دارایی مالی چیست؟

مشتقات مصنوعی دسترسی نامحدود، سانسور‌نشده و آنی را در قبال هر یک از دارایی‌های قابل تصور شما در اختیارتان قرار می‌دهند.

مالیات بر دارایی چیست؛ انواع آن و قوانین مرتبط سال 1401

یکی از روش‌ها برای تامین هزینه‌های ضروری اداره کشور و همچنین مجهز کردن نیروهای دفاعی که توسط دولت از مردم گرفته می‌شود، مالیات است. یکی از مهم‌ترین این مالیات‌ها، مالیات بر دارایی است و بر مبنای ثروت و دارایی افراد قابل تعریف است. یکی از اهداف این مالیات، تعدیل کردن ثروت در میان جوامعی است که در میان دارایی و ثروت آن جامعه اختلاف قابل توجهی وجود دارد.

در حقیقت مالیات انتقال قسمتی از درآمدهای جامعه یا بخشی از سودی است که از فعالیت‌های اقتصادی جامعه به دست آمده است که به دولت تعلق می‌گیرد. در این مقاله کارشناسان باتجربه ما در هوفر شما را با انواع مالیات بر دارایی آشنا می‌کنند.

تعریف مالیات بر دارایی

مالیات بر دارایی نوعی مالیات بر ثروت و دارایی خالص افراد است. دولت برای محاسبه مالیات افراد، سابقه تمام دارایی افراد از جمله پول نقد، خودرو، سهام، املاک و اوراق قرضه را دارد. در صورتی که میزان دارایی افراد بیشتر از حد معمول باشد، آن‌ها باید به دولت مالیات پرداخت کنند. این امر نه تنها بودجه دولت‌ها را تامین می‌کند بلکه فاصله طبقاتی در جامعه را هم کاهش می‌دهد. این مالیات مانند مالیات بر درآمد، نوعی مالیات مستقیم است و دولت به شکل مستقیم آن را از افراد می‌گیرد.

مالیات بر دارایی که به عناوینی از جمله مالیات بر سهام یا مالیات بر سرمایه هم معروف است، به ثروتی که افراد در اختیار دارند، تعلق می‌گیرد. معمولاً این مالیات که شامل دارایی منهای بدهی است، به ثروت و دارایی خالص افراد تعلق می‌گیرد. به طور کلی می‌توان گفت افراد برای هر چیزی که دارند، موظف به پرداخت مالیات هستند. علاوه بر این هر گونه دارایی که به عنوان ارث به افراد برسد، مشمول مالیات می‌شود.

مالیات بر دارایی در سایر کشورها

قوانین مربوط به مالیات بر داریی در کشورهای مختلف متفاوت است و در حقیقت این مالیات به بعضی از دارایی‌های و با ارزشی غیر یکسان تعلق می‌گیرد. در بسیاری از کشورها، مالیات بر دارایی تحت عنوان استفاده از دارایی، مالکیت دارایی و انتقال آن تعریف می‌شود. به طور کلی مالیات‌های مختلف در کشورهای مختلف با توجه به اهداف متفاوت و مختلفی در جامعه وضع می‌شوند. با توجه به طبقه بندی مالیاتی بین‌المللی، مالیات بر دارایی دربرگیرنده مالیات مکرر بر دارایی غیر منقول، مالیات بر املاک، مالیات بر معاملات سرمایه‌ای و مالی مثل انتقال چک و اوراق بها دار، فروش دارایی‌های غیر منقول و غیره می‌شود.

انواع مالیات بر دارایی

مالیات بر دارایی در ایران انواع مختلفی دارد و هر کدام از آن‌ها قوانین و نرخ‌های جداگانه خود را دارند. با توجه به قوانین مرتبط با مالیات‌های مستقیم که در سال 66 به تصویب دولت رسید، مالیات بر دارایی به 5 گروه تقسیم می‌شود. با توجه به اصلاحاتی که در سال 1380 بر قانون مالیات انجام شد، مالیات سالانه املاک، مالیات بر مستغلات مسکونی و مالیات بر زمین‎‌های بایر حذف شده است.

در حال حاضر مالیات بر ارث و مالیات حق تمبر از انواع مالیات بر دارایی در ایران هستند. البته سایر موارد هم به طور کامل حذف نشده‌اند و در اصلاحیه جدید موجود هستند و با توجه به ارزش ملک، قوانینی در مورد آن‌ها وجود دارد.

• مالیات سالانه املاک
• مالیات بر مستغلات مسکونی بدون سکنه
• مالیات بر زمین‌های بایر
• مالیات بر ارث
• مالیات حق تمبر

مالیات سالانه املاک

مالیات بر املاک ویژه املاک لوکس و گران است. در حقیقت خانه‌هایی که بالای 10 میلیارد قیمت دارند، مشمول پرداخت مالیات بر دارایی می‌شوند. به عنوان مثال اگر قیمت خانه‌ای 15 میلیارد تومن باشد، صاحب ملک باید سالانه مبلغ 5 میلیون تومان به عنوان مالیات بر املاک به سازمان مالیات کشور پرداخت کند.

مالیات بر مستغلات خالی

دولت در سال 1394 به منظور جلوگیری از احتکار املاک و مسکن، قانونی وضع کرد که با توجه به این قانون خانه‌هایی که تا یک سال بدون سکنه بودند بعد از این مدت موظف به پرداخت مالیات دارایی مالی چیست؟ می‌شدند. با توجه به این قانون، همه واحدهای مسکونی و تجاری در شهرهای بزرگ که بیش از یک سال بدون سکنه بوده‌اند، ملزم به پرداخت مالیات هستند.

مالیات بر زمین‌های بایر

یکی دیگر از انواع مالیات بر دارایی، مالیات بر اراضی بایر است و مربوط به زمین‌های بدون استفاده است. با توجه به قوانین مالیاتی، افرادی که به هر دلیلی از زمین‌های خود استفاده نمی‌کنند، باید به دولت مالیات پرداخت کنند. در قانون مالیاتی کشور ایران، زمین بایر به زمینی گفته می‌شود که قبلاً از آن استفاده می‌شده است ولی در حال حاضر بدون استفاده است.

مالیات بر ارث

اگر فردی فوت کند و اموالی از او به وراث برسد، ورثه یا نماینده ورثه به مدت 6 ماه از روز فوت فرصت دارند تا به سازمان امور مالیاتی کشور بروند. ورثه باید با ارائه اسناد لازم، کلیه دارایی‌ها و بدهی‌های فرد متوفی را در اظهار نامه‌ایی که مربوط به مالیات بر ارث است ، ثبت کنند. در مرحله بعدی، گواهی نامه‌ای مبنی بر انجام اظهار نامه به وارث داده می‌شود. این مدرک برای گرفتن گواهی حصر وارث ضروری است.

در حقیقت می‌توان گفت مالیات بر ارث که نوعی مالیات بر دارایی محسوب می‎‌شود در زمانی که فرد صاحب دارایی از دنیا می‌رود محاسبه می‌شود و سپس به وارث تعلق می‌گیرد. نکته قابل توجه این است که قبل از این که مقدار نهایی آن مشخص شود، معافیت‌های مالی آن باید حساب شوند. هزینه‌هایی مانند کفن و دفن در حد معمول و همچنین بدهی‌هایی که متوفی دارد نمونه‌ای از معافیت‌های مالیات بر ارث محسوب می‎‌شوند که باید محاسبه شوند.

بعد از این که اظهار نامه کامل شد، کلیه دارایی‌های منقول و غیر منقول فرد متوفی ارزش گذاری می‌شوند و همان‌طور که اشاره شد بعد از کسر شدن بدهی‌ها و مشخص شدن سهم ارث وارثان، مالیات بر ارث حساب می‌شود.

مالیات حق تمبر

مالیات حق تمبر که به عنوان مالیات تمبر معروف است، مالیاتی است که برای الصاق و باطل کردن تمبر به روی مدارک، اسناد و اوراق از مؤدی گرفته می‌شود. همه افرادی که دارای پروانه کسب هستند، برای رسمی کردن و لازم‌الاجرا کردن اسناد خود موظف به پرداخت مالیات حق تمبر هستند.

کاربرد مالیات بر دارایی

مهم‌ترین کاربرد مالیات بر دارایی، متعادل کردن ثروت در جوامعی است که در میان دارایی و ثروت افراد اختلاف خیلی زیادی وجود داشته باشد. طبق قوانین مالیاتی، پرداخت این مالیات اجباری است و عدم پرداخت آن موجب جریمه می‌شود.

منبع تامین بودجه یکی دیگر از کاربردهای مالیات بر دارایی است. هزینه‌ای که به عنوان مالیات پرداخت می‌شود در حقیقت هزینه‌ای است که افراد در ازای استفاده از امکانات و منابع کشور باید آن را پرداخت کنند. دولت با دریافت این مبالغ به عنوان مالیات، دوباره این منابع و امکانات را جایگزین می‌کند.

موارد مشمول مالیات بر دارایی

بر طبق ماده یک قانون مالیات‌های مستقیم، کلیه مالکین حقوقی و حقیقی، نسبت به اموال و املاکی که در کشور ایران دارند، باید مالیات پرداخت کنند. علاوه بر این افرادی که به واسطه وصیت نامه متوفی ارث می‌برند، ملزم به پرداخت مالیات هستند. به طور کلی مالیات بر دارایی ارث مشمول این موارد است.

• اوراق مشارکت و سودهای آن
• حق امتیاز
• سپرده‌های بانکی فرد فوت شده
• صندوق امانات بانک
• موجودی حساب‌های موسسات اعتباری و مالی
• سهام بورسی و غیر بورسی

نحوه محاسبه مالیات بر دارایی

با توجه به ماده 131 قانون مالیات، مقدار مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی صاحبان مشاغل، با درصدی از کل درآمد حاصل از فروش کالا و خدمات بعد از کاهش هزینه‌های قابل قبول سازمان مالیاتی برابر است. نرم‌افزارهای حسابداری به شما کمک می‌کنند این محاسبات را به طور دقیق انجام دهید.

درصد مالیات بر دارایی

درصد مالیات بر دارایی در کشور ایران در طول 12 سال یعنی بین سال‌های 84 تا 96 در حدود 5 تا 6 درصد بود ولی مقدار دقیق این مالیات در بیشتر موارد 5.7 درصد تعیین شده بود. این درصد متعلق به مالیات بر ارث و مالیات بر تمبر است.

اساس و مبنا مالیات بر دارایی

در کشورهایی که قانون مالیات بر دارایی حاکم است، دارایی‌های مشخصی مانند اموال شخصی، مشمول این مالیات می‌شوند. در کشور ایران در صورتی که این دارایی‌ها از طریق ارث به افراد برسند، شامل مالیات می‌شوند.

مالیات بر دارایی خودرو

مالیات بر دارایی خودرو نوع دیگری از انواع مالیات است و در کشور ایران به عنوان مالیات بر خودروهای لوکس شناخته می‌شود. مالیات بر خودرو فقط به خودروهای لوکسی تعلق می‌گیرد که ارزش آن‌ها بیش از یک ملیارد تومن است. مالیات بر خودرو به خودروهای داخلی تعلق نمی‌گیرد؛ چون قیمت همه خودروهای داخلی از یک ملیارد کم‌تر است. البته این بدان معنا نیست که خودروهای داخلی معاف از هر گونه مالیاتی هستند.

سئوالات متدوال درباره مالیات بر دارایی

1 – نرخ مالیات برای خودروهایی که بین 1 تا 1.5 ملیارد قیمت دارند، چند درصد است؟

نرخ مالیات برای این خودروها 1 درصد است.

2 – نرخ مالیات بر ارث برای وارثان درجه یک مثل همسر، فرزندان و والدین چه مقدار است؟

نرخ مالیات بر ارث این افراد در حدود 5 تا 35 درصد است.

3 – مالیات بر ثروت چه نوع مالیاتی است؟

مالیات بر ثروت در حقیقت همان مالیات بر دارایی و پیرو همان قوانین است. مالیات بر ثروت به تفاوت‌ بین دارایی‌ها و بدهی‌های یک فرد تعلق می‌گیرد.

جمع‌بندی

مالیات حق تمبر و مالیات بر ارث از مهم‌ترین انواع مالیات بر دارایی هستند. مالیات حق تمبر بیشتر مربوط به اشخاص حقیقی است ولی بخشی از آن هم به افراد حقیقی مربوط می‌شود ولی مالیات بر ارث مرتبط با افراد حقیقی است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مالیات بر دارایی می‌توانید با کارشناسان با تجربه ما در هوفر تماس بگیرید. کارشناسان هوفر به خاطر تجربه زیادی که در این زمینه دارند به بهترین شکل شما را راهنمایی می‌کنند.

دارایی جاری چیست؟ | انواع دارایی در حسابداری

مهم ترین معیار برای محاسبه میزان سود و زیان هر مجموعه ای، ارزیابی صورت های مالی است. صورت مالی شامل اطلاعات مالی، شرایط دارایی، میزان سود دهی و بدهی ها است. ترازنامه بخشی از صورت مالی است که در آن گزارشات مربوط به دارایی جاری و غیر جاری ذکر می شود.

دارایی جاری یا Current Asset بخشی از ترازنامه است که گزارشی درباره تمامی دارایی های مجموعه که طی یک سال یا کمتر می توانند تبدیل به پول نقد شوند ارائه می دهد. مطلع بودن از دارایی جاری برای هر کسب و کاری مهم است. چون می توانند به عنوان سرمایه در مسیر پیشرفت استفاده شوند. دارایی جاری می تواند شامل هر چیزی باشد. کالا های تولید شده، لوازم مصرفی مجموعه مثل یخچال، میز یا صندلی می توانند جزوی از دارایی جاری باشند.

هر گونه دارایی که امکان فروختن یا تبدیل آنها به پول نقد وجود ندارد، جزو دارایی جاری به حساب نمی آید. برای مثال اوراق بهاداری که مهلت تسویه آن بیشتر از یکسال است. این دارایی ها تحت عنوان دارایی های بلند مدت یا دارایی غیر جاری دسته بندی می شوند. زمین، خانه، امکانات و تجهیزات و مجموعا هر چیزی که نمی توان آنها را در طول یک سال به سادگی فروخت جزوی از دارایی های غیر جاری هستند.

اهمیت دارایی های جاری و هزینه جاری

دارایی جاری از آن جهت برای هر مجموعه با اهمیت است که می تواند منبع تامین هزینه های جاری شود. هزینه های جاری شامل تمامی هزینه های محصولات یا ابزار مصرفی که به سود دهی شرکت کمک می کنند می شود. برای مثال هزینه سوخت خودرو مجموعه یا هزینه خرید لوازم تحریر برای کارمندان جزو هزینه های جاری محاسبه می شود.

هزینه جاری همچنان می تواند شامل هزینه خرید مواد اولیه برای تولیدات مجموعه باشد. برای مثال هزینه خرید کاغذ برای چاپخانه جزو هزینه جاری به حساب می آید. هزینه جاری از آن جهت اهمیت دارد که برای سوددهی مجموعه ضروری است.

انواع آن

موجودی نقدی، واضح ترین نوع دارایی جاری است. هر گونه پول نقد یا چک و سپرده ای که مهلت بازپرداخت آنها کمتر از یک سال است جزو دارایی جاری است. سرمایه گذاری کوتاه مدت، به شرطی که مهلت بازپرداخت کمتر از یکسال باشد جزو دارایی جاری دسته بندی می شود. حساب های سپرده بانکی و اوراق بهادار جزو این دسته قرار می گیرند.

حساب های دفتری تجاری هم جزو دارایی جاری تلقی می شوند. منظور از حساب های دفتری، طلب هایی است که مجموعه از مشتریان خود دارد. این حساب های دفتری می توانند بر مبنای قرارداد، چک یا سفته باشند. پیش پرداخت هایی که مجموعه دریافت یا پرداخت می کند هم به عنوان دارایی جاری دسته بندی می شوند. برای مثال وقتی مجموعه پیش پرداختی برای خرید دفتر تجاری پرداخت می کند، به معنای آن است که در آینده، صاحب دفتر تجاری خواهد شد. در طرف مقابل، پیش پرداختی که مجموعه از مشتریان خود دریافت می کند به معنای آن است که محصول یا خدماتی در ازای آن ارائه خواهد شد.

دارایی های غیر جاری

برای محاسبه دارایی جاری نیاز است که بدانیم چه چیزهایی جزو آن نیستند. دارایی ثابت نامشهود یکی از پررنگ ترین نمونه های دارایی غیر جاری است. عبارت دارایی ثابت مشهود به امکانات، ابزار یا حتی نقدینگی اشاره دارد که به چرخش مالی مجموعه کمک می کند. برای مثال بودجه ای که مجموعه برای خرید مواد اولیه کنار گذشته است. یا دستگاه هایی که در طول تولید محصولات ضروری هستند. دارایی های ثابت نامشهود، شکل دیگری از دارایی غیر جاری است. دارایی ثابت نامشهود اشاره به امکانات یا شرایطی دارند که در برای سوددهی مجموعه ضروری هستند اما وجود فیزیکی ندارند. برای مثال حق تالیف و قانون کپی رایت جزوی از دارایی ثابت نامشهود است. سرمایه گذاری های بلند مدت، جزو دارایی غیر جاری دسته بندی می شود. برای مثال سرمایه گذاری بلند مدت برای ساخت ساختمان یا خرید امکانات و ابزار جدید. سایر دارایی هایی که در دارایی مالی چیست؟ طول یکسال نمی توانند به پول نقد تبدیل شوند اما ارزش مالی دارند در دسته سایر دارایی ها قرار می گیرند.

تفاوت دارایی ثابت و جاری

همانطور که گفته شد، دارایی ثابت در طبقه دارایی جاری طبقه بندی نمی شود. شاید این موضوع باعث سردرگمی شما شود. برای مثال، یک عدد کامپیوتر جزو دارایی ثابت مجموعه طبقه بندی می شود. ممکن است با خود بگویید، فروش کامپیوتر در کمتر از یک سال امکان پذیر است! دقیقا همینطور است. اما باید توجه داشته باشید که این کامپیوتر به سوددهی مجموعه کمک می کند و جزو ابزار ضروری برای کسب و کار است. در صورتی که این کامپیوتر فروخته شود و جایگزینی برای آن وجود نداشته باشد، کارایی کارمندان با مشکل مواجه خواهد شد. به همین دلیل دارایی های ثابت، جزو دارایی جاری طبقه بندی نمی شود.

اصطلاحات رایج در تهیه گزارش در این نوع دارایی

در صورتی که بدهی برای مجموعه ثبت شده باشد، باید نسبت نقدینگی مجموعه به بدهی ها محاسبه شود. به این گزارش، نسبت وجه نقد گفته می شود. این گزارش برای ارزیابی توانایی مالی مجموعه در مقابل بدهی ها ارائه می شود.

نسبت دارایی های جاری به بدهی های جاری نسبت جاری نام دارد. تفاوت آن با نسبت وجه نقد در محاسبه بدهی های جاری است. نسبت وجه نقد تمام بدهی ها را بررسی می کند و نسبت جاری فقط بدهی های جاری. به زبان ساده، نسبت جاری برای برنامه ریزی کوتاه مدت و نسبت وجه نقد برای برنامه ریزی مالی بلند مدت کاربرد دارد.

نسبت اسیدی یکی دیگر از اصطلاحات مورد استفاده در گزارش دارایی جاری است. نسبت اسیدی به مقایسه دارایی های جاری و غیر جاری می پردازد. تمام دارایی غیر جاری محاسبه می شود، سپس از مجموع نقدینگی و دارایی جاری کسر می شود. این گزارش توانایی شرکت در سرمایه گذاری کوتاه مدت برای سودآوری را محاسبه می کند. نسبت اسیدی به اسم نسبت آنی هم شناخته می شود. در صورتی که دارایی غیر جاری کمتر از دارایی جاری باشد، بهترین کار، اقدام به سرمایه گذاری بلند مدت است.

دارایی های مصنوعی چیست؟ معرفی کامل Synthetic Assets در دیفای

دارایی‌های مصنوعی یا Synthetic Assets به مشتقات رمزارز مبتنی بر بلاک چین گفته می‌شود. این دارایی‌ها تحت عنوان Synths نیز شناخته می‌شوند و شبیه به مشتقات سنتی هستند. می‌توان این حیطه را از جمله دستاوردهای امور مالی غیرمتمرکز یا Defi دانست. دیفای در حال تغییر دادن دیدگاه ما از دنیای سنتی پول است؛ این در حالی است که طرح‌های موجود در این زمینه مثل صرافی‌ها، وام‌دهی و مبادله (Swap) را می‌شناسیم و باز بودن فضای بلاک چین به معنای آزادی ما برای کاوش در آن است. در این مقاله به معرفی دارایی های مصنوعی یا مشتقه، ماهیت آنها در امور مالی، مزایای آنها در مقایسه با مشتقات سنتی و چند پروتکل برای ساخت و معامله Synthetic Assetها می‌پردازیم. با ما همراه باشید.

دارایی های مصنوعی در دیفای به چه معنا هستند؟

با وجود این‌که عبارت Synthetic Assets ممکن است گیج‌کننده و حتی فضایی به نظر برسد، اما این دارایی‌ها مفهوم پیچیده‌ای ندارند. برای کسب درک صحیحی از دارایی های مصنوعی باید بدانیم که آنها مشتقاتی از یک مجموعه به حساب می‌آیند.

بیایید تعریف واحدی از مشتقات داشته باشیم؛ یک اوراق مشتقه در حقیقت به یک دارایی که ارزش خود را از یک دارایی و یا شاخص زیرساختی دیگر به دست می‌آورد گفته می‌شود. اینطور فرض کنید که ارزش مشتقات به وسیله یک قرارداد به دارایی دیگری وابسته است. در این شرایط، می‌توانیم بر اساس حرکت ارزشی این مشتقات و با استفاده از محصولات معاملاتی مثل قراردادهای آتی و دائمی به ترید بپردازیم.

در واقع به جای این‌که از یک قرارداد برای ایجاد ارتباط بین دارایی زیرساخت و محصول مشتقه استفاده کنیم، در زمینه دارایی های مصنوعی ارتباط بین این دو حیطه را توکنیزه می‌کنیم. این به معنای توانایی دارایی‌های Synthetic برای ایجاد ارتباط با تمام دارایی‌های موجود در جهان و در اکوسیستم رمزارز‌ها است. به بیان ساده، یک دارایی مصنوعی در حقیقت مشتقی توکنایز شده است که ارزش دارایی دیگری را به خود می‌گیرد (معادل‌سازی می‌کند).

تصور کنید که قصد دارید تا سهام Gamestop را بدون مالکیت بر دارایی بومی GME معامله کنید. استفاده از یک مشتقه مصنوعی به شما اجازه می‌دهد تا sGME که GME مصنوعی به حساب می‌آید را برای این کار ترید کنید. این GME مصنوعی با استفاده از داده‌ای که اوراکل‌هایی مثل چین‌لینک فراهم می‌کنند، قیمت دارایی زیرساخت را ردیابی می‌کند.

ماهیت دارایی های مصنوعی در امور مالی

ایده کلی دارایی‌های Synthetic یا مصنوعی به انباشتی از دارایی‌هایی که ارزشی معادل با دارایی دیگر را دارند متعلق است. به صورت نرمال، این دست از دارایی‌ها شامل مشتقات بسیاری می‌شوند.

در دنیای امروزی و در رابطه با دارایی‌های مصنوعی، این مشتقات می‌توانند هر چیزی مثل قراردادهای آپشن، قراردادهای آتی و یا سواپ‌ها (بسترهای مبادله توکن‌ها) باشند. این مشتقات در تلاش برای شبیه‌سازی و یا کپی کردن دارایی زیرساخت مثل سهام، پروتکل‌های امنیتی، کالاها، شاخص‌ها، کوین‌ها و یا نرخ‌های بهره هستند.

حالا می‌دانیم که دارایی های مصنوعی ترکیبی از شاخصه‌های امنیتی و یا دارایی‌ها، به شیوه‌ای هستند که ارزش مالی و سود معادل با خرید یک دارایی کاملا متفاوت را دارند. به عنوان مثال، می‌توان به معامله کردن یک آپشن جای‌گذاری و خرید یک آپشن فراخوانی در بخش سهام اشاره کرد که ارزش مالی معادل با هولد کردن حقیقی دارایی‌های زیرساخت را برای شما به ارمغان می‌آورند.

مزایای Synthetic Assets رمزارز در تقابل با مشتقات سنتی

زمانی بود که بازار مشتقات سنتی به دلیل قابلیت‌شان برای آزادسازی ارزش دارایی‌هایی مثل سهام معادل بسیار داغ بود؛ با این حال، امروزه دارایی های مصنوعی رمزارز در حال انتقال دادن دسترسی نقدینگی به مرحله کاملا نوینی هستند.

در ادامه می‌توان تعداد اندکی از مزایای دارایی های مصنوعی در مقابل مشتقات سنتی را مشاهده کرد:

• همه افراد قادر به صادر کردن آنها هستند:

دارایی های مصنوعی مبتنی بر بلاک چین با استفاده از پروتکل‌های متن باز مثل Synthetix و Mirror‌ قابل تولید شدن توسط همه افراد هستند.

دارایی‌های Synthetic را می‌توانیم در هر یک از صرافی‌های رمزارز سراسر دنیا معامله کنیم و این شامل صرافی‌های غیرمتمرکز نیز می‌شود.

دارایی های مصنوعی دارایی‌های بلاکچینی مانند توکن‌های ERC-20 هستند. شما می‌توانید آنها را در میان کیف پول‌های رمزارز استاندارد ارسال و یا دریافت کنید.

این جریان‌های حرکتی، انتقال بین سهام عرضه، نقره/طلای مصنوعی و سایر دارایی‌ها به صورت بدون نیاز به هولد کردن دارایی زیرساخت را شامل می‌شوند.

به صورت کلی، دارایی های مصنوعی نقدینگی بسیار زیادی را در صرافی‌های سراسر جهان، پروتکل‌های مبادله توکن و کیف پول‌ها پخش می‌کنند. این میزان نقدینگی چیزی بسیار فراتر از توانایی دوربرد مشتقات سنتی است.

به واقعیت پیوستن توکنیزه کردن و معامله هر چیزی با کمک دارایی های مصنوعی

با عمیق شدن هرچه بیشتر نگاه ما به Synthetic Assetها، قدرت محض آنها نیز بیشتر آشکار می‌شود. تصور کنید که هر چیزی (نه فقط دارایی سهام معادل) را بتوانیم به عنوان توکن دارایی‌های مصنوعی به نمایش بگذاریم. به واسطه این امر، همه چیز به دنیای بلاک چین وارد می‌شود.

با فراهم کردن بستری برای توکنیزه کردن هر چیز و ورود آن به فضای بلاک چین‌، دارایی های مصنوعی قابلیت استخر‌های نقدینگی جهانی را به وجود می‌آورند.

این نوع از دارایی‌ها به صورت فارغ از روند ساده خرید و فروش بازار و معاملات مشتقات، امکاناتی را برای بازار‌های به ظاهر بی‌حد و مرز و ترکیب‌هایی برای منابع ارزش فراهم می‌کنند.

توکن دارایی مصنوعی را تصور کنید که محصولات صادر شده از شرکت CO2 را در ناحیه صنعتی ردیابی می‌کند. هنگامی که این محصولات افزایش ارزشی داشته باشند، هولدرهای توکن‌ها (که ممکن است از افراد بومی نزدیک به شرکت، مقامات شهری و یا تحلیل‌گران و بررسی‌کنندگان خارجی باشند) با انتشار توکن CO2 توسط شرکت‌ها سود کسب می‌کنند. با این وجود، هنگامی که این انتشارات کاهش ارزشی داشته باشند، شرکت‌ها با نگه داشتن و یا از دست ندادن توکن‌ها منفعت کسب می‌کنند. این امر به نوعی آنها را به کاهش میزان انتشار CO2 تشویق می‌کند.

بازارهای مبتنی بر دارایی های مصنوعی این‌چنینی تنها تعداد محدودی از شیوه‌های خروج از روش رایج قالب تجاری هستند.

معامله سهام مصنوعی با استفاده از پروتکل‌های Synthetix و Mirror

در حال حاضر معامله کردن دارایی‌های مصنوعی به شیوه‌ای آشنا برای افرادی که نحوه ترید کردن سهام معادل و یا رمزارز را بلد هستند صورت می‌گیرد.

هم‌اکنون تعداد اندکی از صرافی‌های Synthetic Asset وجود دارند اما هیچ کدام از آنها از ثبات و پایداری پروتکل‌های Synthetix و Mirror برخوردار نیستند.

این پروتکل دارایی مصنوعی غیرمتمرکز به همه افراد این امکان را می‌دهد تا بتوانند گستره عظیمی از دارایی‌ها را تولید و معاوضه کرده و نقدینگی مورد نیاز آنها را فراهم کنند.

پروتکل دارایی‌های مصنوعی برای ساخت و معاوضه توکن‌های قابل تعویضی که قیمت دارایی زیرساخت را در درون و خارج از زنجیره دارایی‌ها ردیابی می‌کند.

استفاده از Synthetix یا Mirror در راستای معامله کردن سهامی مثل AAPL‌، TSLA‌، TWTR‌، AMZN آسان‌تر از چیزی است که تصورش را می‌کنید. شیوه کار کردن این پروتکل‌ها نیز بسیار ساده است:

۱- کاربران با واریز کردن وثیقه (SNX برای Synthetix و UST برای Mirror) می‌توانند دارایی‌های مصنوعی خود را مینت (تولید) کنند. وثیقه واریز شده برای پشتیبانی کردن از ارزش Synthetic Asset تولید شده استفاده می‌شود.

۲- اوراکل‌ها نیز قیمت دارایی هدف را در زمان واقعی و در پلتفرم مورد استفاده ما تغذیه می‌کنند. این امر به دارایی مشتقه این امکان را می‌دهد تا با دقت بالاتری ارزش قیمتی را ردیابی کند.

۳- تریدر‌ها از سینتتیکس و میرور برای معامله کردن دارایی‌هایی مثل mBTC (Mirrored Bitcoin)، sUSD (Synthetic USD) و یا دارایی بومی پروتکل مورد استفاده (SNX یا MIR) استفاده می‌کنند.

۴- تولید‌کنندگان نیز در ازای مینت کردن و ساخت نقدینگی مورد نیاز دارایی‌های معامله شده صرافی با استفاده از دارایی بومی پروتکل (SNX یا MIR) پاداش دریافت می‌کنند.

می‌توانیم به صورت کلی بزرگ‌ترین مزیت معامله کردن دارایی‌های مصنوعی رمزارز در برابر سهام معادل رایج در برنامه‌های صرافی‌هایی مثل رابین‌هود (Robinhood) را اینگونه ببینیم:

مشتقات مصنوعی دسترسی نامحدود، سانسور‌نشده و آنی را در قبال هر یک از دارایی‌های قابل تصور شما در اختیارتان قرار می‌دهند.

پروتکل‌ها و صرافی‌های دارایی مصنوعی آینده

ما در مورد پروتکل‌های Synthetix و Mirror در قالب پیشگامان بازار فعلی صرافی دارایی های مشتقه صحبت کردیم. با وجود تمام مسائلی که مطرح کردیم، لازم است تا به پروتکل‌هایی که به زودی از راه می‌رسند نیز بپردازیم.

• Linear Finance: پروتکل صرافی دارایی‌های لیکویید
• UMA: دارایی های مصنوعی اکوسیستم دیفای
• Balanced DAO: دارایی‌های مصنوعی ساخته شده بر روی بستر Icon که توسط ICX پشتیبانی می‌شوند
• Deus Finance: ساخت مشتقات مصنوعی و معاملات مربوط به آنها (مبتنی بر اتریوم)

سخن پایانی

با جلب توجه روزافزون نسبت به دارایی های مصنوعی یا مشتقه، راه حل‌های مبتنی بر دیفای جدیدی نیز وارد بازار می‌شوند. صرافی‌های Synthetic Assets جدیدی نیز در حال ظهور کردن در بلاک چین‌های گوناگون هستند و به تریدر‌ها این امکان را می‌دهند تا از بیشترین میزان انعطاف و گس فی پایین‌تری برخوردار شوند. در حال حاضر Synthetix بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین صرافی متعلق به این نوع دارایی‌هاست. دلیل این امر، پیشگام بودن در عرصه صرافی‌های سطح جهانی بوده و به صورت خاص به ترید کردن مشتقات توکنیزه در این بازار نوین اختصاص دارد. Cream Finance و MakerDAO دو مورد از جایگزین‌های Synthetix هستند که از محبوبیت بالایی برخوردار هستند.

مدیریت مالی چیست؟

مدیریت مالی : عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

تعریف مدیریت مالی

مدیریت مالی عبارتست از کاربرد اصول ومفاهیم اقتصادی برای تصمیم گیری و حل مساله.

به بیان ساده می توان گفت مدیریت مالی همان اقتصاد کاربردی است.بسیاری از آنچه را که در اقتصاد خرد و کلان می آموزیم،در مطالعه اصول مدیریت مالی به کار می گیریم به طور کلی،می توان عنوان مدیریت مالی را به سه حوزه کلی ولی مرتبط تفکیک کرد:

1-مدیریت مالی:که گاهی اوقات corporate finance و یا business finance نیزخوانده می شود عبارتست از مدیریت مالی بنگاه های کسب و کار.به بیان ساده،عبارتست از تصمیم گیری مالی در داخل واحدهای تجاری.وظیفه مدیر مالی عبارتست از حفظ نقدینگی،استفراض از بانک،تحصیل سایر شرکت ها و و انتشار اوراق قرضه و سهام است.

2-سرمایه گذاری:که با قیمت گذاری اوراق بهادار ورفتار بازارهای مالی سروکار دارد.به عنوان مثال،ممکن است وظیفه یک مدیر سرمایه گذاری،شامل ارزش گذاری سهام عادی،انتخاب اوراق بهادار برای یک صندوق بازنشستگی یا ارزیابی عملکرد پر تفوی باشد.

3-موسسات مالی:که به شرکت های مالی نظیر بانک ها مربوط می شود.قطع نظر از حوزه مدیریت مالی که در ان حیطه مشغول فعالیت هستید،از دانش مدیریت مالی مشابهی استفاده خواهید کرد.از جمله ویژگی های مدیریت مالی:

2-مبتنی بر اصول اقتصادی است.

3-از اطلاعات حسابداری به عنوان نهاده ورودی تصمیم گیری استفاده می کند.

4-مطالعه چگونگی سرمایه گذاری و افزایش بهره وری پول است.

5-دائما در حال تغییر است.

6-دارای چشم انداز جهانی است.

هدف مدیریت مالی

هدف مدیریت مالی به حد اکثر رساندن ارزش شرکت است.مفهوم این هدف بسیار پیچیده است .مدیران شرکت با ذینفعان بسیاری نظیر مالکان،بستانکاران،فعالان بازار سرمایه سروکار دارند.

این هدف ،ترجمان بیشینه ساختن ثروت سهام داران در شرکت های سهامی است که به صورت ارزش بازار حقوق صاحبان سهام برابر ارزش فعلی جریانات نقدی آتی مورد انتظار مالکان است..همان طور که اشاره شد،هدف مدیریت مالی به حداکثر رساندن ثروت مالک است.تحقق این مهم از طریق حداکثر نمودن سود اقتصادی میسر است که دارای مفهومی متفاوت با سود حسابداری است.

سود اقتصادی شامل تفاوت درآمدها و هزینه هاست که این هزینه ها شامل هزینه فرصت منابع سرمایه گذاری برای وجوه است.سود نرمال،حداقل بازدهی مورد تقاضای سرمایه گذار برای وجوه خود است.به عبارت دیگر،مقدار سود در شرایطی است که سود اقتصادی صفر است.سود اقتصادی و حسابداری متفاوت هستند زیرا سود حسابداری هزینه فرصت وجوه را نادیده انگاشته و مشمول رویه های حسابداری است که ممکن است جریانات نقدی واقعی و واقعیت اقتصاد را نشان ندهد.

نقش مدیر مالی

شرکت های سهامی برای ادامه کسب و کار خود نیازمند انواع متنوعی از دارایی های واقعی هستند.بسیاری از این دارایی ها چون کارخانه و ماشین آلات در زمره دارایی های مشهود جای می گیرند.سایر دارایی ها مانند دانش تخصصی و حق الامتیاز نامشهود هستند.باید بابت تمام این دارایی ها وجه پرداخت شود.

شرکت های سهامی برای تامین اینوجوه نسبت به فروش ادعاهایی نسبت به این دارایی ها وجریانات نقدی عایده آنها در آینده اقدام می کنند.

این ادعاها دارایی مالی خوانده می شود.به عنوان مثال ،وقتی شرکتی از بانک وام می گیرد،بانک از او تعهد مکتوبی مبنی بر بازپرداخت اصل و بهره وام دریافت می دارد .بنابراین ،بانک وجوه نقد خود رابا یک دارایی مالی معامله کرده است .دارایی مالی فقط شامل وام بانکی نمی شود بلکه شامل انواع سهام،اوراق قرضه و…..نیز است.

جایگاه مدیر مالی میان عملیات شرکت و بازارهای مالی واقع شده است.

1-وجوه دریافتی از سرمایه گذاران

2-وجوه سرمایه گذاری شده در شرکت

3-وجوه ایجاد شده از طریق عملیات

4/1-وجوه مجددا سرمایه گذاری شده

4/2-به سرمایه گذاران وجوه بازگردانده شده

بنابراین مدیر مالی باید به دو سوال اساسی پاسخ دهد:در چه دارایی های واقعی سرمایه گذاری کند؟و چگونه منابع لازم را برای تامین مالی این دارایی ها تجهیز کند؟

پاسخ سوال اول،سرمایه گذاری و تصمیمات بودجه بندی سرمایه ای است و پاسخ سوال دوم شامل تصمیمات تامین مالی شرکت است.

تاریخچه مدیریت مالی

در سال 1900 مدیریت مالی یک رشته علمی شد.از آن زمان تاکنون وظایف و مسئولیت های مدیریت مالی همواره دستخوش تغییر بوده است و تردیدی نیست که در آینده نیز شاهد تغییرات بیشتری خواهد بود.تا سال 1900 مدیریت مالی جزئی از اقتصاد کاربردی بود.طی دو دهه 1890 و1900 چندین شرکت بزرگ امریکایی درهم ادغام شدند.78شرکتی که به دنبال این ادغام ها به وجود آمدند ،نیمی از کل تولیدات صنایع مربوط را در دست گرفتند.

این ادغام ها نیازمند سرمایه های هنگفت بود.مدیریت ساختار سرمایه یکی از وظایف مهم مدیران شدو مدیریت مالی رشته خاصی از مدیریت بازرگانی شد.یادآوری این نکته مهم است که در آن زمان،چگونگی تهیه صورت های مالی و تجزیه و تحلیل آن ها دوران طفولیت خود را می گذراند.تجزیه وتحلیل های مالی فقط در داخل شرکت ها انجام می شد.به آنان که در خارج از سازمان قرار داشتند،مانند سرمایه گذاران،گزارش هایی در مورد وضع مالی و عملکرد شرکت ها داده نمی شد تا بتوانند در زمینه های سرمایه گذاری تصمیم گیری کنند.در دهه 1920 شرکت های تولیدی مقادیر فراوانی کالا تولید کردند و سودهای کلانی بردند.این امر باعث شد مسائل برنامه ریزی و کنترل (به ویژه از نظر قدرت نقدینگی)به تدریج در مبحث مدیریت مالی مورد توجه قرار گیرد.ولی تامین مالی این شرکت ها و مسائل مبتلا به ساختار سرمایه(در مورد ادغام ها)باعث شد که موسسات تامین سرمایه به سرعت رشد یابند.سندیکاهایی که در سایه وجود موسسات تامین سرمایه پدید آمدند به تامین مالی شرکت ها(از راه تضمین خرید اوراق بهادار منتشر شده)کمک های شایانی کردند.با پیدایش صنایع جدید و اقدامات صنایع قدیم در راه دستیابی به تغییرات ناشی از تکنولوژی نوین و سازش با آن،مبحث مدیریت مالی نیز بر پایه علمی استوار شد.این رشته علمی با استفاده از علوم کامپیوتر ،پژوهش عملیاتی و اقتصاد سنجی همچنان راه تکامل می پیماید.این روش های علمی که از سال 1950یکی پس از دیگری عرضه شد به صورت ابزاری درآمد که شرکت ها برای تجزیه و تحلیل طرح های مختلف سرمایه گذاری و محاسبه ریسک و بازده از آنها استفاده می کنند.برای محاسبه حداقل بازده مورد نظر،تجزیه و تحلیل و تحقیقات زیادی انجام شده است.

در دهه 1950 نظریه ای عرضه شد به نام نظریه نوین مدیریت مجموعه اوراق بهادار یا نظریه نوین مدیریت پرتفوی.اساس ومبنای این نظریه،میزان ریسک و بازدهی است که دارنده مجموعه اوراق بهادار از ان بهره مند می شود.مساله ای که این نظریه با ان روبرو است،درجه ریسکی است که سرمایه گذار با توجه به مجموعه اوراق بهادار خود محاسبه می کند(و نه فقط ریسک متعلق به اقلام خاصی از آن پرتفوی)

با توجه به آنچه تا کنون گفته شد،سیر تکاملی مدیریت مالی دارای سه ویژگی مهم به شرح زیر است:

1-مدیریت مالی رشته نسبتا جدید و از شاخه های علم مدیریت است.

2-مدیریت مالی آن گونه که در حال حاضر به کار می رود بر تصمیم گیری استوار است واز ابزارها و روش های تجزیه و تحلیل داده ها،کامپیوتر،اقتصاد و حسابداری مالی استفاده می کند.

3-حرکت مستمر و سرعت فزاینده پیشرفت های اقتصادی،نویدبخش این است که مدیریت مالی نه تنها نقشی مهم تر برعهده می گیرد بلکه بر سرعت پیشرفت این رشته علمی باز هم افزوده خواهد شد تا بتواند راهگشای مدیران شرکت هایی باشد که همواره با مسایل و مشکلات تازه روبرو هستند.

ترازنامه چیست و شامل چه اقلامی می‌شود؟

ترازنامه گزارشی از دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت در یک زمان مشخص است و مبنایی برای محاسبه‌ی نرخ‌های بازگشت و ارزیابی ساختار سرمایه‌ای شرکت به شمار می‌رود. در واقع ترازنامه یک صورت مالی است که تصویری لحظه‌ای از دارایی‌ها و دیون یک شرکت و میزان سرمایه‌گذاری سهام‌داران را به نمایش می‌گذارد. با ما همراه باشید تا با این صورتِ مالیِ کاربردی بیشتر آشنا شویم.

فرمول ثابت ترازنامه به شرح زیر است که در آن دارایی‌ها در یک طرف معادله و حاصل‌ِجمع بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام در طرف دیگر آن قرار دارد:

دارایی‌ها = بدهی‌ها + حقوق صاحبان سهام

همان‌طور که در فرمول بالا مشخص است و همچنین بر پایه‌ی بدیهیات، یک شرکت باید برای پرداخت تمام چیزهایی که خواهان مالکیت آنهاست (دارایی‌ها) یا باید پول قرض کند (بدهی‌ها) یا باید آن را از سرمایه‌گذاران بگیرد (حقوق صاحبان سهام).

مثلا اگر یک شرکت از بانک وامی ۵ ساله به مبلغ ۴ میلیون تومان بگیرد، دارایی آن شرکت -به‌ویژه از نظر نقدی- ۴ میلیون تومان افزایش پیدا خواهد کرد؛ بدهی‌های شرکت نیز -به ویژه از نظر حساب بدهی‌های بلندمدت- به میزان ۴ میلیون تومان بالا خواهد رفت و در این صورت دو طرف معادله به تعادل کشیده می‌شود. اگر شرکت ۸ میلیون تومان از سرمایه‌گذاران دریافت کند، دارایی‌های آن و همین‌طور حقوق صاحبان سهام به همین میزان افزایش پیدا خواهد کرد. همه‌ی عایدی مازاد شرکت از بدهی‌ها به حساب حقوق ذی‌نفعان خواهد رفت که همین موضوع نشان‌دهنده‌ی خالص دارایی‌های صاحبان است. این عایدی‌ها در طرف دارایی‌ها به تعادل کشیده ‌خواهد شد و به‌صورت دارایی مالی چیست؟ وجه نقد، سرمایه‌گذاری، موجودی یا سایر دارایی‌ها خود را نشان می‌دهد.

دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام هریک متشکل از حساب‌های کوچکی هستند که مشخصات مالی شرکت را به تفصیل تشریح می‌کنند. این حساب‌ها در هر صنعت تفاوت فراوانی با یکدیگر دارند و در همین شرایط می‌توانند بسته به نوع کسب و کار اقتضائات متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل بسیاری از مدیران سراغ برونسپاری خدمات حسابداری و خدمات مالیاتی خود می‌روند تا بتوانند زمان ارزشمند خود را به‌صورت هدفمند صرف بهبود هسته‌ی اصلی کسب‌وکارشان کنند و در نهایت هزینه‌ی کمتری هم بپردازند. همچنین با بهره‌گیری از مشاوره مالیاتی این مؤسسات، بدون نگرانی در مسیر امن مالیاتی به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

اقلام ترازنامه

۱. دارایی‌ها در ترازنامه

در بخش دارایی‌ها، حساب‌ها از بالا به پایین به ترتیب نقدینگی‌، یعنی بر اساس میزان سهولت تبدیل دارایی به پول نقد فهرست می‌شوند. دارایی‌ها به دو قسمت دارایی‌های جاری، یعنی دارایی‌هایی که در طول یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل می‌شوند، و دارایی‌های غیرجاری یا بلندمدت، یعنی دارایی‌هایی‌ که مدت زمان تبدیل آنها به پول نقد بیش از یک سال است، تقسیم می‌شوند.

دارایی‌های جاری

• پول نقد یا معادل نقد: نقدترین حالت دارایی است که می‌تواند در شکل اوراق خزانه، گواهی سپرده‌ی کوتاه مدت، و ارز احتیاطی باشد؛
• اوراق بهادار قابل‌فروش: اوراق بهادار سهام و بدهی که برای آن بازار دست به نقد وجود دارد؛
• حساب‌های قابل‌نقد: پولی است که مشتریان به شرکت بدهکارند که شاید شامل مستمری برای حساب‌های مشکوک باشد؛ چرا که می‌توان همیشه انتظار داشت تعدادی از مشتریان دیون خود را پرداخت نکنند؛
• موجودی کالا: کالاهای موجود برای فروش که دارای هزینه‌ی کمتر یا قیمت پایینی در بازار هستند؛
• مخارج پیش‌پرداخت‌شده: مبالغی که پیش از این برای آنها هزینه شده است مثلا بیمه، قراردادهای تبلیغ یا اجاره.

دارایی‌های غیر جاری

• سرمایه‌گذاری‌های بلند مدت: اوراق بهاداری که تا سال بعد نقدشدنی نخواهند بود؛
• دارایی‌های ثابت: دارایی‌هایی ازجمله زمین، ماشین‌آلات، تجهیزات، ساختمان و سایر دارایی‌های با دوام؛
• دارایی‌های نامشهود: دارایی‌های غیرفیزیکی دارایی مالی چیست؟ اما ارزشمند از قبیل مالکیت معنوی و سرقفلی. در مجموع دارایی‌های نامشهود تنها زمانی در ترازنامه آورده می‌شوند که توسط سازمان کسب شده باشند تا اینکه درون سازمان توسعه داده شده باشند؛ ارزش این دارایی‌ها ممکن است به شدت دست‌کم گرفته شود.

۲. بدهی‌ها در ترازنامه

بدهی‌ دیونی است که شرکت باید به طرف‌های خارج از سازمان بپردازد و می‌توانند طلب تأمین‌کنندگان، سود اوراق قرضه‌ی صادره به طلبکاران، اجاره‌بها، تسهیلات و حقوق و دستمزد باشد. بدهی‌های جاری بدهی‌هایی هستند که موعد سررسید آنها در طی یک سال است و بر اساس تاریخ سررسید فهرست می‌شوند. بدهی‌های بلندمدت هم سررسید‌های بالای یک سال دارند.

بدهی‌های جاری

بدهی‌های غیر جاری

• دیون بلندمدت: سود و اصل اوراق قرضه‌ی صادره؛
• بدهی‌های مالیاتی تعلیق‌شده: مالیات‌های افزوده شده که تا سال آینده پرداخت نخواهند شد.

بعضی از بدهی‌ها در ترازنامه آورده نمی‌شوند. اجاره‌ی عملیاتی نمونه‌ای از این دست بدهی‌هاست.

۳. حقوق صاحبان سهام در ترازنامه

حقوق صاحبان سهام پولی است که به صاحبان کسب‌وکار یعنی صاحبان سهام آن اختصاص دارد. این پول با عنوان «دارایی خالص» هم شناخته می‌شود چرا که معادل کل دارایی‌های یک شرکت منهای بدهی‌هایی است که به غیرصاحبان سهام باید پرداخت شود.

سود انباشته، سود خالص یک شرکت است که یا بر روی کسب‌وکار مجددا سرمایه‌گذاری می‌شود یا برای پرداخت دیون مورد استفاده قرار می‌گیرد و مابقی نیز بین صاحبان سهام به‌صورت سود سهام توزیع می‌شود.

سهام خزانه‌داری، سهامی است که شرکت یا آن را بازخرید می‌کند یا از ابتدا صادر نمی‌کند. این سهام را می‌توان در تاریخی دیگر فروخت تا نقدینگی یا اندوخته را بالا برد و مانع تصاحب خصمانه شد.

بعضی از شرکت‌ها اقدام به صدور سهام ممتاز می‌کنند که جدای از سهام‌های عادی در بخش حقوق صاحبان سهام فهرست می‌شوند. به سهام ممتاز یک ارزش نسبی دلخواه تخصیص داده می‌شود (در بعضی موارد برای سهام‌‌های عادی هم همین کار انجام می‌شود) اما به‌قدری کم است که هیچ باری بر روی ارزش بازاری سهم‌ها تحمیل نمی‌کند. حساب‌های سهام ممتاز و سهام عادی با ضرب ارزش نسبی در تعداد سهم‌های صادره محاسبه می‌شود.

سرمایه‌ی پرداخت‌شده‌ی اضافی یا مازاد سرمایه، نشان‌دهنده‌ی مقداری است که صاحبان سهام مازاد بر حساب‌های سهام عادی یا سهام ممتاز سرمایه‌گذاری کرده‌اند که بر حسب ارزش نسبی است تا قیمت بازار. حقوق صاحبان سهام مستقیما با بازار سرمایه شرکت در ارتباط نیست: حقوق صاحبان سهام بر اساس قیمت جاری سهام است در حالی که سرمایه پرداخت‌شده مجموع ارزشی (equity) است که با هر قیمتی خریداری شده است.

نمونه ترازنامه

جدول زیر نمونه‌ای از یک ترانامه را نشان می‌دهد:

ترازنامه شرکت بیسکوییت گرجی در تاریخ ۱۳۹۲/۱۲/۲۹

مهم‌ترین آیتم‌های ترازنامه در تجزیه و تحلیل‌های اساسی

تحلیلگران و مؤسساتی که مشاوره مالی می‌دهند به‌طور معمول کارشان را با بررسی ترازنامه آغاز می‌کنند. علت این است که ترازنامه تصویری لحظه‌ای از دارایی و بدهی‌های شرکت در یک نقطه از زمان است؛ نه همانند صورت سود دارایی مالی چیست؟ و زیان در یک دوره‌ی خاص زمانی. بسیاری از کارشناسان پول نقد را به‌عنوان مهم‌ترین آیتم ترازنامه‌ی یک شرکت می‌دانند. سایر آیتم‌های مهم عبارتند از حساب‌های ‌دریافتی، سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت، املاک و مستقلات و تجهیزات و آیتم‌های عمده‌ی بدهی.

چگونگی تفسیر ترازنامه

ترازنامه تصویری لحظه‌ای از وضعیت مالی شرکت در زمانی مشخص را نمایش می‌دهد. ترازنامه به خودی خود نمی‌تواند اطلاعاتی از روندهایی را که در دوره‌ی زمانی طولانی رخ می‌دهد در اختیار شما قرار بدهد. به همین علت، آن را باید با ترازنامه‌ی دوره‌های گذشته در همان سازمان مقایسه کرد. همچنین می‌توان ترازنامه را با سایر کسب‌وکارهای همان صنعت مقایسه کرد چرا که صنایع مختلف رویکرد‌های خاص خود را در مسائل مالی دارند.

نسبت‌های فراوانی از جمله نسبت بدهی به سهام را می‌توان از ترازنامه به دست آورد که به کمک آن سرمایه‌گذاران می‌توانند از سلامت فعالیت مالی شرکت مطلع شوند. صورت سودوزیان و صورت جریان وجوه نقد نیز اطلاعات ارزشمندی به منظور ارزیابی وضعیت مالی شرکت‌ها به دست می‌دهند.

اگر به تازگی کسب‌وکاری را راه‌اندازی کرده‌اید یا در حال توسعه‌ی کسب‌وکارتان هستید و وقت کافی برای سر و کله زدن با اعداد و ارقام این ترازنامه‌ها را ندارید می‌توانید از یکموسسه حسابداری معتبر و حرفه‌ای کمک بگیرید. مؤسساتی نظیر تدبیر حساب، متخصصان باتجربه‌ای در این زمینه دارند که می‌توانند انواع صورت‌های مالی را با توجه به صنعت و نیاز کسب‌وکار شما تحلیل و تفسیر کنند و راهکارهای مناسب را برای بهبود وضعیت شرکت به شما ارائه بدهند.

هشدار! این مطلب صرفا برای آشنایی شما با کسب‌وکار مهمان منتشر شده است و سایت چطور هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد. اطلاعات بیشتر