم تفاوت بین «ارز مجازی»، «ارز دیجیتال» و «رمزارز» در چیست…

با اینکه تفاوت تعاریفی که در این مقاله به آن‌ها پرداخته شده برای بسیاری از فعالان و توسعه‌دهندگان حوزه‌ی رمزارزها آشکار است، تیم کوینیت تصمیم گرفت تا مقاله‌ای برای توضیح بیشتر تفاوت میان رمزارزها، ارز‌های دیجیتال و ارزهای مجازی برای آشنایی دقیق‌تر افرادی که به تازگی وارد دنیای رمزارزها شده اند ارائه دهد. این سه اصطلاح گرچه امروز به شکل متداولی مورد استفاده‌ی کاربران فضای مجازی قرار می‌گرند، اما اساسا یکسان نیستند و تفاوت‌های زیرساختی و ماهیتی زیادی با یکدگیر دارند.

تعریف ارزهای دیجیتال

«ارز دیجیتال» در واقع یک اصطلاح کلیدی است که برای توصیف انواع پول الکترونیکی از جمله ارزهای مجازی و رمزارزها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ارزها می‌توانند قانون‌گذاری شده باشند و یا حتی خارج از قانون به فعالیت بپردازند.

ارزهای دیجیتال تنها در قالب دیجیتالی یا الکترونیکی یافت می‌شوند و برخلاف دلار یا یک سکه، غیرقابل لمس هستند. ارزهای دیجیتال، که تنها می‌توان به واسطه‌ی کیف‌پول‌های الکترونیکی اقدام به ذخیره‌سازی و یا مصرف آن‌ها کرد، معمولا به عنوان «پول دیجیتال» یا «پول نقد سایبری» نیز توصیف می‌شوند.

عدم وجود واسطه در ارزهای دیجیتال به این معناست که تراکنش‌ها و معاملات، لحظه‌ای هستند و بدون کارمزد و یا با کارمزد بسیار پایین انجام می‌شوند.

به عنوان مثال در صورتی که گفته‌های منتقدان درست باشد، ارز ارائه شده توسط بانک جی پی مورگان(JPMorgan) در دسته‌ی ارزهای دیجیتال طبقه‌بندی می‌شود، زیرا این ارز جدید به واسطه‌ی تکنولوژی بلاک‌چین(Blockchain) کار نمی‌کند. گفته شده که این ارز به صورت آنلاین فعالیت می‌کند و برای انتقال دارایی بین موسسات مالی بزرگ و مشتریانشان مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

تعریف ارزهای مجازی

«ارزهای مجازی» در واقع یک نوع ارز دیجیتال هستند که معمولا توسط سازنده‌ی آن کنترل شده و توسط اعضای یک جامعه‌ی مجازی خاص(مانند کاربران یک بازی یا یک نرم‌افزار) مورد استفاده و پذیرش قرار می‌گیرند.

به عبارتی، همه‌ی «ارزهای مجازی»، ارز دیجیتال هستند و زیر مجموعه‌ی آن محسوب می‌شوند، اما همه‌ی «ارزهای دیجیتال» تحت طبقه‌بندی ارزهای مجازی قرار نمی‌گیرند.

اساسا، ارزهای مجازی نشان‌دهنده‌ی ارزش پولی هستند که توسط یک صادر کننده‌ی خصوصی ارائه، مدیریت و کنترل شده و برای انجام تراکنش‌های نقطه به نقطه یا Peer To Peer مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برخلاف ارزهای فیات(ارز‌های دولتی مانند دلار و ریال) ارزهای مجازی توسط هیچ بانکی پشتیبانی نمی‌شوند. این عدم قانون‌گذاری به این معناست که ارزهای مجازی مستعد نوسان و تغییرات قیمت هستند.

رمزارزهایی همچون بیت‌کوین(با نماد BTC) و یا اتریوم(با نماد ETH) زیر مجموعه‌ی ارزهای مجازی نیز به شمار می‌آیند.

رمزارز چیست؟

بخش «رمز» در واژه‌ی «رمزارز» به این واقعیت اشاره دارد که برای اطمینان از امنیت سراسر شبکه از الگوریتم‌ها و تکنیک‌های رمزنگاری مختلفی استفاده شده است. این سطح از امنیت باعث می‌شود که رمزارزها به شدت در مقابل تقلب و دستکاری مقاوم باشند.

اکثر رمزارزها به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز مبتنی بر تکنولوژی بلاک‌چین فعالیت می‌کنند که برای انجام تراکنش‌های خود نیازی به یک شخص ثالث مورد اعتماد(مانند بانک‌ها یا شرکت‌های خدمات اعتبار مالی) ندارند. در این مورد، ارز و رمزارز چیست؟ جابجایی نقطه به نقطه با استفاده از کلید‌های خصوصی و کلید‌های عمومی تسهیل می‌شود.

رمزارز بیت‌کوین(با نماد BTC) بدون شک شناخته‌ شده‌ترین و پذیرفته‌ شده‌ترین رمزارز مبتنی بر فناوری بلاک‌چین می‌باشد. همچنین این رمزارز در حال حاضر با داشتن قیمتی معادل ۳۸۲۰ دلار(در زمان نگارش این مقاله) به عنوان با ارزش‌ترین و گران‌ترین رمزارز سطح بازار نیز شناخته می‌شود.

گرچه بیت‌کوین محبوب‌ترین رمزارز به شمار می‌آید، اما تنها رمزارز موجود در این صنعت نیست. جایگزین‌ها و رمزارزهای ثانویه‌ی زیادی از جمله لایت‌کوین(با نماد LTC) یا مونرو(با نماد XMR) در بازار وجود دارند. برخی از این رمزارزهای موجود با تقلید از بیت‌کوین ایجاد شده‌اند و برخی فورک هستند، یا رمزارزهای جدیدی هستند(با مختصات جدید) که قبلا بخشی از یک رمزارز موجود بوده و یا با جدا شدن از آن، فعالیت‌های خود را آغاز نموده‌اند.

با توجه به ماهیت مجازی رمزارزها، آن‌ها دارای یک صندوق یا مخزن ذخیره‌سازی مرکزی نیستند. این بدان معناست که در صورت عدم وجود یک نسخه‌ی پشتیبان از دارایی‌های تحت کنترل کاربر، گم کردن کلید خصوصی و یا یک اشتباه رایانه‌ای، ممکن است تمام دارایی‌های رمزارزی وی از بین برود.

برخلاف پول نقد که به صورت کاملا ناشناس و غیرقابل ردیابی فعالیت می‌کند، تراکنش‌های صنعت رمزارزی بدون اعلام هویت طرفین، قابلیت بررسی و ردیابی دارند.

رمزارزها معمولا توسط نوسان قیمت توصیف می‌شوند، زیرا ارزش و قیمت‌گذاری آن‌ها صرفا بر مبنای عرضه و تقاضا محاسبه می‌شود.

البته لازم به ذکر است که برخی از رمزارزهای موجود که عموما تحت نام «رمزارزهای حریم خصوصی» معرفی می‌شوند، قابلیت ردیابی بسیار کم‌تری دارند و عملا پیگیری آن‌ها بسیار دشوار است. در این میان می‌توان رمزارزهایی همچون دش(DASH)، زی‌کش(ZCash) و مونرو(Monero) را نام برد که ردیابی تراکنش‌های آن‌ها بسیار سخت‌تر از رمزارزهایی همچون بیت‌کوین است.

نتیجه‌گیری:

• به طور خلاصه باید گفت که ارزهای دیجیتال یک اصطلاح کلیدی هستند که برای معرفی پولی که تنها در فضای دیجیتال در چرخش است مورد استفاده قرار می‌گیرند. «ارزهای مجازی» و «رمزارزها» را می‌توان زیرمجموعه‌ی ارزهای دیجیتال در نظر گرفت، زیرا به صورت آنلاین فعالیت می‌کنند.
• «ارزهای دیجیتال» یک نوع ارز مجازی محسوب می‌شوند که در یک دنیای مجازی خاص(یک جامعه‌ی آنلاین منحصر به فرد که توسط توسعه‌دهندگان ایجاد شده، مانند ارزهای درون برنامه‌ای یک بازی خاص) مورد استفاده قرار می‌گیرند.
• از آنجایی که رمزارز نیز به صورت آنلاین فعالیت می‌کنند، می‌توان آن‌ها را در زیرمجموعه‌ی ارزهای دیجیتال قرار داد، اما در نظر داشته باشید که رمزارزها نوعی ارز دیجیتال خاص هستند که به واسطه‌ی الگوریتم‌های رمزنگاری توسعه‌ یافته‌اند در نتیجه کلمه‌ی «رمزارز» برای مشخص کردن ارزهایی همچون بیت‌کوین و اتریوم اطلاق می‌شود.

با اینکه اصطلاحات «ارز دیجیتال»، «ارز مجازی» و «رمزارز» معمولا در کنار یکدیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند، درک تفاوت ظاهری بین این سه نوع ارز بسیار مهم است.

شما می‌توانید نظرات، پیشنهادات و تجربیات خود را در بخش دیدگاه‌ها با ما به اشتراک بگذارید.

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

این روزها در بیشتر فضاهایی که به آن ورود می کنیم، درباره ارزهای دیجیتالی یا رمزارزها مواردی را می شنویم. حتی ممکن است بسیاری از ما درباره مزایای این حوزه مطالبی را شنیده باشیم و تمایل داشته باشیم وارد این حیطه فعالیت شویم، اما ندانیم که ارزهای دیجیتالی دقیقا چه هستند و با مبانی و سازوکار آن ها آشنا نباشیم. آنچه که لازم است به طور کلی درباره این حوزه بدانیم این است که ارزهای دیجیتالی مانند ارزهای رایج هر کشور، درواقع پولی دیجیتالی هستند که بدون پشتوانه و نظارت هیچ بانک، فرد، دولت یا سازمانی بین مردم در حال چرخش بوده و اکثر آن ها از فناوری بلاک چین تبعیت می کنند. در این مقاله سعی داریم مفاهیم و تعاریف مربوط به مبانی ارزهای دیجیتال و رمزارز را شرح دهیم تا به شناختی مقدماتی درباره این حوزه دست یابید.

آشنایی با بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

بازار تجارت ارزهای دیجیتال و رمز ارزها

ارزهای دیجیتال و رمزارزها، به سرعت وارد زندگی انسان ها شدند و خود را بخشی از تکنولوژی رو به رشد و سریعِ روزگار فعلی ساختند. هریک از ما در هر گوشه از دنیای کسب وکارها که فعال باشیم، کم یا زیاد درباره این ارزهای دیجیتال یا رمزارزها، گفته هایی را شنیده ایم. در این مقاله سعی بر آن است که هر فردی با هر میزان دانشی که نسبت به این حوزه دارد، بتواند با یک مقاله جامع و یکپارچه از مفاهیم و تعاریف مربوط به مبانی ارزهای دیجیتال و رمزارز مواجه شده و به یک آشنایی مقدماتی درباره این حوزه دست یابد.

ارز دیجیتال چیست؟

ارز دیجیتال، نوعی ارز مجازی است که در اینترنت و بدون نیاز به حضور، پشتیبانی یا نظارت بانک، سازمان یا شخصی حقیقی، مبادله می شود. نام آن در زبان بین المللی (Digital currency) است و بدون دخالت هرگونه واسطه ای، به صورت کاملا مستقل بین افراد در فضای مجازی خرید و فروش می شود. البته لازم است بدانید که ارز دیجیتال قابل تبدیل شدن به ارز رایج کشورها بوده و افراد می توانند معادل ارزش ریالی، دلاری یا سایر ارزهای رایج کشورهای دیگر، پول پرداخته کرده و مقداری از این ارزهای دیجیتال را که انواع گوناگونی نیز دارند، تهیه نمایند. تقریبا تمام ارزهای دیجیتالی بر اساس ساختار مبتنی بر فناوری بلاک چین برنامه ریزی شده و کار می کنند. (1)

اما اینکه بلاک چین چیست و یا انواع ارزهای دیجیتالی چه هستند را در ادامه مورد بررسی قرار می دهیم. در حال حاضر بدنیست نگاهی به تاریخچه پیدایش ارزهای دیجیتال بیندازیم تا ببینیم از کجا، توسط چه شخص یا اشخاصی و برای چه هدف یا اهدافی پدیدار شده اند.

تاریخچه پیدایش ارز دیجیتال در جهان

اواخر دهه 90، شرکتی تحت عنوان دیجی کش (Digi Cash) وجود داشت که توسط شخصی به نام دیوید چاوم تاسیس شده بود. آنچه توسط دیجی کش انجام می شد به عبارتی فراهم کردن بستری آماده برای بانک ها جهت نقل و انتقال ارزش های دیجیتالی بود. در پی پدیدار شدن این نوع سیستم تبادل دیجیتالی ارزش، یکی دیگر از ارزهای دیجیتالی در سال 2006 خلق شد که ارز رزرو آزادی (Liberty Reserve) نام داشت.

به این ترتیب در آن سال و مدتی بعد از آن، مردم ارزهای رایج کشور یعنی دلار و یورو را به رزرو آزادی تبدیل کرده و در بستر فراهم شده، با کارمزدی حدود 1% بین یکدیگر مبادله می کردند. البته مدتی بعد دولت آمریکا به دلیل مشهور شدن این دو بستر به پولشویی، هردوی آن ها را تعطیل کرد. اما این امر سبب از یاد رفتن این نوع مبادله در ذهن مردم نشد و به این ترتیب در سال 2009، معروف ترین و رایج ترین ارز دیجیتال یعنی بیت کوین پدیدار شد. (2) و (3)

هدف از پیدایش ارز دیجیتال چه بود؟

از بین رفتن واسطه در نقل و انتقالات مالی یکی از اصلی ترین اهداف پیدایش ارز دیجیتالی بود. همانطور که گفتیم ارزهای دیجیتال انواع مختلفی دارند. اما ویژگی بارز میان تمام آن‎ها، تعلق نداشتنشان به فرد حقیقی یا حقوقی یا یک سازمان و بانک خاص است.

در واقع ارزهای دیجیتال مانند ارزهای فیزیکی رایج در هر کشور، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار می گیرند با این تفاوت که ارزش ارز و رمزارز چیست؟ و اعتبار حاصل از تولید یا جابه جایی آن ها متعلق به هیچکس نیست و همه در استفاده از آن یکسان هستند. گاهی ممکن است نوعی ارز دیجیتال مخصوص یک شبکه اجتماعی یا یک نوع بازی آنلاین در سایتی مستقل وجود داشته باشد که با داشتن آن ارز، قادر هستیم فقط از آن بستر یا سایت مخصوص، محصول یا خدمتی را دریافت نماییم.

بلاک چین چیست؟

مفهوم کلی بلاک چین با توجه به نامگذاریش، درواقع به بلوک های اطلاعاتی اشاره دارد که به صورت زنجیروار به یکدیگر متصل شده اند. این بلوک های اطلاعاتی در واقع همان اطلاعات دیجیتالی و این زنجیره در واقع همان دیتابیس مربوط به آن است.

سه مشخصه کلی این بلوک های اطلاعاتی به شرح زیر هستند:

1.فرض کنید که برای مثال کمپانی آمازون (یک فروشگاه اینترنتی جهانی که افراد از سرتاسر دنیا قادر به خرید اینترنتی هر نوع محصول و دریافت آن درب منزلشان هستند) بر فناوری بلاک چین مبتنی باشد. (این یک مثال است، آمازون از فناوری بلاک چین تبعیت نمی کند) حال اگر شما محصولی را از آمازون خریداری کنید، آن محصول و اطلاعاتش، زمان خرید، مقدار دلار مصرف شده برای خرید آن محصول و سایر اطلاعاتی از این دست در بلوک های اطلاعاتی ذخیره می شوند.

2.بلوک ها، اطلاعات کاربری شما را ذخیره می کنند. درواقع به جای آن که اسم و فامیلی و مشخصات حقیقی شما را ذخیره کنند، آن نام کاربری که در سیستم از شما ثبت شده است را به عنوان مشخصات خریدار ذخیره می کنند.

3.هر بلوک یک کد مخصوص به خود دارد که سبب تشخیص آن از سایر بلوک ها می شود. به این کدها «هَش» می گویند. این کدهای هَش بر اساس الگوریتم برنامه ریزی شده خاصی عمل می کنند که به موجب آن هر بلوک یک کد هش مخصوص به خود دریافت می کند. برای مثال اگر شما درست دو ثانیه بعد از نهایی شدن خریدتان از فروشگاه اینترنتی آمازون، تصمیم بگیرید که یک عدد دیگر از همان سفارش را مجدد ثبت کرده و خریداری نمایید، اطلاعات ثبت شده در بلوک های مربوط به هر دو خرید شما کاملا یکسان خواهند بود. آنچه سبب مجزا شدن این دو بلوک از یکدیگر می شود همان کد هش منحصر به هریک از آن هاست.

آنچه که به عنوان مثال درباره وبسایت آمازون مطرح کردیم مقیاس بسیار کوچکی از فناوری بلاک چینی است که در رابطه با ارزهای دیجیتال در حال کار کردن است. درواقع بلوک های موجود در بلاک چین ارز دیجیتالی مانند بیت کوین قادر به ذخیره اطلاعات خرید و فروش مقدار های بسیار زیادی ارز هستند. (4)

رمزارز چیست؟

رمزارز در واقع نوعی ارز دیجیتال است که ساختاری رمزنگاری شده دارد. نام آن در زبان بین المللی انگلیسی (Cryptocurrency) است. رمزارز بدون وابستگی به هیچ بانک مرکزی یا سازمان به صورت غیرمتمرکز در دسترس مردم است و برای جلوگیری از جعل و خطرات اینچنینی، از الگوریتم های رمزنگاری شده تبعیت می کند. همین غیر متمرکز بودن رمزارز و رمزنگاری شدن دیتاهای ذخیره شده در آن، سبب تضعیف قدرت کشورهای جهان برای کنترل اقتصادشان شده است. زیرا هیچ بانک یا سازمانی نیست که آمار و اطلاعات مربوط به رمزارزها را منتشر کرده و یا آن ها را در اختیار دولت ها قرار دهد. (5)

انواع ارزهای دیجیتالی و رمزارزها را بشناسید

بیت کوین

ریپل ( XRP )

• 

لایت کوین (LTC)

درباره ساختار این رمزارز باید گفت که لایت کوین بر روی یک شبکه پرداخت جهانی منبع باز یا به اصطلاح رایج تر Open Source بنا شده است. یک شبکه غیر متمرکز که توسط هیچ برنامه نویسی کنترل نمی شود و بر اساس اسکریپت های از پیش نوشته شده فعالیت می کند.

اگرچه لایت کوین از بسیاری جهات، شباهت زیادی به بیت کوین دارد اما از نظر بلوک چینی در فناوری بلاک چین، بسیار سریع تر عمل می کند. از این رو دارای سرعت بالایی در تایید تراکنش ها و معاملات آنلاین جهانی است. بیشتر از تولید کنندگان و افراد فعال در حوزه ارزهای دیجیتالی، این بازرگانان هستند که لایت کوین را قبول دارند و آن را رمزارزی معتبر و تکنولوژی ارزشمند می دانند.

تتر (USDT)

تتر در سال 2014 به وجود آمد و خود را به این شکل توصیف کرد:

« یک پلتفرم بلاک چینی فعال که طراحی شده است تا ارزهای فیات (پول های بی پشتوانه – پول هایی که ارزش آن ها توسط عرضه و تقاضا معین می شود) را به روشی دیجیتالی، تسهیل کند.» (6)

بررسی آینده و چشم انداز ارزهای دیجیتال

اینترنت با ورود خود به زندگی بشر، توانایی های عجیبی را که روزگاری حتی در وهم او نیز نمی گنجید را از آنِ انسان کرد. از این رو بشر توانست بی آنکه از تلفن استفاده کند، با همنوعان یا حتی شاید موجودات دیگر، در نقاطی بسیار دور تر روی سطح این کره خاکی و یا حتی فراتر از آن در فضای اطراف این سیاره، ارتباط کلامی و تصویری برقرار سازد. کاری که امروز ارزهای دیجیتالی یا رمزارزها با زندگی بشر کرده اند نیز کمتر از آن نوآوری و تحولی که اینترنت برای آن ها به ارمغان آورد، نیست.

با پیشرفت علم و تکنولوژی، هرروز به سازه های ارزشمند این دنیا اضافه می شود و بیزینس هر روز شکل جدیدی به خود می گیرد. ارزها، پول ها و سایر ارزش های معتبر و گرانبها روز به روز بیشتر بین مردم در سرتاسر جهان به گردش در می آیند و بشر همواره در پی یافتن آسان ترین، ایمن ترین، بی واسطه ترین و سریع ترین راه برای رسیدن به درآمد و سود است.

آیا ارزهای دیجیتالی، با تکنولوژی ها و برنامه ریزی های خود، با آن زیرساخت های عمیق و رمزنگاری شده و غیرقابل نفوذشان، قادر نیستند هر روز بیشتر از دیروز به زندگی بشر ورود کرده و او را به خود عادت دهند؟ به نظر می رسد که ارزهای دیجیتالی، با توجه به ساختاری که دارند و با توجه به گزارشات منتشر شده از چشم انداز هریک از آن ها در فازهای بعدیشان، در آینده بسیار عمیق تر از امروز جزئی از زندگی بیشتر مردم باشند. (7)

صفر تا صد ماینینگ در ارز دیجیتال

ارز دیجیتال نوعی ارز مبادله ای است که تنها به شکل مجازی و الکترونیک در دسترس است. دیجیتالی بودن این ارز به آن معناست که نسخه فیزیکی و قابل لمس ارز، در هیچ جایی یافت نمی شود و تنها به شکل رشته کد می توان ارز دیجیتال را دریافت و مبادله کرد. ارز دیجیتال را به نام های دیگری مانند پول دیجیتال، پول الکترونیکی، ارز الکترونیکی و پول مجازی می شناسند.

این ارزها تنها با استفاده از کامپیوتر ها و تلفن های همراه هوشمند قابل دسترسی هستند و نمی توان آنان را به مانند دیگر پول ها به شکل فیزیکی در دست گرفت. از زمان پیدایش این ارزها، ارز دیجیتال ارزان ترین و آسان ترین ارز مبادله ای جهان لقب گرفته است. تمامی رمز ارزهای موجود در بازار، به نوعی از ارز دیجیتال نام می گیرند اما تمامی ارزهای دیجیتال را نمی توان رمز ارز نامید.

این روزها می توان ارز دیجیتال را در بسیاری از صرافی های آنلاین معامله کرد و معادل آن ها، ارز واقعی و فیزیکی دریافت نمود. بر خلاف پول فیزیکی که پشتوانه مشخصی مانند طلا یا حمایت دولت ها و حکومت ها را دارد، ارزهای دیجیتال تنها با مقبولیت عمومی قیمت پیدا می کنند و پشتوانه مشخصی برای آنان وجود ندارد. اگرچه رشد صعودی زیاد این ارزها در سال های اخیر، باعث تلاش زیادی برای به دست آوردن و استخراج آن شده است.

ارزهای دیجیتال را با فرآیندی به نام ماینینگ یا استخراج به دست می آورند. استخراج در سال های اخیر بسیار راحت تر بوده و با گذشت زمان و پیدا شدن ارزهای زیاد، حالا فرآیند پیچیده تر و سخت تری را شامل می شود. البته متناسب با این سختی، قیمت بالاتری برای این ارزها وجود دارد. (8)

ارزهای دیجیتال چگونه استخراج می شوند؟

استخراج ارزهای دیجیتال در طی فرآیندی به نام ماینینگ انجام می شود. ایده ی اصلی ماینینگ، به معدن کاران و کاوشگرانی برمی گردد که در سودای پیدا کردن طلا، کوه ها را می شکافتند و به اعماق زمین می رفتند. هر چه این افراد به لایه های زیرین زمین می رفتند، شانس پیدا کردن طلا ارز و رمزارز چیست؟ کمتر می شد و به نوعی، از چگالی و حجم طلا کاسته می شد. در طول فرآیند ماینینگ نیز، شما باید گوشه ای از زنجیره تراکنش ها و حل پردازش های ماینینگ را به عهده بگیرید و به ازای میزان کار انجام داده و قدرت پردازش تان، حق الزحمه و ارز دریافت کنید.

یکی از مشکلاتی که هنگام انجام تراکنش ارزهای دیجیتال وجود دارد، تصدیق صحت و سلامت تراکنش است. کاربران برای آن که بدانند پول مورد نظر آن ها، به طور کامل و بدون هیچ کم و کاستی، به حساب های مورد نظر منتقل می شود، نیاز به اعتبار و اطمینانی دارند. برای این کار، قابلیت بلاک چین، به ارزهای دیجیتال اضافه شد. بلاک چین، همان مفهوم دفتر کل را برای ارز دیجیتال ایفا می کند. اما به این شکل که دفتر کل تراکنش های ارزهای دیجیتال، در اختیار شخص خاصی قرار ندارد و به طور کامل به روی فضای وب وجود دارد.

هر کسی که در فضای وب حاضر است، می تواند این دفتر کل را مشاهده کند و هر کسی در زنجیره بلاک چین، دارای دفتر کل ارز به طور کامل و دقیق است. به این شکل، تمامی تغییرات باید در تمامی دفاتر ثبت شود و در صورتی که یکی از دفترها، تغییرات غیر مجازی داشته باشد، با توجه به دیگر دفاتر حذف می شود. پردازش این تغییرات و اصلاحات، نیازمند کارهای زیادی است که می تواند برای انجام دهند پردازش، درآمد ارز دیجیتال داشته باشد.

Gerdab.IR | گرداب

امروزه با پیشرفت تکنولوژی و فناوری شاهد تحولات پولی و مالی در سراسر این کره خاکی هستیم. در این بین ارز‌های رمزنگاری‌شده نیز با توجه به ویژگی‌ها و کاربردهایشان مورد توجه بسیاری از افراد، خصوصا سرمایه‌گذاران قرار گرفته‌اند.

به گزارش گرداب ، این درحالی است که بسیاری از آن‌ها اطلاعات چندانی از رمزارز‌ها و بازار آن ندارند و سرمایه خود را به راحتی از دست می‌دهند. به همین دلیل خرید و فروش ارز‌های رمزنگاری شده باید با دانش و اطلاعات کافی انجام شود. در این مقاله به مفهوم رمزارز، معرفی انواع آن و جرائم و کلاهبرداری‌هایی که در این حوزه اتفاق می‌افتد، می‌پردازیم.

رمزارز چیست؟
رمزارز یا ارزرمزی یا کریپتوکارنسی یک نوع ارز مجازی است که امنیت آن توسط فناوری رمزنگاری تامین می‌شود، به طوری که رمزگشایی از آن بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است. ارز‌های رمزنگاری شده عموما توسط مرکز خاصی کنترل نمی‌شوند، سریع و مقرون به صرفه‌اند، محدودیت جغرافیایی ندارند و از همه مهم‌تر با دغدغه‌ی حفظ حریم خصوصی ایجاد شده‌اند.

فلسفه وجودی رمزارزها، نشأت گرفته از ریاضیات و علوم کامپیوتر است که برای امنیت اطلاعات و انتقال پول استفاده می‌شود. در واقع رمزارز‌ها یک رشته کد هستند که بر روی یک دفتر عمومی مشترک یا همان بلاکچین ثبت می‌شوند. این دفتر عمومی، سوابق کل تراکنش‌ها را از روز اول ثبت می‌کند و به صورت مداوم بروزرسانی می‌شود.

معروف‌ترین رمزارز‌های بازار کریپتو کدامند؟
بیت کوین (Bitcoin):

بیت کوین اولین رمزارزی بود که در بستر فناوری بلاکچین ایجاد شد و از نظر حجم بازار تاکنون رتبه اول را بین کریپتو‌های دیگر به خود اختصاص داده است. ایده اصلی برای اختراع بیت کوین، کاهش واسطه و توسعه یک شبکه غیرمتمرکز همتا به همتا بود، جایی که همه می‌توانند مبالغ خود را بدون واسطه انتقال بدهند. این سیستم نیز می‌تواند به عنوان جایگزینی برای سیستم بانکداری سنتی باشد. این رمزارز توسط ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۸ معرفی شد.

اتریوم (Ethereum):

اتریوم یک پلتفرم آزاد مبتنی بر بلاکچین است که باعث می‌شود قرارداد‌های هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز بدون هیچ‌گونه اختلال، کلاهبرداری، کنترل یا دخالت شخص ثالثی، ساخته و اجرا شوند. برنامه‌های کاربردی در رمزارز اتریوم بر اساس رمزنگاری خاصی بر روی اتر، اجرا می‌شوند. در حال حاضر پس از بیت کوین، اتریوم بزرگ‌ترین رمزارز از نظر ارزش بازار است.

تتر (Tether):
تتر یکی از اولین و محبوب‌ترین گروهی از رمزارز‌ها بود که اصطلاحا به استیبل‌کوین‌ها (Stablecoin) معروف است. تتر، مانند دیگر رمزارز‌ها از فناوری بلاکچین استفاده می‌کند و برخلاف دیگر کریپتو‌ها این ارز توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود. این به آن معناست که هر تتر باید توسط دلار‌هایی که ذخیره نگه داشته شده‌اند، با نرخ یک به یک پشتیبانی شود. این یعنی، معاملات تتـر در تمام صرافی‌ها در سطح یک دلار بوده و می‌توان آن‌ها را به جای دلار به کار برد. تتر در بازار رمزارز‌ها رتبه سوم را به خود اختصاص داده است.

ریپل (Ripple):

ریپل یک شبکه پرداخت متن باز و مبادله‌ای برای رمزارزهاست و دارای دفترچه خاص خود است که همه‌ی معاملات در آن ثبت می‌شوند. هدف اصلی رمزارز ریپل فعال کردن یک شبکه مالی جهانی امن و فوری با هزینه معاملاتی پایین‌تر است، به این معنی که می‌توانید مانند فرستادن یک ایمیل، به هرجای دنیا پول ارسال کنید. برخلاف بیت کوین، ریپل به کمک بانک‌ها آمده و با آن‌ها همکاری می‌کند. طبق رتبه بندی سایت کوین مارکت کپ (coinmarketcap.com) از نظر حجم بازار، ریپل در بازار رمزارز‌ها رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است.

بیت کوین کش (Bitcoin Cash):

این رمزارز، انشعاب یا همان فورکی از بیت کوین است که در تاریخ ۱ آگوست ۲۰۱۷ به منظور رفع مشکلات بیت کوین ایجاد شد. تمرکز اصلی بیت کوین کش بر ظرفیت تراکنش است. این رمزارز اندازه بلاک بزرگتری (۳۲ مگابایت) نسبت به اندازه بلاک بیت کوین (۱ مگابایت) دارد، که این ویژگی آن به طور متوسط منجر به کاهش هزینه‌های تراکنش و انتقال سریع‌تر می‌شود. در زمان ایجاد رمزارز بیت کوین کش هر کسی که به هر میزان بیت کوین داشت، به طور خودکار به همان میزان بیت کوین کش دریافت می‌کرد. به عنوان مثال اگر در زمان ایجاد بیت کوین کش، یک بیت کوین داشتید، فورا یک بیت کوین کش دریافت می‌کردید.

رمزارزها؛ ابزاری برای پولشویی
در ۲۴ آوریل ۲۰۱۹ پلیس برزیل اعلام کرد شخصی را دستگیر کرده است که به طور مخفیانه در آزمایشگاه مواد مخدر مشغول به فعالیت بوده و از بیت‌کوین برای پولشویی استفاده می‌کند. در این آزمایشگاه به شکل غیرقانونی بیت‌کوین استخراج می‌شد و بعد از استخراج، جهت قاچاق مواد مخدر از سوی فرد مظنون مورد استفاده قرار می‌گرفت.

به‌دلیل ویژگی ناشناس بودن برخی از رمزارزها، امکان پولشویی در آن‌ها وجود دارد. خصوصا در بیت کوین که در هر تراکنش آن، نشانی فرستنده و گیرنده ثبت می‌شود. این نشانی متعلق به یک شخص است، اما برای به‌دست آوردن آن نیازی به احراز هویت از سوی او نیست؛ بنابراین هر شخصی می‌تواند به کمک چند برنامه کیف پول، چندین نشانی ایجاد کند و با آن‌ها اقدام به مبادله بیت‌کوین کند.

تنها در صورتی هویت فرد مشخص می‌شود که وی در صرافی اقدام به مبادله بیت‌کوین‌ها کرده باشد یا یکی از طرف‌های معامله، هویت وی را درخواست کند. در غیر این صورت، فرد می‌تواند در معامله‌ای شرکت کند بدون آنکه هویت او مشخص شود. همانند بیت کوین، در سایر رمزارز‌های نیمه ناشناس مانند اتریوم، ریپل، بیت‌کوین‌کَش و. نیز امکان پولشویی وجود دارد.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۱ بیش از ۷۰ درصد تراکنش‌های سالیانه رمزارز‌ها برای فعالیت‌های غیرقانونی خواهد بود. راهکار مبارزه با پولشویی از طریق رمزارزها، اجرای کامل و دقیق قوانین شناسایی مشتری در صرافی‌ها یا از سوی طرف‌های معامله است. چنانچه هویت افراد در صرافی‌ها به‌طور کامل ثبت شود، آنگاه امکان مبارزه با پولشویی نیز فراهم می‌شود.

ماجرای سیلک رود چه بود؟
سایت سیلک رود در سال ۲۰۱۱ توسط شخصی به نام رابرتز راه‌اندازی شد که بعد‌ها معلوم شد این عنوان تقلبی و غیرواقعی بوده و بنیان‌گذار آن شخصی است به نام راس ویلیام اولبریکت. این سایت در سال ۲۰۱۳ که توسط پلیس اف‌بی‌آی از کار افتاد، یکی از بزرگ‌ترین وبسایت‌های پنهان خرید و فروش مواد مخدر بود که بر پایه فناوری «تور» اداره می‌شد و معاملات خرید و فروش در آن از طریق رمزارز بیت کوین انجام می‌شد.

فناوری تور به بازدیدکنندگان این امکان را می‌داد تا بدون مشخص شدن نتایج جستجوهایشان و بدون نظارت پلیس به بخش‌های مختلف سایت دسترسی داشته باشند. بعد از دستگیری راس ویلیام اولبریکت، دوستان او بار دیگر سیلک رود ۲.۰ را راه‌اندازی کردند، اما در سال ۲۰۱۴ این وب‌سایت جنجالی مجددا توسط اف‌بی‌آی بسته شد.

شرکت‌های هرمی و کلاهبرداری از طریق رمزارز
این شرکت‌ها هر روز با شکل و شمایلی تازه همانند قارچ، سبز می‌شوند و با وعده‌هایی مانند پول‌دار شدن سریع و تضمینی، سرمایه افراد را می‌بلعند و بعد از مدتی ناپدید می‌شوند. زمانی که افراد عادی نام قرارداد‌های هوشمند، بلاکچین، اتریوم و . را می‌شنوند، از آنجایی که این مفاهیم ذاتا کاملا صحیح و علمی هستند، اکثرا تصور می‌کنند این پروژه بسیار خلاقانه و نوآورانه است و حتما درست کار می‌کند، حتی اگر متوجه آن نشوند.

افراد کلاهبردار نیز که جامعه هدف خود را به خوبی می‌شناسند، از عدم آگاهی اشخاص سوءاستفاده می‌کنند و مبالغ کلانی به جیب می‌زنند. در شرکت‌های هرمی که فرد طراح در بالای هرم قرار دارد، تا زمانی که افراد جدید وارد سیستم می‌شوند، با قسمتی از پولی که تازه وارد سیستم شده است به افراد قبلی سود می‌دهد. در نهایت نیز ناگهان پروژه از کار می‌افتد و طراح با مبلغ کلانی پول ناپدید می‌شود.

وعده رمزارز رایگان؛ یک روش کلاهبرداری که هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود

این روش یکی از مرسوم‌ترین روش‌های کلاهبرداری است و ظاهرا هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود! واژه «رایگان» به دلیل ایجاد بار روانی مثبت در ذهن افراد، می‌تواند به راحتی موجب فریب آن‌ها شود. در این روش مرسوم، کلاهبرداران یک حساب جعلی ایجاد می‌کنند و به افراد اعلام می‌کنند که اگر مقدار مشخصی از رمزارز‌های خود را به این حساب بریزید، ما در مدت کوتاهی چندین برابر سود برای شما واریز خواهیم کرد. این وعده دروغین تا به امروز منجر به کلاهبرداری‌های بسیاری از این طریق شده و اشخاص به راحتی فریب این کلاهبرداران را می‌خورند و سرمایه خود را از دست می‌دهند.

آگاه باشید که در صورت سرمایه‌گذاری در یک طرح کلاهبرداری یا پانزی، شانس بازپس‌گیری دارایی‌تان بسیار کم است. این موضوع نه تنها در کلاهبرداری در حوزه رمزارز‌ها بلکه در سایر کلاهبرداری‌های مالی و بین‌المللی نیز صدق می‌کند. ما صمیمانه توصیه می‌کنیم قبل از هرگونه سرمایه‌گذاری، جوانب آن را در نظر بگیرید و در رابطه با آن بسیار تحقیق کنید. این نکته را فراموش نکنید که بازار رمزارز‌ها بسیار سوداگرانه و پیچیده است و همچنین ریسک بالایی دارد. در بسیاری از مواقع عملکرد یک پروژه رمزارز غیرقابل پیش‌بینی است و هیچ تضمینی برای کسب سود بالا در هر سرمایه‌گذاری وجود ندارد!