امتیاز هر کاربر راننده، میانگین حداکثر ۱۰۰ سفر امتیازدهی شده آخر توسط مسافر است
کوچه باغ بمپور ( روستای میرآباد )
پایه ششم ابتدائی «« آموزش وپرورش «« کامپیوترواینترنت «« علمی وسرگرمی «« کتب درسی مقطع ابتدائی««
نحوه محاسبه حق شغل و حق شاغل و تفاوت تطبیق کارمندان
امتياز حق شاغل کارمندان بر اساس عوامل تحصيلات ، سنوات خدمت ، تجربه ، دوره هاي آموزشي و مهارت ها و توانايي هاي فردي بر اساس جدول ذيل تعيين مي شود :
امتياز دوره هاي آموزشي
امتياز مهارت و توانايي ها
امتياز سنوات خدمت در هر سال
امتياز تجربه مربوط و مشابه در هر سال
به ازاي طي هر يک ساعت دوره آموزشي مصوب ، نيم امتياز
( حداکثر 500 امتياز )
توجه : امتیازات را در ضریب ریالی همان سال ( مثلا ۱۰۰۶ در سال ۱۳۹۲) ضرب نمایید تا مبلغ ریالی را بدست آورید.
ابتدا جمع بند های مشمول كسورات بازنشستگي مندرج در آخرين حكم سال 87 رابدست مي آوريم : (حقوق مبنا -افزايش سنواتي -فوق العاده شغل -سختي كار- فوق العاده جذب - فوق العاده ويژه -حق مسئوليت -جذب مديران -فوق العاده برجستگي -حداقل دريافتي)
سپس جمع امتياز (حقوق ثابت ) اولين حكم سال88/1/1 را ضربدر 500مي كنيم .هرچه بدست آمده منهاي جمع بند های مشمول كسورات بازنشستگي حكم سال 87مي كنيم آنگاه تفاوت تطبيق بدست مي آيد .
البته برای استخدامی های سال 88 به بعد مبلغ تفاوت تطبیق به شرح زیر می باشد: ديپلم 1797000ريال
فوق ديپلم 1383000ريال
ليسانس 1093500 ریال
چگونگی محاسبه حق عائله‌مندی و افزایش ۱۰ درصدی حقوق بازنشستگان کشوری
صندوق بازنشستگی کشور در آخرین روزهای اردیبهشت ماه، چگونگی محاسبه حق عائله‌مندی و اولاد، افزایش ۱۰ درصدی حقوق بازنشستگان کشوری در سال ۱۴۰۱ و همچنین کسورات حقوق فروردین ماه توضیحاتی را ارایه کرده است.
به گزارش ایران آنلاین، مدیرکل امور مالی صندوق بازنشستگی کشوری درباره افزایش حق عائله مندی و اولاد بازنشستگان زیرپوشش این صندوق در سال ۱۴۰۱ با اشاره به ابلاغ قانون بودجه سال ۱۴۰۱ از سوی دولت گفت: در راستای مفاد بندهای (۲) و(۱۰) مصوبه اخیر هیات وزیران (شماره ۲۱۴۸۷/ت ۵۹۸۲۶ هـ) که در تاریخ ۱۵اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در خصوص «تعیین حقوق و مزایای کارکنان شاغل و بازنشسته» صادر شده است، برای بازنشستگانی که تاریخ ازدواج خودشان و تاریخ تولد فرزندانشان قبل از سال ۱۴۰۱ باشد، امتیاز ۱۲۱۵ برای عائله‌مندی و امتیاز ۳۱۵ برای حق اولاد تعیین شده است.
علی خدامی افزود: بر این اساس، مبلغ عائله مندی برای این عزیزان ۴۰۷هزار و ۳۸۹ تومان و حق اولاد نیز ۱۰۰ و ۵هزار و ۶۱۹تومان محاسبه خواهد شد.
وی با اشاره به توجه جدی دولت سیزدهم به مساله جوانی جمعیت و فرزندآوری در نسل های مختلف گفت: براساس مصوبه دولت در صورتی که تاریخ ازدواج بازنشسته و تاریخ تولد فرزند یا فرزندان ایشان در سال ۱۴۰۱ ثبت شده باشد، امتیاز عائله مندی و حق اولاد به ترتیب به ۲۴۳۰ و ۹۴۵ افزایش می‌یابد.
وی تصریح کرد: براساس این امتیاز، مبلغ عائله مندی ۸۱۴ هزار و ۷۷۹ تومان و حق اولاد نیز ۳۱۶هزار و ۸۵۸تومان خواهد بود.
مدیرکل امور مالی صندوق بازنشستگی کشوری تاکید کرد: تنها بازنشستگانی مشمول این بخشنامه می‌شوند که دستگاه و ذیحسابی محل اشتغال آنها دارای ردیف بودجه بوده و تحت پوشش این صندوق باشند و بنابراین، دستگاه‌های فاقد ردیف بودجه مشمول این بخشنامه نخواهند شد و موضوع باید از دستگاه اجرایی مربوطه پیگیری شود.
به گفته وی، برنامه ریزی لازم توسط متولیان امر برای اعمال اصلاح جدول مربوطه در سامانه پرداخت مستقیم صندوق بازنشستگی کشوری در «خرداد ۱۴۰۱» در فرآیند کاری قرار گرفته و این موضوع به تمامی مدیران استانی صندوق ابلاغ شده است.
مدیرکل امور مالی صندوق بازنشستگی کشوری اعلام کرد:افزایش ۱۰ درصدی محاسبه حق امتیاز حقوق سال ۱۴۰۱ در حقوق اردیبهشت بازنشستگان کشوری اعمال شد و همچنین معوقه فروردین نیز پرداخت شد.
خدامی با اشاره به همکاری مناسب سازمان برنامه و بودجه و خزانه داری کل کشور، از اعمال افزایش ۱۰ درصدی سال ۱۴۰۱ حقوق بازنشستگان و وظیفه بگیران این صندوق در اردیبهشت همراه با پرداخت معوقه فروردین ماه خبر داد.
وی ادامه داد: براساس تخصیص صادر شده برای ماه جاری، و با عنایت به ابلاغ تمامی مصوبات مربوط به تعیین حقوق کارمندان و بازنشستگان کشوری برای سال ۱۴۰۱، طبق وعده مدیرعامل صندوق در جلسه با کانون های بازنشستگان، حقوق اردیبهشت و معوقه فروردین ماه بازنشستگان عزیز به همراه افزایش مذکور پرداخت شده است.
کسورات حقوق فروردین ماه بازنشستگان کشوری طی سه مرحله پرداخت و تسویه شد
مدیرکل امور مالی صندوق بازنشستگی کشوری از پرداخت و تسویه کامل کسورات حقوق فروردین ماه بازنشستگان و وظیفه بگیران این صندوق در سه مرحله اردیبهشت ماه خبر داد.
خدامی گفت: حقوق بازنشستگان و وظیفه بگیران این صندوق شامل دو بخش مجزا است.
وی افزود: یک بخش آن مربوط به «خالص پرداخت حقوق» است که به حساب بازنشستگان عزیز واریز می شود و دیگری مربوط به «تعهدات دستگاه های اجرایی یا همان کسورات حقوق» است که به حساب دستگاه واریز می‌شود.
خدامی تصریح کرد: به طور معمول کسورات بازنشستگان شامل اقساط وام، صندوق قرض الحسنه محل اشتغال، بیمه دستگاه و غیره است که میزان کسری آن ماهانه مشخص شده و پس از تامین مالی به حساب دستگاه واریز می شود.
وی در این خصوص توضیح داد که منابع مالی مربوط به پرداخت کسورات حقوق با منابع مالی خالص حقوق متفاوت بوده و اینگونه نیست که ابتدا کسورات افراد از حقوقشان کسر شده و در جایی ذخیره شود و پس از مدتی به دستگاه واریز شود؛ به همین دلیل نیز به طور معمول بین پرداخت حقوق یک ماه با پرداخت کسورات آن ماه فاصله زمانی بوجود می‌آید.
وی با بیان اینکه «پرداخت کسورات حقوق بازنشستگان پس از تامین منابع مالی لازم صورت می‌گیرد»، گفت: برهمین اساس، کسورات مربوط به حقوق فروردین ماه بازنشستگان و وظیفه بگیران ۲۵استان کشور در ۱۸اردیبهشت ماه، استان‌های گیلان و مازندران در ۲۰اردیبهشت و چهار استان تهران، اصفهان، خراسان رضوی و فارس نیز امروز (۲۸اردیبهشت ماه) به حساب دستگاه‌های اجرایی واریز شده است.
به گفته وی، پرداخت کسورات بازنشستگان به دستگاه های اجرایی محل اشتغال، به طور معمول چند روز پس از واریز حقوق بازنشستگان انجام می شود.
خدامی گفت : با پرداخت سه مرحله‌ای کسورات بازنشستگان و وظیفه بگیران صندوق بازنشستگی کشوری، تمامی کسورات فروردین ماه این عزیزان تسویه شده و کسورات حقوق اردیبهشت ماه نیز متناسب با نقدینگی، بعد از پرداخت حقوق ماه جاری در خردادماه عملیاتی خواهد شد.
روش‌های ارزش‌گذاری اموال فکری
ارزش‌گذاری اموال فکری از جمله اختراعات، علائم تجاری و کپی‌رایت بر خلاف سایر اموال شرکت‌ها کاری بسیار دشوار است. این دشواری در خصوص اموال فکری مبهم‌تر همچون طراحی و برند محصولات، اسرار تجاری و نرم‌افزارها دو چندان می‌شود. با این وجود می‌توان با به کارگیری شیوه‌های پذیرفته شده در صنعت، ارزش این اموال را به دقت و درستی مشخص کرد.
سؤالی که در همین ابتدا باید بدان پاسخ داده شود این است که لزوم انجام این بررسی‌ها چیست؟ چه ضرورتی وجود دارد که ارزش اموال فکری یا غیرمادی را بدانیم؟ در پاسخ می‌توان به مواردی اشاره کرد که شخص ثالثی در این اموال ذی‌نفع است؛ همچون طلبکاران در صورت ورشکستگی یا ادارهٔ مالیات بر درآمد و سایر مراجع مالیاتی.
داشتن اطلاعات دقیق در این خصوص برای پیشبرد اهداف داخلی شرکت‌ها نیز لازم است. برای مثال، به منظور خرید یا فروش این قبیل اموال مدیران باید قبل از آغاز مذاکرات و چانه‌زنی‌ها ارزش آنها را بدانند؛ یا تعیین میزان حق امتیاز (رویالتی) در قراردادهای لیسانس مستلزم دانستن ارزش اموال غیرمادی است. همچنین این اطلاعات برای اتخاذ تصمیمات راهبردی در خصوص استفاده یا نظارت بر اموال فکری لازم است.
دومین اقدام در این خصوص که از اهمیت بسزایی نیز برخوردار است مشخص کردن چارچوب‌های ارزیابی و بررسی است. برای مثال ارزش اموال فکری مشابه در چارچوب یک شرکت بزرگ بسیار بیشتر از کسب و کارهای کوچک و شرکت‌های تازه تأسیس است و این حاکی از آن است که عوامل دیگری همچون میزان سرمایه، نیروی کار ماهر، بازاریابی مؤثر و داشتن کانال‌های توزیع ثابت نیز تأثیرگذار است.
قسمت مهم دیگر در تعیین چارچوب، تعیین اموالی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. معمولاً بر روی اختراعات، علائم تجاری و کپی‌رایت تمرکز می‌شود در حالی که سایر اموال فکری نیز تأثیر بسزایی در موفقیت یک شرکت دارند از جمله لوگوها، حروف چاپی، طرح بسته‌بندی، شیوه‌های اختصاصی فروش، نیروی کار آموزش‌دیده، لیست مشتریان، برنامه‌های آموزشی، اسرار تجاری و فرمول‌ها. نکته حائز اهمیت در این خصوص آن است که به ارتباط این اموال با یکدیگر باید توجه شود چرا که مکمل و تقویت کنندهٔ یکدیگر می‌باشند. مثلاً اگر اموال غیرمادی مؤثر در بازاریابی را یک مجموعه در نظر بگیریم شامل نام تجاری، لوگو، علامت تجاری ثبت شده، علائم تجاری و لوگوهای فرعی، طراحی و برند محصولات، وب‌سایت و سایر اموالی که در ارتقای شرکت، برند یا محصول مؤثر هستند، در این صورت ارزش‌گذاری بسیار دقیق‌تر خواهد بود زیرا کلیهٔ اموال فکری لحاظ می‌شود اعم از اینکه تمرکز بر روی تکنولوژی باشد مانند اختراعات، اسرار تجاری و فرمول‌ها یا بر روی دانش و مهارت باشد از جمله برنامه‌های آموزشی اختصاصی، رویه‌های اجرایی یا لیست مشتریان.
در گام بعدی باید مشخص نمود منظور از «ارزش» در اموال فکری چیست؟ چرا که ممکن است هر کس تعریف خاصی را مد نظر داشته باشد. به طور کلی منظور از ارزش‌گذاری اموال فکری محاسبهٔ میزان سود حاصل از به کارگیری این اموال است که تمامی جنبه‌ها در این خصوص ملحوظ نظر قرار می‌گیرد از افزایش سهم بازار گرفته تا بالا رفتن قیمت‌ها. در عمل، ارزش اموال فکری با توجه به میزان افزایش درآمد و کاهش هزینه‌ها محاسبه می‌شود.
در اینجا لازم است بار دیگر بر اهمیت مشخص کردن چارچوب‌های ارزیابی تأکید کنیم چرا که بین ارزش ذاتی اموال فکری و ارزش آنها در بازار یا قیمت منصفانه آنها تفاوت وجود دارد. پس باید دقیقاً مشخص شود وقتی می‌گوییم «ارزش» کدام یک از موارد ذیل مورد نظر است:
· ارزش متعارف بازار [۱]: قیمتی که بین خریداران و فروشندگان بالقوه ردّ و بدل می‌شود. در حالی که هر دو از تمامی جوانب مطلع بوده و مجبور به انجام معامله نیز نیستند.
· ارزش متعارف (قیمت متعارف)[۲]: قیمتی که بین خریدار و فروشنده‌ای خاص (بالفعل) ردّ و بدل می‌شود. در حالی که از تمامی جوانب مطلع بوده و مجبور به انجام معامله نباشند.
· ارزش تاریخی [۳]: ارزش دارایی فکری در زمان و مکان مشخص که معمولاً در موارد نقض و بررسی‌های مالیاتی مفید است.
از میان موارد فوق‌الذکر آنچه که در خصوص مالکیت فکری بیشتر پذیرفته شده «ارزش متعارف بازار» میباشد که از سوی اداره مالیات بر درآمد دولت فدرال امریکا [۴] و بسیاری از دادگاه‌ها نیز به رسمیت شناخته شده است.
ارزش متعارف بازار: در این روش یک معامله فرضی را در نظر می‌گیریم. قیمت بین معامله کنندگان فرضی مشخص کنندهٔ ارزش اموال است. لازمهٔ این امر آن است که خریدار و فروشنده مایل به انجام معامله بوده و تحت هیچ اجباری نباشند. بدین مفهوم که هیچ فشاری آنها را وادار به انجام معامله نکند همچنین مشارکت آنها به حکم قانون یا به دلیل ورشکستگی نباشد. از آنجا که خریدار و فروشنده به دنبال حداکثر سود برای خود هستند، هر یک از آنها قیمت پیشنهادی را با توجه به شرایط اقتصادی زمان وقوع معامله، صنعت مربوطه و نوع اموال ارائه می‌کنند.
نهایتاً اینکه طرفین باید اطلاعات لازم را در خصوص جوانب معامله دارا باشند. بین اطلاعات عمومی و قابل دسترس برای همگان و اطلاعات خصوصی تفاوت وجود دارد. به ندرت اتفاق می‌افتد طرفین یک معاملهٔ واقعی اطلاعات کامل در خصوص تمامی جوانب را دارا باشند به همین دلیل گفته شد همین که اطلاعات لازم را داشته باشند کافی است.
حال با ذکر یک مثال به اختصار تفاوت بین ارزش ذاتی و ارزش متعارف بازار را شرح می‌دهیم. فرض کنید یک مخترع به فرآیندی دست یافته که به موجب آن هزینه‌های تولید ۲۵ میلیون دلار کاهش می‌یابد. بنابراین ارزش این اختراع و سود حاصل از آن که به صورت کاهش هزینه‌ها بوده، ۲۵ میلیون دلار میباشد، لکن ارزش متعارف آن در بازار ۲۵ میلیون دلار نخواهد بود؛ چرا که بر اساس تعریف ارائه شده، ارزش متعارف بازار قیمت مبادله‌ای دارایی است. وقتی سود حاصل از این نوآوری ۲۵ میلیون دلار است مسلماً تولید کننده برای خرید آن ۲۵ میلیون دلار نخواهد پرداخت بلکه ارزش آن در بازار مبلغی بین صفر تا ۲۵ میلیون دلار است که با توجه به عوامل مختلف از جمله وجود یا عدم وجود تکنولوژی جایگزین در این خصوص تعیین می‌شود.
در آخر باید این نکته را متذکر شد که ارزش متعارف بازار چارچوب استانداردی برای همهٔ موارد نیست مثلاً گاهی ضرورت ایجاب می‌کند صرفاً خسارت ناشی از نقض محاسبه شود؛ لذا تعیین چارچوب مناسب برای ارزش‌گذاری از اهمیت بسزایی برخوردار است.
روش‌های ارزش‌گذاری
پس از آنکه چارچوب ارزش‌گذاری، اموال مورد ارزیابی و بازهٔ زمانی مناسب مشخص شد، حال باید در خصوص روش ارزش‌گذاری تصمیم بگیریم.
شناخته شده‌ترین روش‌ها عبارت‌اند از: روش هزینه، روش بازار، روش درآمد و معافیت از پرداخت حق امتیاز که هریک نقاط ضعف و قوتی دارند. بنابراین برای هر مورد خاص باید تصمیم گرفت کدام یک از این روش‌ها مناسب‌ترند.
روش هزینه: [۵] محاسبه حق امتیاز در این روش ارزش مال فکری معادل مجموع هزینه‌هایی است که برای ایجاد و توسعهٔ آن مال صرف شده است که در نگاه اول بسیار ساده به نظر می‌رسد حال آنکه این روش چیزی فراتر از جمع کردن هزینه‌های مربوط به تحقیق و توسعه است. در واقع روش هزینه به دو بخش متمایز تقسیم می‌شود؛ روش هزینهٔ ایجاد مجدد و روش هزینهٔ جایگزینی. روش هزینهٔ ایجاد مجدد، [۶] هزینه‌های مورد نیاز برای ایجاد مجدد آن دارایی فکری با همان مشخصات و از همان طریق را به عنوان ارزش آن دارایی اظهار می‌دارد. این روش در دعاوی قضایی که مال غیرمادی خاصی موضوع دعوا است، کاربرد دارد. در روش هزینهٔ جایگزینی، [۷] می‌توان با استعلام قیمت یک دارایی با ویژگی‌های ذاتی مشابه با دارایی مورد نظر، حداکثر ارزش آن دارایی را به دست آورد. این روش هنگامی کاربرد دارد که دارایی مشابه موجود باشد و استعلام قیمت آن به سادگی امکان پذیر باشد و معمولاً برای قیمت‌گذاری قبل از مذاکرات و چانه‌زنی‌ها یا محاسبه میزان حق امتیاز (رویالتی) به کار می‌رود.
در هر دو روش، هزینه‌ها در زمان ارزیابی ملاک است نه زمانی که این اموال ایجاد شده‌اند. در این صورت چنانچه هزینه هر یک از اجزای مربوط نسبت به زمان ایجاد تغییر یابد، هزینهٔ جدید باید در محاسبات منظور شود. همچنین اگر ارتقا و توسعه‌ای در خلال مدت صورت گیرد باید لحاظ شود و نهایتاً اینکه همهٔ هزینه‌هایی که در جریان ایجاد مال غیرمادی صرف شده نباید محاسبه شود؛ صرفاً هزینه‌هایی باید محاسبه شود که برای جایگزینی یا تولید مجدد لازم است که شامل هزینه‌های مستقیم و هزینه‌های فرصت می‌شود.
هزینه‌های مستقیم شامل هزینه‌هایی است که در فرآیند ارتقا و توسعه لازم است مانند هزینهٔ نیروی کار که مجدداً یادآوری می‌شود این هزینه‌ها باید در زمان ارزش‌گذاری محاسبه شوند. برای مثال اگر در ابتدای کار بیست پژوهشگر در طول سه سال بر روی یک اختراع کار می‌کردند لکن در حال حاضر همان کار را چهار پژوهشگر در طول یک سال انجام می‌دهند، الگوی اخیر ملاک محاسبه خواهد بود.
هزینهٔ فرصت یا هزینهٔ فرصت از دست رفته [۸] هزینه‌ای است که برای فرصت‌های از دست رفته به دلیل تمرکز بر ایجاد و توسعهٔ مال غیرمادی پرداخت می‌شود. این هزینه شامل سود از دست رفته به دلیل تأخیر در تجاری سازی محصول نیز می‌شود.
احتمال منسوخ یا نامعتبر شدن این اموال نیز باید لحاظ شود. برای مثال حق اختراع جدید یا باعث منسوخ شدن تکنولوژی فعلی یا نامعتبر شدن آن می‌شود. در این صورت هنگام محاسبهٔ هزینه‌ها این موارد باید مستثنا شود.
روش هزینه بیشتر برای مواردی کاربرد دارد که فعالیت‌های اقتصادی محدود است مثلاً برای مراحل اولیهٔ تکنولوژی. مهم‌ترین اشکال این روش آن است که به درآمد و منافع اقتصادی حاصل از اموال فکری توجه چندانی نمی‌شود.
در مجموع باید گفت در روش هزینه، کلیهٔ هزینه‌های مرتبط شامل هزینهٔ فرصت‌های از دست رفته محاسبه می‌شود لکن از هزینه‌های مربوط به شکست و یا طرح‌های اولیهٔ معیوب باید صرف‌نظر نمود. همچنین در صورت منسوخ یا نامعتبر شدن اموال فکری هزینه‌های مربوطه لحاظ نمی‌شود.
روش بازار: [۹] این روش مشابه روشی است که برای قیمت‌گذاری ماشین‌آلات و املاک و مستغلات به کار می‌رود. در مورد املاک، برای قیمت‌گذاری یک خانهٔ چهار خوابه نزدیک مدرسه می‌توان به معاملاتی که اخیراً در آن منطقه و در خصوص املاک مشابه صورت گرفته رجوع کرد. برای قیمت‌گذاری دارایی‌های فکری نیز این اموال با اموال مشابهی که اخیراً معامله شده‌اند، مقایسه می‌شوند. با توجه به اینکه ارزش‌گذاری در این روش بر اساس سایر معاملات مشابه و قابل مقایسه صورت می‌گیرد، لذا هر چه تعداد معاملات آزاد در بازار بیشتر باشد، نتیجهٔ حاصل نیز بهتر خواهد بود.
از آنجا که اموال فکری تعریف منحصر به فردی دارند، اثبات اینکه سایر دارایی‌ها مشابه و قابل مقایسه با این اموال هستند، کمی دشوار به نظر می‌رسد. قبل از اثبات این ادعا باید دید آیا اطلاعات کافی در خصوص شرایط معاملات در دسترس هست یا خیر؟ اطلاعاتی که به موجب آنها بتوان تشابه و قابل قیاس بودن را اثبات کرد. از جمله نوع اموال، صنعت مربوطه، محدودیت‌های جغرافیایی، شیوه‌های پرداخت و بازهٔ زمانی. باید توجه داشت اگر عواملی وجود دارد که موجب کاهش ارزش موضوع معامله می‌شود همچون ورشکستگی، چنین مواردی برای مقایسه و ارزیابی مناسب نیستند. همچنین اوضاع و احوال بازار در زمان وقوع معامله بر شرایط فروش یا اعطای اجازهٔ بهره‌برداری تأثیر می‌گذارد لذا این فاکتورها را نیز باید لحاظ نمود.
ویژگی روش بازار آن است که در خصوص گسترهٔ وسیعی از اموال غیر مادی از علامت تجاری ثبت شده گرفته تا تکنولوژی نوپا قابل اعمال است. مادامی که اطلاعات لازم در مورد معاملات اموال مشابه وجود دارد، این روش مؤثر خواهد بود؛ لکن متأسفانه اطلاعات مربوط به معاملات اموال غیرمادی به ندرت منتشر شده فلذا کسب اطلاعات لازم در این خصوص تبدیل به چالشی بزرگ می‌شود. بنابراین باید گفت اطلاعات حاصل از معاملات صورت گرفته برای قیمت‌گذاری اموال فکری بسیار مفید است ولی از آنجا که این اطلاعات به اندازهٔ کافی جامع و کامل نیست، نتیجهٔ حاصل نیز چندان رضایت‌بخش نخواهد بود.
روش درآمد: [۱۰] در این روش بر نقدینگی حاصل از اموال فکری توجه می‌شود. وقتی روش هزینه تنها در موارد خاص و در خصوص نوع خاصی از اموال غیرمادی کاربرد دارد و روش بازار نیز با محدودیت‌هایی مواجه است، روش درآمد در غالب موارد و در خصوص کلیهٔ اموال غیرمادی قابل اعمال است.
در این روش برآورد می‌شود درآمد و وجوه نقد حاصل از تولید محصول و تجارت آن چه میزان خواهد بود، چه مقدار از آن مربوط به اموال فکری است، سپس این مبلغ با توجه به نرخ تنزیل مناسب تنزیل می‌شود تا ارزش آنها در حال حاضر مشخص شود.
در این روش به پارامترهای ذیل باید توجه شود: سود و درآمد ناشی از به کارگیری اموال فکری، چه میزان از سود و درآمد مربوط به تجارت مورد بررسی است؟، بازهٔ زمانی مورد انتظار برای کسب درآمد پیش‌بینی شده چقدر است و ریسک‌ها و خطرات مربوط به کسب درآمد کدم‌اند؟. لازمهٔ تحقق درآمد پیش‌بینی شده آن است که پیش‌بینی با توجه به شرایط اقتصادی و رقابتی و در یک بازهٔ زمانی مناسب صورت گیرد. همچنین عمر مفید اموال فکری را نیز باید با توجه به امکان منسوخ شدن آنها، زمان انقضای حق اختراع و امثالهم لحاظ نمود. برای مثال، پیش‌بینی درآمد نباید برای زمانی بیش از مدت اعتبار حق اختراع باشد. از سوی دیگر پیش‌بینی عمر دو یا سه ساله برای علامت تجاری که بیست و پنج سال از زمان ایجاد آن می‌گذرد و موفق نیز بوده، بسیار محافظه‌کارانه است.
نرخ تنزیل باید با توجه به ریسک بازار، صنعت مرتبط و ریسک‌های مربوط به مال غیرمادی محاسبه شود. برخی شیوه‌های محاسبهٔ نرخ تنزیل عبارت‌اند از: مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای [۱۱] و میانگین موزون هزینهٔ سرمایه. [۱۲]
معافیت از پرداخت حق امتیاز: در این روش به میزان هزینه‌ای که شرکت در صورت نبود دارایی فکری متحمل می‌شد و مجبور به پرداخت حق امتیاز (رویالتی) به شخص دیگری بود، توجه می‌شود؛ یعنی ارزش‌گذاری بر مبنای این حق امتیاز صورت می‌گیرد. در زمان تعیین میزان حق امتیاز (رویالتی) باید توجه داشت قراردادهای لیسانس مورد بررسی از نظر موضوع قرارداد، صنعت وابسته، ویژگی‌های جغرافیایی، شیوه‌های پرداخت و بازهٔ زمانی مشابه باشند و از نظر ماهیت نیز معامله‌ای مستقل و آزاد به حساب آیند.
بدیهی است کلید اصلی در این روش تعیین میزان حق امتیاز مناسب است. فاکتورهایی که تأثیرگذار بوده و به هنگام برآورد حق امتیاز باید بدان توجه شود عبارت‌اند از: نرخ رشد و سهم بازار، مدت اعتبار دارایی فکری، خطراتی همچون احتمال نامعتبر شدن دارایی فکری، کانال‌های توزیع و مهارت‌های بازاریابی.
پس از آنکه میزان درآمد پیش‌بینی و مقدار حق امتیاز، بازهٔ زمانی و نرخ تنزیل مشخص شد می‌توان عمل قیمت‌گذاری را انجام داد.
نتیجه‌گیری: همان‌گونه که در این نوشتار توضیح داده شد، روش‌هایی برای ارزش‌گذاری اموال فکری وجود دارد که برخی از آنها صرفاً در مورد نوع خاصی از اموال به کار می‌روند و برخی دیگر در خصوص کلیهٔ اموال غیرمادی قابل اعمال هستند. مثلاً در مواردی که تکنولوژی نوپا بوده و در مراحل اولیهٔ شکل‌گیری است، رویکرد هزینه روش مناسب‌تری برای ارزش‌گذاری است در حالی که نبود اطلاعات کافی موجب عدم کارایی رویکرد بازار می‌شود. بنابراین این که از چه روشی استفاده شود بستگی به مال مورد ارزیابی، شرایط ارزیابی و دسترسی به اطلاعات لازم دارد.
نتیجه و خروجی ارزش‌گذاری بستگی به دقت و صحت اطلاعات استفاده شده و فروضی دارد که اساس محاسبه را تشکیل می‌دهند. لذا در صورت دسترسی، بهتر است از اطلاعات و داده‌های عینی و واقعی استفاده کرد تا فروض ذهنی. لکن از آنجا که چنین امری همیشه امکان‌پذیر نیست، دست کم باید مطمئن شد این فروض با توجه به شرایط بازار، شرایط اقتصادی، مالی، رقابتی و بازهٔ زمانی مناسب طرح‌ریزی شده‌اند.
در مقام جمع‌بندی باید گفت در انتخاب روش مناسب چارچوب ارزش‌گذاری، شرایط کسب و کار و درک درست از ویژگی‌های اموال فکری از اهمیت بسزایی برخوردار است. اگر بررسی‌ها و تجزیه و تحلیل‌ها درست صورت گیرد می‌توان به هر سؤالی در خصوص ارزش اموال فکری پاسخ حساب شده‌ای داد. اعم از اینکه سؤال در مورد میزان خسارت ناشی از نقض حق اختراع باشد یا قیمت لازم برای خرید علامت تجاری.
نحوه محاسبه حق عائله‌مندی و اولاد بازنشستگان کشوری در سال 1401 چگونه است؟ + جزئیات
در این مطلب از صفحه اقتصاد به توضیحاتی درباره نحوه محاسبه حق عائله‌مندی و اولاد بازنشستگان کشوری در سال ۱۴۰۱ خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.
علی خدامی مدیرکل امور مالی صندوق بازنشستگی کشوری اعلام کرد:
در راستای مفاد بندهای (۲) و (۱۰) مصوبه تعیین ضریب افزایش حقوق کارکنان و بازنشستگان دولت در سال ۱۴۰۱ (تصویب‌نامه شماره ۲۱۴۸۷/ت۵۹۸۲۶هـ) که در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در خصوص «تعیین حقوق و مزایای کارکنان شاغل و بازنشسته» صادر شده است، برای بازنشستگانی که تاریخ ازدواج خودشان و تاریخ تولد فرزندانشان قبل از سال ۱۴۰۱ باشد، امتیاز ۱۲۱۵ برای عائله‌مندی و امتیاز ۳۱۵ برای حق اولاد تعیین شده است.
براین اساس، مبلغ عائله مندی برای این عزیزان ۴۰۷هزار و ۳۸۹ تومان و حق اولاد نیز یکصد محاسبه حق امتیاز و ۵هزار و ۶۱۹تومان محاسبه خواهد شد.
براساس مصوبه دولت در صورتیکه تاریخ ازدواج بازنشسته عزیز و تاریخ تولد فرزند یا فرزندان ایشان در سال ۱۴۰۱ ثبت شده باشد، امتیاز عائله مندی و حق اولاد به ترتیب به ۲۴۳۰ و ۹۴۵ افزایش می‌یابد.
براساس این امتیاز، مبلغ عائله مندی ۸۱۴هزار و ۷۷۹تومان و حق اولاد نیز ۳۱۶هزار و ۸۵۸تومان خواهد بود.
تنها بازنشستگانی مشمول این بخشنامه می‌شوند که دستگاه و ذیحسابی محل اشتغال آنها دارای ردیف بودجه بوده و تحت پوشش این صندوق باشند و بنابراین، دستگاه‌های فاقد ردیف بودجه مشمول این بخشنامه نخواهند شد و موضوع باید از دستگاه اجرایی میباشد.
امتیاز کاربران راننده اسنپ چطور محاسبه می‌شود؟
کاربران راننده‌ی اسنپ از هر سفری که انجام می‌دهند، امتیازی به دست می‌آورند. این امتیاز از سمت کاربران مسافر و به صورت ستاره به آنها داده می‌شود. کاربران راننده اسنپ می‌توانند از 1 تا 5 ستاره در هر سفر دریافت کنند؛ یعنی در بهترین حالت، امتیاز 5 ستاره به کاربر راننده داده می‌شود. این امتیاز برای کاربران راننده اهمیت دارد و می‌توانند روی کیفیت کار آنها در پلتفرم اسنپ تاثیر بگذارد. کاربرانی که امتیاز بیشتری به دست بیاورند، مشمول طرح‌های تشویقی اسنپ می‌شوند. با لمس دکمه زیر می‌توانید توصیه‌هایی را بخوانید که در گرفتن ستاره‌های بیشتر به شما کمک می‌کنند.
اسنپ همواره کاربران راننده‌ای که تعداد سفر بیشتری انجام می‌دهند و امتیاز بالایی دارند را مورد حمایت ویژه قرار می‌دهد. علاوه بر این موارد، قانونی به اسم «فرمول درآمد بالا» برای کاربران راننده اسنپ تعریف شده است که بر اساس آن، کاربرانی که سفرهای بیشتری انجام می‌دهند و امتیاز بهتری دارند، شانس بیشتری برای به دست آوردن درخواست‌های سفر خواهند داشت. بنابراین طبیعی است که تمام کاربران راننده اسنپ تمایل داشته باشند امتیازشان را افزایش دهند یا آن را در حد خوبی نگه دارند. این امتیاز تنها و تنها از طرف کاربر مسافر به کاربر راننده داده می‌شود و پلتفرم اسنپ هیچ دخالتی در آن ندارد.
اما این امتیاز چطور محاسبه می‌شود؟ امتیاز هر کاربر راننده، میانگین حداکثر ۱۰۰ سفر امتیازدهی شده آخر توسط مسافر است. امتیاز کاربران راننده هر روز صبح بروزرسانی می‌شود و تغییرات امتیاز درون اپلیکیشن راننده قابل مشاهده خواهد بود.
امتیاز هر کاربر راننده، میانگین حداکثر ۱۰۰ سفر امتیازدهی شده آخر توسط مسافر محاسبه حق امتیاز است
نکاتی که کاربران مسافر درباره‌ی کاربران راننده اعلام می‌کنند
آیا کاربران راننده می‌دانند که در سمت دیگر ماجرا چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا آنها می‌دانند که مسافرها بر چه اساسی امتیاز می‌دهند؟ اگر به عنوان مسافر از اسنپ استفاده کرده باشید، در پایان هر سفر مشاهده می‌کنید که برنامه از شما از می‌خواهد به راننده امتیاز بدهید. بعد از مشخص کردن امتیاز، اپلیکیشن از مسافر می‌خواهد تا دلیل این امتیاز را اعلام کند. همین دلایل را می‌توان به عنوان مبنای تصمیم‌گیری در نظر گرفت و برای به دست آوردن بهترین امتیاز به آنها رجوع کرد. بیایید به این دلایل نگاهی داشته باشیم.
مسیریابی حرفه‌ای
مسیریابی درست برای کاربران مسافر اهمیت دارد. بسیاری از کاربران ترجیح می‌دهند راننده از مسیر پیشنهادی آنها به مقصد برود. اما عده‌ای دیگر هم به راننده اختیار کامل می‌دهند تا از سریع‌ترین مسیر به مقصد برسد. قانون اسنپ در مورد مسیریابی به این صورت است که ابتدا کاربر راننده باید از مسافر در مورد مسیر پیشنهادی‌اش سوال کند و در صورتی که مسیری اعلام نشد، حتما از برنامه‌ی مسیریاب استفاده کند. مسیریاب‌ها با استفاده از اطلاعات ارسالی موبایل سایر کاربران راننده کار می‌کنند و وضعیت ترافیک و معابر را به رانندگان اعلام می‌کنند. در صورتی که مسیریابی درست نباشد، منجر به دریافت امتیازهای کم می‌شود.
رفتار محترمانه
منظور از رفتار نامناسب، هر گونه رفتاری است که خارج از دایره احترام باشد. انتخاب کلمات تند و برخورد ناشایست از آن دست رفتارهایی است که مستقیما بر امتیاز کاربر راننده تاثیر می‌گذارد. بنابراین لازم است راننده رفتار کاملا محترمانه در پیش بگیرد.
رانندگی ایمن
سرعت زیاد، لایی کشیدن، عدم توجه به تابلوهای راهنمایی و رانندگی و خیلی از موارد دیگر می‌توانند زیر این عنوان قرار بگیرند. از تمام کاربران راننده تقاضا می‌کنیم که برای حفظ سلامتی خود و مسافرشان و همچنین برای دریافت امتیازهای بهتر، به رانندگی قانون‌مند وفادار باشند.
برای دریافت امتیازهای بهتر، به رانندگی قانون‌مند وفادار باشید.
وقت‌شناسی
برای تمام کاربران مسافر مهم است که خودروی اسنپی سر وقت به مبدا آنها رسیده و در سریع‌ترین زمان ممکن آنها را به مقصد برساند. اگر کاربر راننده احساس کرد نمی‌تواند خود را به موقع به مبدا مسافر برساند، باید برای به دست آوردن رضایت مسافر و جلب امتیاز با او تماس گرفته و موضوع را اطلاع دهد.
طبیعی است که دیر رسیدن به مبدا مسافر می‌تواند نقطه‌ی مقابل وقت‌شناسی باشد. در صورتی که مسافر معطل شود یا در سریع‌ترین زمان ممکن به مقصد نرسد، گرفتن امتیاز کم طبیعی است.
ظاهر آراسته
کاربر راننده‌ای که ظاهر آراسته‌ای دارد، پیام مثبتی به مسافر ارسال می‌کند. خوش‌پوش بودن و داشتن ظاهر آراسته راننده، مسافر را متقاعد می‌کند بیشترین امتیاز را برای راننده ثبت کند.
صحبت با مسافر
این مورد کاملا نسبی است و نمی‌توان در مورد آن قاطعانه نظر داد. عده‌ای از کاربران مسافر تمایل به صحبت دارند. در صورتی که می‌بینید مسافر تمایل به معاشرت دارد، با او همراه شوید. اما اگر مسافر تمایلی به صحبت نداشت، برای گرفتن امتیاز بالا بهتر است اصراری به هم‌صحبتی نداشته باشید.
تمیزی ماشین
یک ماشین خوب و تمیز، این حس را به مسافر می‌دهد که برایش احترام قائل هستید. به طور حتم تمیزی خودرو در امتیازی که مسافر به شما می‌دهد تاثیرگذار است. سعی کنید در بازه‌های زمانی مشخص خودرویتان را به کارواش ببرید و از اسپری خوشبوکننده‌ی هوا درون خودرو استفاده کنید. این کار منجر به دریافت بهترین امتیازها از سمت کاربر مسافر می‌شود.
یک ماشین خوب و تمیز، این حس را به مسافر می‌دهد که برایش احترام قائل هستید.
موزیک در حال پخش
موزیک می‌تواند تجربه سفر مسافر را دلنشین یا آن را به کلی خراب کند. طبیعی است که سلیقه‌ی موسیقیایی راننده و مسافر یکی نیست. خیلی از مسافران هنگام نارضایتی از موسیقی به آن اعتراض نمی‌کنند. بهتر است ابتدا از کاربر در مورد موسیقی سوال کنید و در صورتی که متوجه شدید با موسیقی شما مشکلی ندارد، مطابق با سلیقه‌ی شخصی‌تان موزیک پخش کنید. گاهی اوقات می‌توانید کابل AUX خودرو را در اختیار کاربر مسافر قرار دهید تا مطابق با سلیقه‌ی شخصی‌اش به موزیک گوش بدهد. اما همواره ولوم موسیقی را مطابق با خواسته‌ی مسافر تنظیم کنید.
درخواست پرداخت نقدی
بر اساس قوانین اسنپ، کاربر مسافر این حق را دارد تا کرایه را بر اساس روش انتخابی پرداخت کند. ۲ روش پرداخت نقدی و اعتباری در اختیار مسافر قرار دارد و او حق دارد یکی از ۲ روش را انتخاب کند. در این مواقع، کاربر راننده باید به انتخاب مسافر احترام گذاشته و مبلغ سفر را مطابق با خواسته مسافر دریافت کند. هرگونه درخواست پرداخت نقدی از سوی کاربر راننده می‌تواند منجر به ثبت امتیاز کم شود. اگر دوست دارید امتیاز کامل بگیرید، لطفا برای گرفتن کرایه به صورت نقد اصرار نکنید.
درخواست مبلغ اضافه
هیچ‌کس دوست ندارد پول اضافه‌ای بابت سفر پرداخت کند. حق طبیعی کاربران مسافر اسنپ است که سفرشان را با مبلغ اعلام‌شده در اپلیکیشن انجام دهند. بسیاری از رانندگان هنگام رساندن مسافر به مقصد احساس می‌کنند که به دلیل صعب‌العبور بودن راه، ترافیک زیاد، کوچه‌های پیچ‌درپیچ یا هر دلیل دیگری حق دارند مبلغ اضافه‌ای از مسافر تقاضا کنند. این اتفاق تحت هر شرایطی منجر به دریافت کمترین امتیاز می‌شود. فراموش نکنید درخواست مبلغ بیشتر، از خطوط قرمز اسنپ است.
حفظ حریم شخصی
کاربران مسافر دوست ندارند که کسی در امور شخصی مربوط به آنها دخالت کند. اظهار نظر راننده در اموری که به سفر و موضوعات مرتبط با آن ارتباطی ندارد، برای کمتر مسافری قابل قبول است. در صورتی که امتیاز خوب می‌خواهید، سعی کنید به مسائل مربوط به حریم شخصی مسافر وارد نشوید.
کاربران مسافر دوست ندارند که کسی در امور شخصی مربوط به آنها دخالت کند.
روشن نکردن کولر
کولر معضل فصل تابستان است. کاربران راننده برای صرفه‌جویی در مصرف بنزین سعی می‌کنند تا جایی که ممکن است کولر خودرو را روشن نکنند. این اتفاق در فصل زمستان و مواقع نیاز به بخاری کمتر اتفاق می‌افتد. به هر حال اگر به دنبال امتیاز کامل هستید، لازم است شرایط مدنظر مسافر را فراهم کنید.
سیگار کشیدن
استعمال دخانیات درون خودرو با قوانین اسنپ مغایرت دارد. هنگام حضور مسافر درون خودرو به هیچ عنوان سیگار نکشید. چیزی که در اکثر مواقع مسافران را آزار می‌دهد و منجر به امتیازهای کم می‌شود، بوی بد سیگار درون خودرو است. در صورتی که درون خودرو سیگار می‌کشید، بهتر است حتما یک اسپری خوشبوکننده‌ی هوا داشته باشید تا بوی آزاردهنده‌ی سیگار مسافران را اذیت نکند.
حضور فرد دیگر در خودرو
در مواردی پیش آمده که علاوه بر کاربر راننده‌ی اسنپ، فرد دیگری هم درون خودرو حضور داشته باشد. طبیعی است که مسافرها به این موضوع واکنش نشان دهند و از آن ناراضی باشند. کاربران راننده باید به این موضوع دقت داشته باشند که مسافر اسنپ خودروی آنها را به صورت دربست کرایه کرده است و نباید فضای خودرو را با فرد دیگری شریک شود.
جمع‌بندی گفته‌ها
امتیازاتی که کاربر راننده اسنپ به دست می‌آورد، نتیجه‌ی فعالیت‌های اوست. همیشه به یاد داشته باشید که امتیاز بیشتر در پلتفرم اسنپ با مزایای بیشتری همراه است و این مورد می‌تواند تجربه‌ی بهتری از فعالیت در اسنپ به شما بدهد. سعی کنید شرایط مطلوب را برای مسافران فراهم کنید تا امتیازتان افزایش پیدا کند.
دیدگاه شما