اتر (Ether) چیست؟

اتریوم چیست؟ معرفی ارز دیجیتال اتریوم

اتریوم (Ethereum) چیست؟ ارز دیجیتال Ethereum چگونه کار می‌کند؟ هدف ارز دیجیتال اتریوم چیست؟ قرارداد هوشمند (smart contract) چیست؟ امروز با یکی از جذاب‌ترین و خارق‌العاده‌ترین ارز‌های بازار رمزارز‌ها آشنا می‌شویم.

ارزهای دیجیتال هر روز چیز جدیدی به دنیا ارائه می‌دهند و از این‌رو دنیای بی‌انتهایی هستند. یکی از ارزهای دیجیتالی که در این بازار خیلی مشهور شد کوین اتریوم بود که در بلندمدت بعضا به‌عنوان رقیب بیت‌کوین نیز شناخته می‌شود.

تاریخچه اتریوم

اتریوم (Ethereum) بعد از بیت‌کوین به‌عنوان دومین رمزارز بزرگ در دنیا شناخته می‌شود که طرفداران بسیار زیادی نیز دارد. ایده این پروژه در سال 2013 توسط فردی به‌نام "ویتالیک بوترین" طی یک مقاله (white paper) به دنیای ارزهای دیجیتال معرفی شد. ویتالیک معتقد بود که بیت‌کوین دارای نقطه ضعف‌هایی است که باید برطرف شود. در نهایت او در ژانویه 2014 به‌همراه چند توسعه‌دهنده دیگر ایده خود را تکمیل کرد و در ماه آگوست همان سال، به‌صورت پیش‌فروش (ICO) این ارز دیجیتال را به دنیای ارزهای دیجیتال وارد کرد.

اولین نسخه Ethereum در جولای 2015 با نام Frontier عرضه شد. در سال‌های بعد از عرضه تاکنون چندین به‌روزرسانی جهت بهینه کردن شبکه بلاک‌چین Ethereum انجام شده است.

ویتالیک بوترین خالق اتریوم یکی از جوانترین میلیونرهای اتر (Ether) چیست؟ دنیا است.

اتریوم (Ethereum) چیست؟

دنیایی را فرض کنید که در آن مردم به‌صورت مستقیم، بدون هیچ واسطه‌ای و بدون نیاز به اعتماد به یکدیگر، به مبادله، عقد قرارداد و ارائه خدمات می‌پردازند. اتریوم اولین ارز دیجیتالی بود که با رویای ساختن چنین دنیایی پا به عرصه ارزهای دیجیتال گذاشت.

به‌عبارت دیگر این رمز ارز یک شبکه همتا به همتا (غیرمتمرکز) مبتنی بر فناوری بلاکچین است، که توسعه‌دهندگان را قادر می‌سازد تا برنامه‌های غیرمتمرکز خود را بر روی بلاکچین آن پیاده‌سازی کنند. Ethereum و تمام برنامه‌های اجرا شده روی آن به‌صورت مستقل عمل کرده و هیچ‌کدام تحت نظارت هیچ سازمان و یا ارگان و نهادی نخواهد بود (شبکه به‌صورت غیرمتمرکز و اتوماتیک قراردادها را کنترل می‌کند).

مثال: فرض کنید قرار است من و شما بخواهیم بدون این‌که همدیگر را دیده یا شناخته باشیم، معامله‌ای را باهم انجام دهیم. در این بین نه من به شما اعتماد دارم و نه شما به من. بنابراین و برای این‌که هم معامله‌مان انجام شود و هم نیازی به عامل واسطه‌ای در معامله نباشد، می‌توانیم از ویژگی قراردادهای هوشمند Ethereum استفاده کنیم. به این ترتیب که قراردادی روی بلاکچین تنظیم می‌شود که در ازای تحویل فلان کالا مقداری پول از شما دریافت شود. در این بین شما پول خود را در بلاکچین Ethereum پرداخت می‌کنید و پس از این‌که کالا را تحویل گرفتید، برداشت مبلغ برای خریدار آزاد می‌شود و پول به‌صورت اتوماتیک به حساب من واریز می‌شود. به‌این ترتیب بدون این‌که نیازی به اعتماد بین دوطرف باشد و همچنین بدون هیچ واسطه‌ای معامله ما در امن‌ترین حالت ممکن انجام می‌گیرد.

تفاوت بلاکچین بیت‌کوین و اتریوم

بیت‌کوین و اتریوم علی‌رقم شباهت‌های زیادی که دارند، تفاوت‌هایی نیز دارند که باعث متمایز شدن شبکه اتریوم و کارایی آن نسبت به بیت‌کوین می‌شود:

• اولین تفاوت و مهم‌ترین آن کارایی بلاکچین آن‌ها است. درواقع بلاکچین بیت‌کوین برای یک سیستم پرداخت الکترونیک و غیرمتمرکز بنا شده است. اما Ethereum ضمن داشتن این قابلیت، برای پیاده‌سازی برنامه‌های غیرمتمرکز روی آن طراحی شده است. به‌عبارت دیگر از بیت‌کوین فقط برای انتقال ارزش (جایگزین پول) استفاده می‌شود ولی در اتریوم علاوه بر انتقال ارزش، برای ایجاد قراردادهای هوشمند نیز استفاده می‌شود. این عامل باعث ایجاد ارزش افزوده در پروژه اتریوم می‌شود.
• بلاکچین Ethereum، همانند بیت‌کوین از الگوریتم Proof Of Work یا گواه اثبات کار (POW) استفاده می‌کند. اما قرار است در آپدیت جدیدی به‌نام اتریوم 2.0، این الگوریتم را به Proof Of Stake گواه اثبات سهام (POS) تغییر دهد. این امر باعث افزایش سرعت شبکه اتریوم نیز خواهد شد.
• همان‌طور که می‌دانیم تعداد بیت‌کوین‌های دنیا به 21 میلیون محدود است؛ اما در Ethereum به‌خاطر خاصیت قراردادهای هوشمند و این‌که هر روز پروژه‌های بیشتری بر بستر بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شوند، هنوز سقفی تعیین نشده است (بدون محدودیت تعداد است).
• تایم بلاک Ethereumحدود 14 ثانیه است که در مقابل تایم بلاک 10 دقیقه‌ای بیت‌کوین، باعث می‌شود تا این ارز دیجیتال سرعت انجام تراکنش‌های به مراتب سریع‌تر از بیت‌کوین را تجربه کند و همچنین کارمزد کمتری نسبت به بیت‌کوین داشته باشد.
• تفاوت دیگری که دارند در زبان برنامه‌نویسی است. اتریوم از زبان برنامه‌نویسی "سالیدیتی" (Solidity) استفاده می‌کند که یک زبان برنامه نویسی ابداعی توسط خود ویتالیک است. البته بسیاری از کارشناسان معتقدند که اگر به‌جای آن از زبان جاوا اسکریپت (Java) استفاده می‌شد، بازخوردهای به‌مراتب بهتری را دریافت می‌کرد.

کارایی اتریوم

به‌طور کلی کارایی Ethereum، در بلاکچین آن و خاصیت قراردادهای هوشمندش است. Ethereum با عرضه خود در بازار ارزهای دیجیتال درهای زیادی را به‌سوی آینده باز کرده است. بعد از به‌وجود آمدن بیت‌کوین، توسعه‌دهندگان زیادی قصد داشتند با ایده‌های خود، رمزارز جدیدی ایجاد کنند؛ اما برای این‌کار باید بلاکچین مخصوص به‌خود را ایجاد می‌کردند که کاری پر هزینه بود. با به‌وجود آمدن Ethereum و قابلیت ایجاد پروژه‌های غیرمتمرکز بر روی شبکه بلاکچین اتریوم، دیگر این امر امکان‌پذیر شد تا هر توسعه‌دهنده‌ای بتواند ایده خود را با استفاده از بلاکچین اتریوم و بدون نیاز به ایجاد بلاکچین تخصصی اجرا و به دنیا عرضه کند.

همین امر باعث شد تا تعداد زیادی پروژه در حوزه ارزهای دیجیتال که هرکدام کارایی‌های مختلفی نیز داشتند، روی بلاکچین Ethereum ایجاد شود. به پروژه‌هایی که روی شبکه بلاکچین یک کوین دیگر شکل می‌گیرند، اصطلاحا توکن (Token) می‌گویند. فرق اصلی توکن با کوین‌ها نداشتن شبکه بلاکچین مستقل است.

درحال حاضر Ethereum بیش از 1000 توکن در حوزه ارزهای دیجیتال را روی شبکه بلاکچین خود به‌صورت فعال دارد. بسیاری از توکن‌های Ethereum بعد از توسعه و جذب سرمایه لازم، بلاکچین مخصوص خود را تولید کرده و از توکن به یک کوین مستقل تبدیل شده‌اند.

اکنون کوین‌های زیادی قابلیت ایجاد پروژه‌های غیرمتمرکز را برروی بلاکچین‌های خود ارائه می‌دهند که با Ethereum در رقابت هستند. اما اتریوم همچنان به‌عنوان پیشتاز در این امر به‌شمار می‌آید.

تاریخچه قیمت Ethereum

Ethereum با نماد (ETH) در اگوست سال 2015 وارد بازار شد که در حدود 0.7 دلار (70 سنت) قیمت داشت. این ارز دیجیتال پس از یکسال حضور در بازار به قیمت 10 دلار رسید. همچنین این ارز دیجیتال در زمان اوج قیمت‌های 2017 توانست به رکورد 1300 دلار نیز برسد. این نشان می‌دهد که Ethereum از ابتدای عرضه و ورود به بازار ارزهای دیجیتال تا سال 2017 توانسته سودی بیش از 185000% (یکصدو هشتاد و پنج هزار درصد) را محقق کند. البته بعد از اوج قیمت‌های سال 2017، قیمت اتریوم تا اواخر دسامبر سال 2018 به کمترین میزان خود یعنی 84 دلار رسید. این میزان صعود و نزول‌ها شاید به‌نظر زیاد بیاید، اما دلیل آن تنها عمق کم بازار ارزهای دیجیتال، نسبت به سایر بازارهای مالی دنیا است.

نکته‌ای که می‌توانم در این‌جا به آن اشاره کنم این است که از زمان اوج قیمت Ethereum در سال 2017، حجم معاملات آن به‌طور میانگین حدود سه میلیارد دلار بود. اما اکنون و با وجود ریزش‌های قیمتی سنگین، متوسط حجم معاملات اتریوم در سه‌ماهه 2020 به عددی بالای 20 میلیارد دلار رسیده است. این امر نشان‌دهنده آن است که بازار معاملات اتریوم حتی در مدت زمان ریزش‌های قیمتی زیاد طی سال‌های 2018 تا 2020 نیز رو‌به رشد بوده است.

Ethereum یک کوین کاملا کاربردی و موفق در حوزه بازار ارزهای دیجیتال بوده است. هرچه میزان کاربرد و پذیرش این رمزارز در دنیا بیشتر شود، قیمت آن نیز در آینده افزایش خواهد داشت. آپدیت جدید تریوم نیز معروف به سرنیتی (Serenity) می‌تواند یکی از عواملی باشد که در آینده قیمت اتریوم تاثیر زیادی بگذارد.

آپدیت اتریوم 2.0

آخرین تغییراتی بر شبکه اتریوم قراراست رخ دهد، تحت عنوان فورک سرنیتی (Serenity) یا اتریوم نسخه 2.0 قرار است به بازار معرفی شود. اتریوم 2.0 نسخه کاملا متفاوتی با نسخه فعلی خواهد بود. در کنار قابلیت مقیاس‌پذیری و امنیت شبکه اتریوم که از امکاناتی مثل شاردینگ (Sharding) برای ایجاد تراکنش‌های سریع و ارزان و ای‌وازم (eWASM) برای بهبود ماشین مجازی اتریوم استفاده می‌شود، نکته دیگری که در اتریوم‌2.0 قابل توجه است، طرح استیکینگ (Staking) و تبدیل الگوریتم آن به گواه اثبات سهام (POS) است. طرح استیک اتریوم قابلیت کسب درآمد از اعتبارسنجی تراکنش‌ها را فراهم می‌کند.

با این حال، این بروزرسانی می‌تواند خطرت زیادی را نیز به‌همراه داشته باشد. هنوز یادمان هست که پروژه تغییر الگوریتم Ethereum به گواه اثبات سهام (POS) در سال‌های گذشته چندبار با شکست مواجه شده که یکی از نمونه‌های این تغییرات ناموفق، به‌وجود آمدن اتریوم کلاسیک بود. در ادامه به برخی از مزایا و معایب اتریوم 2.0 می‌پردازیم

مزایا

پروژه اتریوم 2.0 درصورت موفقیت می‌تواند تاثیر جهنده و مثبتی بر قیمت و حجم معاملات اتریوم داشته باشد.

• استیکینگ Ethereum یکی از نکات جالب و قابل توجهی است که بسیاری از علاقه‌مندان به ارزهای دیجیتال را مجذوب خود خواهد کرد. و پیشبینی می‌شود که حجم زیادی از اتریوم‌ها برای استیک و دریافت سود سالانه ذخیره شوند.
• همان‌طور که توضیح دادیم اجرای طرح شاردینگ (Sharding) می‌تواند ضمن افزایش سرعت تراکنش‌های شبکه اتریوم، باعث کاهش هزینه انتقال نیز بشود. لازم به‌ذکر است که در انتهای سه‌ماهه اول سال 2020، کارمزد انتقال اتریوم به بالاترین حد تاریخی خود رسید است.

معایب

انتقال شبکه Ethereumبه الگوریتم POS می‌تواند خطرات زیادی را برای کاربران به‌همراه داشته باشد. یکی از خطرات قابل توجه در خصوص کسانی است که می‌خواهند استیک کنند. این اشخاص نیاز دارند که اتریوم‌های خود را جهت ورود به پروسه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اعتبار سنجی تراکنش‌ها، فریز کنند.

انجام عملیات استیک، باعث می‌شود تا به شرکت‌کنندگان پاداش داده و امنیت شبکه نیز بهبود یابد. با این‌حال در اینجا یک خطر پنهان وجود دارد، زیرا ممکن است یک کاربر نتواند پروسه استیک را بطور کامل درک کند. عدم درک و پیچیدگی در این مدل می‌تواند منجر به مشکلاتی از جمله سرقت یا از بین رفتن کلیدهای خصوصی و انجام اقدامات نادرست هنگام انتقال دارایی‌ها شود.

یکی‌دیگر از این خطرات مربوط به انجام تراکنش بین شبکه اتریوم 1.0 و اتریوم‌2.0 برای استیک کردن دارایی‌ها است. در‌حالی که یک مکانیسم ساده و ایمن برای انتقال اتریوم به بلاکچین جدید موجود است، این انتقال یک طرفه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خطر قفل شدن دارایی را در پی داشته باشد؛ زیرا هیچ راهی جهت پس گرفتن پول وجود ندارد.

به‌عبارت دیگر شرکت‌کنندگان ممکن است که 50٪ از پول خود را پس از انتقال از دست بدهند. ویتالیک بوترین در پاسخ به این ادعا گفته: «با فرض این‌که استیکرها بر روی تراکنش‌های موفق اعتبارسنجی کنند، استیکرهای اولیه بازگشت پولی متناسب با اندازه ریسکشان دریافت می‌کنند.»

عامل دیگر، فشار فروش اتریوم‌های استیک شده برای فروش است. در این رابطه کوین‌های مختلفی را در بازار مشاهده می‌کنیم که برای کاهش تاثیر میزان فروش کوین‌های استیک شده بر روی قیمت کوین، مقدار پاداش را از طریق کوین دیگری پرداخت می‌کنند. به‌هرحال اگر بین هولد کردن برای استیک و فروش سود استیکینگ، رابطه تعادلی ایجاد نشود می‌تواند روی قیمت اتریوم نیز اثر منفی گذاشته شود.

کاهش ماینینگ اتریوم نیز یکی‌دیگر از خطراتی است که می‌تواند شبکه را تهدید کند. زیرا بعد از آپدیت اتریوم 2.0، رویکرد مربوط به استخراج اتریوم نیز تغییر خواهد کرد و به‌همین دلیل بسیاری از ماینرها ماینینگ اتریوم را ترک خواهند کرد.

باتوجه به این‌که Ethereum یکی از محبوب‌ترین کوین‌ها جهت استخراج خانگی محسوب می‌شود، باید ببینیم که آیا استخراج کنندگان در آینده نیز حاضر هستند که به با خاموش کردن دستگاه‌های خود شروع به استیک کردن اتریوم کنند و یا ترجیح می‌دهند که به‌جای استیک، دستگاه‌های خود را برای استخراج کوین‌های دیگر استفاده کنند.

اتر (ETH) چیست؟

اتر(ETH) رمز ارز اختصاصی Ethereum است. از آن برای پرداخت پاداش به ماینر‌ها استفاده می‌شود. باتوجه به این موضوع که هیچ کس بدون پاداش کاری را انجام نمی‌دهد، Ethereum نیز برای ماینرها پاداش در نظر گرفته است. این پاداش با ارز اتر پرداخت می‌شود. این ارز همانند دیگر ارز‌ها در صرافی قابل خرید و فروش است. همچنین از اتر می‌توانید برای انجام تراکنش‌های مالی نیز استفاده کنید.

اما به دلیل شلوغ بودن شبکه Ethereum این کار مقرون‌به‌ صرفه نیست. زیرا شلوغی یک شبکه بلاک‌چین، باعث کند شدن تراکنش‌ها و کارمز‌های بیش‌ از اندازه می‌شود. مثلا گاهی برای انتقال 100 تتر در شبکه Ethereum، می‌بایست 20 دلار کارمزد پرداخت کنید. در‌حالی که اگر همین مقدار اتر را در شبکه ترون انتقال دهید چیزی کمتر از یک دلار کارمزد پرداخت خواهید کرد.

کیف پول‌های Ethereum

خوشبختانه کیف پول‌های زیادی در بازار هستند که از Ethereum پشتیبانی می‌کنند. توصیه می‌شود به دلیل امنیت پایین کیف پول‌های تحت‌وب، از کیف پول‌های نرم‌افزاری و کیف پول‌های سخت‌افزاری استفاده کنید.

در ادامه جدولی از بهترین‌ کیف پول‌های بازار را برای نگهداری این رمز ارز برایتان قرار دادم که هم شامل کیف‌پول‌های سخت‌افزاری و هم شامل کیف‌پول‌های نرم‌افزاری می‌شود.

MyEtherWallet چیست؟ آشنایی با قابلیت های کیف پول مای اتر ولت

مای اتر ولت یا MyEtherWallet یک کیف پول رایگان Ethereum و ERC20 است که مدیریت، ذخیره، دریافت و انتقال توکن های Ether و ERC20 را برای شما آسان می کند. در این مقاله قصد داریم شما را با کیف پول MyEtherWallet بیشتر آشنا کنیم، همراه داتیس نتورک باشید.

کیف پول MyEtherWallet چیست؟

مای اتر ولت یا MyEtherWallet یک کیف پول رایگان Ethereum و ERC20 است که مدیریت، ذخیره، دریافت و انتقال توکن های Ether و ERC20 را برای شما آسان می کند.

کیف پول مای اتر ولت از همان زمان تاسیس (2015 میلادی) محبوبیت زیادی در حوزه کریپتو کسب کرده است.

MyEtherWallet به یکی از معروف ترین ولت های Ethereum تبدیل شده است و برای استفاده از سرویس کیف پول آن نیازی نیست هزینه ای پرداخت کنید.

همچنین این کیف پول اپلیکیشنهای مخصوص سیستم عامل اندروید و آیفون نیز ارائه کرده است.

این سرویس یک آدرس عمومی(public address) در اختیار کاربران قرار می دهد که کاربران می توانند از هر کسی کوین و توکن دریافت کنند.

امنیت کیف پول MyEtherWallet

کیف پول مای اتر ولت در مقایسه با دیگر کیف پول های آنلاین یا نرم افزاری، امنیت و کنترل بیشتری بر روی کیف پول و کلید های شخصی شما ارائه می دهد.

در هنگام استفاده از MEW یا MyEtherWallet، از اطلاعات ورود به سیستم معمولی مانند پسورد (گذرواژه) استفاده نمی کنید.

یکی دیگر از نکات مثبت این ولت، تحت وب نبودن آن است یعنی کلید های خصوصی و عمومی ولت بر روی سرور ذخیره نمی شود.

به‌روز رسانی اتریوم ۲.۰ در راه است؛ آیا اتر می‌تواند جایگاه بیت‌کوین را تصاحب کند؟

در حال حاضر، اتر در جایگاه دوم فهرست باارزش‌ترین رمز ارزهای بازار ایستاده است. این رمز ارز در آستانه‌ی به‌روز رسانی پلتفرم اتریوم به بالاترین ارزش در تاریخ حضورش در بازار دست یافت. اکنون ارزش کلی اتر در حدود ۵۰۰ میلیارد دلار است که این مبلغ کمتر از نصف ارزش کلی بیت‌کوین محسوب می‌شود.

اما به‌روز رسانی جدید اتریوم می‌تواند گام مهمی در حرکت این پلتفرم به‌سوی نسخه‌ای سبزتر (دوست‌دار محیط زیست) و سریع‌تر باشد که در نتیجه‌ی آن ممکن است اتریوم به پلتفرم غالب و اتر به ارز اول بازار تبدیل شود.

پیش از توضیح بیشتر، لازم است ابتدا به تفاوت بیت‌کوین و اتریوم اشاره کنیم. بیت‌کوین سیستمی است که امکان جابجایی و انتقال ارز بدون نیاز به بانک را برای افراد فراهم می‌کند و بر بستر بلاک‌چین توسعه یافته که یک بستر آنلاین است و تراکنش‌های آن در شبکه‌ای غیرمتمرکز از رایانه‌ها بررسی و ثبت می‌شود. این رایانه‌‌ها با عنوان Validator (اعتبارسنج) شناخته می‌شوند.

رایانه‌های مذکور برای انجام چنین کاری، از بیت‌کوین‌های تازه استخراج شده پاداش‌هایی را دریافت می‌کنند. برای درک بهتر، باید بدانید بیت‌کوین تقریبا یک رمز ارز کمیاب محسوب می‌شود؛ در حال حاضر حدود ۱۸ میلیون کوین از این ارز وجود دارد و پروتکل موجود برای آن به‌گونه‌ای طراحی شده که امکان افزایش آن به بیش از ۲۱ میلیون وجود ندارد.

در سوی دیگر، اتر با روشی مشابه بیت‌کوین کار می‌کند، اما اتریوم متفاوت است. در واقع، اتریوم یک پلتفرم نرم‌افزاری جهانی است که هیچ هاستی ندارد و توسعه‌ دهندگان در بستر آن هزاران اپلیکیشن بلاک‌چین محور می‌سازند. این یعنی اپلیکیشن‌های مذکور بدون کنترل شدن توسط هیچ شرکتی فعالیت می‌کنند. از جمله مثال‌های این اپلیکیشن‌ها می‌توان به صرافی‌های ارز دیجیتال، سیستم‌های بیمه و حتی شیوه‌های جدید گیمینگ اشاره کرد.

در قلب این پلتفرم ایده‌ی قراردادهای هوشمند حضور دارد که نوعی توافق‌های خودکار برای اطمینان از انتقال پول و دارایی‌ها با فرا رسیدن شرایط خاص است. تمامی تراکنش‌‌های پلتفرم اتریوم از رمز ارز اتر استفاده می‌کنند و موفقیت این پلتفرم اتر (Ether) چیست؟ دلیلی است که اتر را در طول سالیان گذشته در جایگاه دوم بازار رمز ارزها قرار داده است.

در واقع، این که اتر مانند سوختی برای پلتفرم اتریوم محسوب می‌شود، به این ارز کارایی و ارزشی ذاتی می‌بخشد که بیت‌کوین از آن بی‌بهره است. البته بهتر است به‌جای سوخت از عبارت رایج gas fees استفاده کنیم که در حقیقت همان کارمزد تراکنش است.

چرا باید به اتریوم ۲.۰ فکر کرد؟

با وجود تمامی مزایای یاد شده برای اتریوم، اما این شبکه هنوز مشکلات بزرگی هم دارد. اولین مشکلی که باید به آن اشاره کنیم، افزایش نرخ gas fees در چند سال گذشته است. این افزایش به‌دلیل محبوبیت بالای پلتفرم اتریوم و استفاده‌ی گسترده از آن رخ داده است.

رایانه‌های اعتبارسنج که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردیم، کاربران را بر اساس بالاترین نرخ پیشنهادی برای تراکنش‌های‌شان اولویت‌ بندی می‌کنند. برای مثال، در زمان نگارش این مطلب، میانگین نرخ تراکنش‌ در صرافی یونی‌سواپ (Uniswap) حدود ۴۴ دلار است.

بیت‌کوین هم با مشکل مشابهی دست به‌گریبان است که به‌دلیل استقبال بسیار از سوی کاربران، توسعه‌ دهندگان آن در تلاش هستند تا با ساخت اپلیکیشن‌هایی مانند Lightning که سرعت تراکنش‌ها را افزایش می‌دهد به حل این مشکل بپردازند.

دومین مشکل شبکه‌ی اتریوم که باید به آن اشاره کرد، افزایش محبوبیت این پلتفرم است که در نتیجه‌ی آن قدرت پردازشی رایانه‌های اعتبارسنج نیز افزایش یافته است. وجود چنین مشکلی بیت‌کوین‌ را هم با انتقادهای بسیاری مواجه کرده است، زیرا مصرف برق آن بسیار بالا رفته است.

در حال حاضر، شبکه‌ی بیت‌کوین به‌اندازه‌ی کل کشور فیلیپین برق مصرف می‌کند، اما طرفداران آن با بیان این که بیشتر برق مصرفی بیت کوین اگر در این شبکه مصرف نمی‌شد به هدر می‌رفت، سعی دارند این موضوع را موجه جلوه دهند. آن‌ها به مثال سوزاندن گاز طبیعی در سکوهای نفتی اشاره می‌کنند که به‌دلیل نداشتن صرفه‌ی اقتصادی، به‌جای فروش سوزانده می‌شود. همچنین، طرفداران بیت‌کوین به این موضوع هم اشاره می‌کنند که این شبکه در حال گذر به استفاده‌ی بیشتر از انرژی‌های تجدید پذیر در طول زمان است.

توسعه‌ی اتریوم ۲.۰ با جایگزین کردن سیستم تایید شبکه از proof of work به proof of stake این مشکلات را حل خواهد کرد. با توجه به این که در این مطلب فرصت پرداختن به تمامی جزئیات را نداریم، به توضیح مختصری درباره‌ی proof of work (اثبات کار) و proof of stake (اثبات سهام) می‌پردازیم.

proof of work یک پروتکل است که طبق آن، رایانه‌های اعتبارسنج سعی دارند معادلات پیچیده را حل کنند تا ثابت کنند هر تراکنش درخواستی معتبر است. در مقابل، proof of stake نیازی به فعالیت همه‌ی رایانه‌های پرمصرف مذکور ندارد، زیرا سیستم به‌صورت تصادفی یک رایانه را برای تایید هر تراکنش انتخاب می‌کند.

بسیاری از طرفداران بیت‌کوین با سیستم proof of stake مخالف هستند، زیرا این سیستم بیشترین قدرت را به بزرگ‌ترین اعتبارسنج‌ها می‌دهد و اگر این رایانه‌ها بتوانند کنترل بیش از نیمی از شبکه را در دست بگیرند، احتمالا امکان ایجاد اختلال در سیستم را خواهند داشت. در مقابل طرفداران اتریوم معتقدند که proof of stake به سیستم بررسی و بالانس داخلی مجهز است که از وقوع چنین اتفاقی جلوگیری می‌کند.

طبق آنچه اعلام شده، اتریوم ۲.۰ قرار است مصرف انرژی این پلتفرم را تا ۹۹/۹ درصد کاهش دهد و این شبکه را به یک پلتفرم سازگارتر با محیط زیست تبدیل کند. همچنین، این به‌روز رسانی باید بتواند با افزایش توانایی پردازش پلتفرم از ۳۰ تراکنش در هر ثانیه به ۱۰ هزار تراکنش در هر ثانیه و همچنین قراردادهای هوشمند پیشرفته‌تر از گذشته، مشکل gas fees را هم حل کند.

به‌روز رسانی چگونه پیش می‌رود؟

انتقال به اتریوم ۲.۰ با روندی کند در حال انجام است و در حال بررسی مشکلات فنی است که در طول دو سال گذشته رخ داده‌اند. در ماه‌های گذشته، سیستم بلاک‌چین جدید proof of stake در حال اجرای آزمایشی روی سیستمی موازی بوده که به توسعه‌ دهنده‌ها اجازه می‌دهد تا آن را برای ادغام در سال ۲۰۲۲ آماده کنند.

به‌روز رسانی پیش رو پیش‌زمینه‌ای برای این عملیات ادغام است. این به‌روز رسانی که با عنوان Altair از آن یاد می‌شود، تغییرات فنی بسیاری را معرفی می‌کند که طراحی شده‌اند تا از درست‌کاری اعتبارسنج‌ها مطمئن شوند و تمرکز زدایی از شبکه را افزایش دهند.

با فرض این که همه‌ی این موضوعات طبق برنامه‌ریزی انجام شده پیش بروند، همه‌ی نگاه‌ها به ادغام خواهد بود و سپس تغییر دیگری با نام sharding اهمیت پیدا خواهد کرد که ظرفیت پردازشی سیستم را به‌طرز چشم‌گیری افزایش خواهد داد.

قطعا پس از به‌روز رسانی Altair قیمت اتر هم افزایش داشته است. خیزش اخیر بیت‌کوین برای ثبت رکورد بالاترین قیمت در تاریخ این رمز ارز، به رشد کلی بازار رمز ارزها هم کمک کرده است. اما بخشی از تحرکات قیمتی اتر احتمالا بازتابی از تردیدها درباره‌ی موفقیت به‌روز رسانی Altair بوده‌اند و بخش دیگر هم به مهاجرت افراد از بیت‌کوین به اتر و تزریق سرمایه‌ی جدید مربوط است.

ارزش کلی اتریوم در مقابل رقبا

یکی از موضوعات جالبی که در زمان ادغام دو بلاک‌چین اتریوم مطرح خواهد بود، تاثیر آن بر قیمت اتر در مقایسه با رقبایش است. این پلتفرم‌های رقیب که از آن‌ها با عنوان eth killers هم یاد می‌شود، به‌دلیل مشکلات اتریوم با gas fees در ماه‌های اخیر در بین کاربران محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به کاردانو و سولانا اشاره کرد.

اما قطعا پرسش اصلی این است که این تغییرات بر بیت‌کوین به‌عنوان ارز اول بازار چه تاثیری خواهند داشت. طرفداران بیت‌کوین همچنان معتقدند که پروتکل بیت‌کوین نسبت به proof of stake غیر متمرکزتر محسوب می‌شود و مزیت بیت‌کوین این است که برند رمز ارزها محسوب می‌شود و سرمایه‌گذاران تمایل بیشتری به سرمایه‌گذاری در آن دارند.

با تمام این تفاسیر، باز هم این سوال به‌وجود می‌آید که آیا مزایای نام‌برده برای بیت‌کوین می‌توانند ویژگی‌های اتریوم ۲.۰ مانند سازگاری بیشتر با محیط زیست و توانایی مدیریت تراکنش‌های بیشتر را شکست دهند؟ در حال حاضر ارزش بازار بیت‌کوین حدود ۲ برابر اتر است، اما بسیاری پیش‌بینی می‌کنند در نهایت اتر می‌تواند جایگاه بیت‌کوین را تصاحب کند و به ارز اول بازار تبدیل شود. اما آیا این اتفاق در سال ۲۰۲۲ رخ خواهد داد؟

اتیل گلایکول چیست؟ نام های دیگر و فرمول

اتیلن گلایکول مونو اتیل اتر یا اتیل گلایکول، مایعی شفاف، بی رنگ و آتش گیر است. از این ماده بیشتر به عنوان حلال استفاده می‌شود. ۲-اتوکسی اتانول، با داشتن نقطه جوش حدود ۴۹˚C، بخاراتی سنگین‌تر از بخار آب دارد؛ ولی چگالی آن از آب کمتر است.

به گزارش ایسنا بنابر اعلام ایمن سبز، بوی اتیل گلایکول کمی شیرین و شبیه به اتر است و مزه‌ای تلخ دارد. این حلال در بسیاری از هیدروکربن‌ها امتزاج پذیر است. همچنین این ماده به هر نسبتی در آب حل می‌شود.

C۴H۱۰O۲

CAS: ۱۱۰-۸۰-۵

اتیلن گلایکول مونو اتیل اتر، ۲-اتوکسی اتانول

مانند سایر گلیکول اترها، ۲-اتوکسی اتانول می‌تواند ترکیبات شیمیایی متنوعی را در خود حل کند. روغن ها، رزین‌ها، گریس‌ها، نیتروسلولز و لاک‌ها از جمله موادی هستند که در این حلال، حل می‌شوند. بنابراین، اتیل گلایکول در محصولاتی مانند پاک کننده‌های لاک و محلول های چربی زدا استفاده می شود.

نام‌های دیگر

۲-Ethoxyethanol, Cellosolve, ETHYLENE GLYCOL MONOETHYL ETHER, Oxitol

کاربردهای اتیل گلایکول

اتوکسی اتانول به طور گسترده به عنوان حلال صنعتی استفاده می‌شود. این حلال که از خانواده‌ی گلایکول اترهاست، در طیف وسیعی از حلال‌های قطبی و عیر قطبی حل می‌شود. همین خصوصیت باعث می‌شود تا این حلال انتخاب مناسبی برای استفاده در رنگ‌ها، پوشش‌های سطح، لاک‌ها و جوهرها باشد.

همچنین این ماده کاربردهای دیگری نیز دارد. استفاده در مواد ضد یخ یا یخ زدای صنعتی، سیالات هیدرولیک و مواد پاک کننده است. اتیل گلایکول قبلا در محصولات آرایشی استفاده می‌شد اما به دلیل اثبات سمیت و مضرات آن برای پوست، امروزه استفاده از آن در محصولات آرایشی و بهداشتی ممنوع است.

اتیل گلایکول همچنین به عنوان حلال نیتروسلولز و مکمل رنگ‌های پایه آب نیز استفاده می‌شود.

امروزه اتیل گلایکول، با مواد ایمن‌تر و سالم‌تری مانند پروپیلن گلایکول، جایگزین شده است؛ اما همچنان از آن به عنوان حلال صنعتی و ماده‌ی واسطه در واکنش‌های شیمیایی استفاده می‌شود.

روش تولید

اتیل گلایکول از واکنش بین اتیلن اکساید و اتانول به دست می‌آید. این حلال در سراسر جهان به طور شیمیایی و در مقیاس بالا تولید می‌شود. ساختار شیمیایی این ماده را در شکل زیر مشاهده می‌کنید:

خصوصیات شیمیایی مهم اتیل گلایکول

در جدول زیر، برخی از مهم‌ترین خواص شیمیایی و فیزیکی اتیل گلایکول را مشاهده می‌کنید:

خطرات و موارد ایمنی

اتیل گلایکول هم به صورت مایع و هم بخارات آن اتر (Ether) چیست؟ بسیار اشعال پذیر است و در ۴۴˚C با یک جرقه‌ی کوچک مشتعل می‌شود. از سوختن اتیل گلایکول مواد سمی مانند مونوکسید کربن تولید می‌شود.

همچنین خوردن و حتی استنشاق این ماده می‌تواند بسیار خطرناک باشد. وجود این ماده در محیط می‌تواند باعث سوزش و خارش چشم و بینی و التهاب دستگاه تنفسی شود. در صورت تماس این ماده با چشم یا پوست، باید محل تماس را سریعا شسشتو داده و فرد را به بیمارستان منتقل کنید.

باید توجه داشت که این ماده می‌تواند آسیب جدی به جنین وارد کند. به همین دلیل خانم‌های باردار به هیچ عنوان نباید در معرض این ماده قرار بگیرند.

برای خرید اتیل گلایکول روی این لینک کلیک کنید:

خرید اتیل گلایکول

اتیل گلایکول یکی از حلال‌های مهم در صنعت رنگ و پوشش است. عدم ناخالصی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حلال‌های مورد استفاده در این صنعت است که به کیفیت مواد اولیه و خط تولید مربوط می‌شوند. تولیدگنندگان صنعت رنگ و پوشش باید حلال‌های مورد نظر خود را از واردکنندگان مواد شیمیایی معتبر تهیه کنند تا محصول نهایی آن‌ها با کیفیت و استاندارد باشد.

شرکت ایمن سبز به عنوان یکی از باسابقه‌ترین واردکنندگان و تامین‌کنندگان مواد شیمیایی، آماده است تا با تولیدکنندگان صنایع پوشش در زمینه‌ی تامین حلال‌های صنعتی با کیفیت از جمله اتیل گلایکول، همکاری نماید.

اتریوم چیست؟

اگر بیت­کوین (BTC) نوع پول مورد استفاده در آینده باشد، پس اتریوم چیست ؟ برای کسی که تازه وارد فضای رمزارز شده، این سوال ایجاد می­شود. زیرا احتمالاً اتریوم و اتر را در کنار بیت کوین در همه­جا، در مبادلات و در اخبار، در کنار هم می­بیند. با این حال، درست نیست که اتریوم را رقیب اصلی بیت کوین در نظر بگیریم. اتریوم اهداف، ویژگی­ها و حتی فناوری متفاوتی با بیت کوین دارد. اتریوم یک شبکه­ ی بلاکچینی غیرمتمرکز است که کاربران با استفاده از توکن اتر می­توانند معاملات خود را انجام دهند، سود سهام دریافت کنند، از توکن­ های غیرقابل معاوضه (NFT) استفاده کرده یا آن را ذخیره کنند، بازی کرده و یا از رسانه ­های اجتماعی استفاده کنند و بسیاری موارد دیگر.

در حال حاضر این بلاکچین دارای الگوریتم اثبات کار (PoW) است اما در حال تبدیل به الگوریتم اثبات سهام (PoS) با اتریوم 2.0 به منظور مقیاس­پذیری و سازگاری با محیط است. بسیاری از افراد، اتریوم را نسل جدیدی از اینترنت می­دانند. اگر سیستم­ عامل­های متمرکز مانند اپ استور اپل را نسخه­ی 2.0 وب بدانیم، یک شبکه­ی غیرمتمرکز مانند اتریوم، نسخه­ی 3.0 وب است. برای مثال، نسل بعدی وب از برنامه­ های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می­کند. در این مطلب، ما به بررسی اتریوم و مسائل پیرامون آن می‌پردازیم.

تاریخچه­ ی اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه­ی بزرگ بلاکچین در جهان نبوده است. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخ­گویی به کمبودهای بیت کوین ایجاد کرد. Buterin وایت پیپر اتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند نوشته شده بود.

با این که برنامه‌های غیرمتمرکز در فضای بلاکچین در حال گسترش بودند، اما سیستم­عامل­ها با هم سازگار نبودند. از نظر او، یکپارچگی نحوه­ی عملکرد و تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز تنها راه‌حل بود.

بنابراین، اتریوم 1.0 ایجاد شد. به آن به عنوان اپ استور اپل نگاه کنید؛ یک فضای حاوی ده­ها هزار برنامه­ی مختلف که همه طبق یک قانون عمل می­کنند و تنها تفاوت این است که این مجموعه از قوانین، در شبکه­ ای کدگذاری شده­اند و به صورت مستقل اجرا می­شوند و توسعه­دهندگان نیز می­توانند قوانین خاص خود را در DApps اجرا کنند. در عوض، قدرت در دست کسانی است که به عنوان یک مجموعه عمل می­کنند. البته ساختن چنین شبکه ­ای، کم­هزینه نیست. بوترین و شریکانش Gavin Wood، Jeffrey Wilcke، Charles Hoskinson، Mihai Alisie، Anthony Di Iorio و Amir Chetrit، پیش­فروش توکن اتر را برای جمع­آوری 18,439,086 دلار برگزار کردند تا بودجه­ی مورد نیاز برای گسترش اتریوم تامین شود.

این گروه هم­چنین در سوئیس، بنیاد اتریوم را برای گسترش این شبکه و حفظ آن تاسیس کردند. کمی بعد، ویتالیک بوترین اعلام کرد که این بنیاد به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد که باعث شد تا بعضی از شریکان او، بنیاد را ترک کنند. با گذشت زمان، توسعه­دهندگان با ایده­ های غیرمتمرکز خود به پروژه اتریوم پیوستند. در سال 2016، آن‌ها یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) ایجاد کردند؛ یک گروه دموکراتیک که برای تغییرات و پیشنهادات در شبکه رای دادند. این سازمان به وسیله یک قرارداد هوشمند ایجاد شد تا نیازی به مدیرعاملی با قدرت تام در اتریوم وجود نداشته باشد. درعوض، اکثریت درباره­ی تغییرات اعمال شده رای می­دادند.

با این حال، همه­ی این برنامه­ها با حمله­ی یک هکر ناشناس که توانست 40 میلیون دلار از بودجه­ی DAO را به سرقت ببرد، بهم خورد. DAO نیز در مقابل به هارد فورک شدن اتریوم رای داد که این یعنی شبکه­ی اتریوم از حالت قدیمی خود خارج و با پروتکل جدیدی به‌روزرسانی شد و اساساً تحت یک به‌روزرسانی بزرگ نرم­افزاری قرار گرفت. شبکه­ی جدید، نام اتریوم را حفظ کرد در حالی که شبکه­ی اصلی به عنوان اتریوم کلاسیک هم­چنان وجود دارد.

اتریوم چگونه کار می­کند؟

مانند بیت کوین، شبکه­ی اتریوم به لطف کاربرانی که به عنوان Node شرکت می­کنند، در هزاران رایانه در سراسر جهان وجود دارد و یک سرور متمرکز نیست. این باعث می­شود تا شبکه، غیرمتمرکز شده و در برابر حملات در امان باشد و در نتیجه نمی­تواند از بین برود. اگر یک رایانه خراب شود، مشکلی ایجاد نمی­شود زیرا هزاران نفر دیگر از شبکه استفاده کرده و به بقای شبکه کمک می­کنند.

اتریوم اساساً یک سیستم منفرد و غیرمتمرکز است که در کامپیوتری به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا می­شود. هر Node، یک کپی از آن کامپیوتر را در اختیار دارد که این یعنی هر گونه تعامل باید تایید شود تا همه بتوانند نسخه­ی خود را به‌روزرسانی کنند. تعاملات شبکه­ ی در غیر این صورت، اتر (Ether) چیست؟ تراکنش در نظر گرفته می­شوند و در بلاک­ های بلاکچین اتریوم ذخیره می­شوند. استخراج­کنندگان اعتبار آن‌ها را قبل از ثبت کردن در شبکه به عنوان بخشی از سوابق معاملات یا در دفتر دیجیتال، تایید می­کنند. استخراج­ کردن برای تایید تراکنش،­ به عنوان یک روش اثبات کار شناخته می­شود. هر بلاک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد برای شناسایی است. استخراج­کنندگان این کدها را پیدا کرده و منحصر به فرد بودن آن‌ها را شناسایی می­کنند. کاری که آن‌ها انجام می­دهند، اثبات در انجام آن کار است و استخراج­کنندگان به خاطر تلاش ­هایشان پاداش دریافت می‌کنند.

هم­چنین مانند بیت کوین، همه­ی تراکنش­های اتریوم کاملاً عمومی هستند. استخراج­کنندگان، بلاک­ های تکمیل شده را در شبکه منتشر می­کنند، تغییرات انجام شده را تایید و بلاک­ها را در دسترس همه قرار می­دهند. بلاک ­های تایید شده را نمی­توان دستکاری کرد.

اما اگر استخراج­کنندگان بابت کاری که انجام می­دهند پاداش بگیرند، آن پاداش از کجا می­آید؟ هر تراکنش مقداری هزینه (کارمزد) به همراه دارد که gas نامیده می­شود که توسط کاربر انجام دهند­ه­ی تراکنش، پرداخت می­شود. این هزینه به استخراج ­کننده­ ای که تراکنش را تایید می­کند، پرداخت می­شود و باعث حفظ امنیت شبکه و کمک به استخراج­ های بعدی می­شود. gas در اصل عاملی برای ایجاد محدودیت است، یعنی فعالیت­ هایی را که یک کاربر در طول تراکنش می­تواند انجام دهد را محدود می­کند. هم­چنین باعث جلوگیری از ایجاد اسپم در شبکه می­شود.

از آن‌جا که ETH بیش‌تر از این که یک توکن باارزش باشد یک توکن کاربردی است، میزان عرضه­ی آن نامحدود است. از آن‌جایی که اتر دائماً به صورت پاداش استخراج­کنندگان وارد گردش می­شود، همیشه متقاضی خواهد داشت و تورم هرگز ارزش آن را از بین نخواهد برد. متاسفانه هزینه ­های gas اتریوم برای بعضی از کاربران بر اساس فعالیت ­هایی که در شبکه انجام می­دهند می­تواند بالا باشد. این به آن دلیل است که یک بلاک فقط می­تواند مقدار مشخصی از gas را بر اساس نوع تراکنش و مقادیر آن، در خود جای دهد. در نتیجه، استخراج­کنندگان تراکنش‌هایی با بالاترین مقدار gas را انتخاب می­کنند و این یعنی کاربران با یک‌دیگر بر روی گرفتن تایید برای تراکنش رقابت می­کنند. این رقابت باعث می­شود تا هزینه­ها بالا و بالاتر برود تا این که شبکه در اوج شلوغی، متراکم شود. ازدحام در شبکه یک مشکل بزرگ است که در بخش جداگانه و مربوط به اتریوم 2.0 به آن پرداخته خواهد شد.

تعامل کردن با شبکه­ی اتریوم به رمزارز نیاز دارد که در کیف پول ذخیره می­شود. این کیف پول به DAppها متصل است و به عنوان گذرنامه ­ای در فضای اتریوم عمل می­کند. از آن‌جا، هر کسی می­تواند خرید کند، بازی انجام دهد، پول قرض بدهد و هر نوع فعالیتی را که در شبکه­ی اینترنت معمولی انجام می­دهد، در این شبکه نیز می‌تواند انجام دهد. فقط با این تفاوت که استفاده از اینترنت معمولی رایگان است و آن نیز به دلیل جمع­آوری داده­های شخصی­ کاربران است. نهادهای متمرکز که وب‌سایت­ها را مدیریت می­کنند، می­توانند این داده­ها را فروخته و از آن کسب درآمد کنند.

در اینجا رمزارز جای داده را می­گیرد که این یعنی کاربران آزادانه می­توانند به طور ناشناس به فعالیت­های خود ادامه دهند. این هم­چنین به این معنی است که همه می­توانند به طور مساوی از DApp استفاده کنند و تبعیضی در کار نیست. برای مثال، هیچ DApp بانکی یا قرض­دهنده‌ای نمی­تواند کسی را بر اساس نژاد یا وضعیت مالی رد کند. یک واسطه نمی­تواند یک تراکنش به نظر مشکوک را مسدود کند. این کاربران هستند که تصمیم می­گیرند چه کاری را چطور انجام دهند و به همین دلیل بسیاری از افراد اتریوم را نسل سوم وب می­دانند.

اتریوم در برابر بیت کوین

در حالی که بیت کوین اصلی­ترین رمزارز به حساب می­آید، اما مجموعه­ی اتریوم قصد دارد تا پروژه­ی خود را گسترش دهد. بیت کوین، یک نوع پول دیجیتالی است اما محدودیت­هایی دارد. بیت کوین یک شبکه­ی PoW است که برای مقیاس­پذیر شدن تلاش می­کند. این موضوع باعث شده تا بعضی­ها فکر کنند که مانند طلا، جنبه­ی ذخیره­ای دارد و علاوه‌بر این‌ها دارای سقف عرضه‌ی 21 میلیون سکه­ای است.

از طرف دیگر، اتریوم قصد دارد تا بر زیرساخت­های فعلی اینترنتی غالب شود و بسیاری از فرآیندهایی را که به واسطه نیاز دارند، مانند استفاده از اپ استور را به فرآیندهایی خودکار تبدیل کند. ETH بیش‌تر به عنوان وسیله­ای برای تعامل با شبکه مورد استفاده قرار می­گیرد تا به عنوان راهی برای انتقال پول. هر چند می­توان از آن به این منظور نیز استفاده کرد.

توسعه­دهندگان می­توانند در شبکه­ی اتریوم، توکن منحصر به فرد سازگار با اتر را برای هر DApp بسازند که توکن ERC-20 نامیده می­شود. گرچه این روند کامل و بی­نقص نیست، اما به این معنی است که همه­ی توکن­های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با یک­دیگر سازگار هستند. اما شبکه­ی بیت کوین صرفا برای بیت کوین است.

مزایای اتریوم چیست؟

جدا از غیرمتمرکز بودن و توانایی کاربران در تعامل در شبکه به صورت ناشناس، اتریوم مزایای مختلف دیگری از جمله عدم سانسور دارد. برای مثال، اگر کسی متن توهین­آمیزی را توییت کند، توییتر می­تواند آن توییت را حذف کند و یا با کاربر برخورد کند. اما در رسانه­های اجتماعی موجود در اتریوم، برخورد با فرد خاطی فقط در صورتی انجام می­شود که کل کاربران آن شبکه به برخورد با آن فرد رای دهند. به این ترتیب، کاربران با دیدگاه­های مختلف می­توانند هر طور که صلاح می­دانند با یک­دیگر بحث کنند و خود آن‌ها می­توانند تصمیم بگیرند که چه چیزهایی باید و نباید گفته شود.

الزامات مجموعه هم­چنین مانع غالب شدن افراد خطرناک می­شود. کسی که قصد دارد تا نقشه­های شوم خود را عملی کند باید 51% از شبکه را به کنترل خود درآورد که در اکثر مواقع تقریباً غیرممکن است. به این ترتیب، این شبکه بسیار امن­تر از یک سرور ساده است که به راحتی بتوان به آن نفوذ پیدا کرد. از طرفی دیگر، قراردادهای هوشمند وجود دارند که بسیاری از فعالیت‌ها را به طور خودکار انجام می­دهند. برای مثال، یک فریلنسر در شرکت Upwork باید از پلتفرم آن برای پیدا کردن مشتری استفاده کرده و قراردادهای حقوقی را تنظیم کند. مدل کسب و کار Upwork نیز این گونه است که درصدی از هر قرارداد را می­گیرد تا بتواند حقوق کارکنان، هزینه­های سرور و غیره را پرداخت کند. در وب نسل سوم، مشتری می­تواند به سادگی یک قرارداد هوشمند با این متن بنویسد که «در صورتی پول پرداخت می­شود که کار در زمان موردنظر تحویل داده شود.»

در قراردادهای هوشمند، قوانین به طور دقیق در قرارداد تنظیم می­شود و هیچ­کدام از طرفین قرارداد نمی­توانند آن را دستکاری کنند. هم­چنین دستیابی به اتر راحت‌تر از قبل شده است. شرکت­هایی مانند PayPal و شرکت تابعه­ی آن Venmo از خرید رمزارز با پول فیات در داخل برنامه پشتیبانی می­کنند. با توجه به میلیون­ها مشتری‌ای که در هر پلتفرم دارند، آن‌ها مجبورند تا هر چه زودتر از این نوع روش­ها استفاده کنند.

معایب اتریوم چیست؟

هر چند اتریوم از لحاظ پلتفرمی عالی به نظر می­رسد، اما چند مسئله­ی اساسی وجود دارد که باید به آن‌ها رسیدگی شود. اولین موضوع، مقیاس­پذیری است. ویتالیک بوترین، اتریوم را مانند وب فعلی تصور کرد که میلیون­ها کاربر به طور هم­زمان با یک­دیگر در تعامل هستند. با این حال، به دلیل الگوریتم اثبات کار (PoW)، این گونه تعامل با هزینه­های gas و تایید اعتبار بلاک محدود می­شود. علاوه بر این، غیرمتمرکز بودن خود یک مانعی را ایجاد می­کند؛ یک نهاد متمرکز مانند Visa همه چیز را مدیریت می­کند و روند معامله را کامل انجام می­دهد.

دومین مسئله، در دسترس بودن آن است. در حال حاضر، گسترش دادن اتریوم پرهزینه است و برای کاربرانی که با فناوری آن آشنا نیستند، چالش­برانگیز است. بعضی از پلتفرم­ها به کیف پول خاصی نیاز دارند، به این معنی که شخص باید ETH خود را از کیف پول فعلی به کیف پول موردنظر منتقل کند. این یک مرحله­ی غیرضروری برای کاربرانی است که با سیستم گردش مالی فعلی آشنا هستند و مبتدی نیستند.

مطمئناً PayPal از رمزارز پشتیبانی خواهد کرد اما کاربران نمی­توانند کاری بیش‌تر از ذخیره کردن رمزارزهای خود در آن انجام دهند. این پلتفرم باید به DeFi و DApp مجهز شود تا قابلیت دسترسی به آن بیش‌تر شود.

این پلتفرم راه­های پیشنهادی خوبی برای جذب کاربران بیش‌تر دارد، اما نحوه­ی استفاده از اتریوم باید ساده­سازی شود. یادگیری درباره­ی بلاکچین با استفاده از آن بسیار متفاوت است.

اتریوم نسل دوم (Ethereum 2.0) چیست؟

اتریوم به آرامی در حال ارتقا به نسخه­ی 2.0 است که انتظار می­رود الگوریتم اثبات سهام (PoS) به آن اضافه شود. بین سال‌های 2020 تا 2022 قرار است که شبکه­ی سنتی اتریوم با بیکن چین (Beacon Chain)، اولین ویژگی جدید اتریوم نسل دو، ادغام شود. در نگاه اول به نظر می­رسد که بیکن چین تغییر چندانی نمی­کند اما تغییرات اساسی لازم را برای ارتقاهای آینده مانند shard chain اضافه می­کند. آیا مسئله­ی مقیاس­پذیری که قبلاً بحث شد را به یاد دارید؟ shard chain بخش بزرگی از این مشکل را حل می­کند.

Shard کردن یا خرد کردن در واقع عملی برای گسترش معاملات در شبکه­های بلاکچین متعدد و کوچک‌تر است. این شبکه­های کوچک می­توانند توسط کاربرانی با سخت­افزارهای ضعیف مدیریت شوند زیرا به جای ذخیره­ی اطلاعات کل شبکه، فقط باید اطلاعات مربوط به shard را ذخیره کنند. اساساً، shard کردن باعث راحت‌تر شدن تایید اعتبار اتریوم می­شود و به تجزیه شدن شبکه­ی اصلی کمک می­کند. اتریوم نسل دو باعث جسورتر شدن علاقمندان به رمزارز می­شود. با این حال، تمام این فعالیت­ها باعث شده تا هزینه­های تراکنش بیش‌تر و زمان تایید آن‌ها طولانی­تر شود که نیاز شدید به اتریوم نسل دو را نشان می­­دهد. اما این می­تواند خود مشکلی ایجاد کند زیرا هزینه­ها ممکن است بیش از نیمی از مبلغ تراکنش­ها را به خود اختصاص دهد. خوشبختانه توسعه­دهندگان DApp سخت در تلاشند تا میزان دسترسی را بیش‌تر کنند.

بخشی از این راه­حل مربوط به اثبات سهام (PoS) می­شود که ویژگی اصلی اتریوم نسل دوم است. به جای استخراج­ کردن که انرژی­بر است، اتریوم نسل دو به سمت الگوریتم اثبات سهام متمایل می­شود. این الگوریتم باعث جایگزینی استخراج­کنندگان با اعتبارسنج­ها می­شود؛ کاربرانی که در بلاکچین، اتریوم ذخیره می­کنند، تراکنش­ها را تایید می­کنند و دیگر کارها را انجام می­دهند. آن‌ها اساساً شکل دیگری از nodeها هستند.

برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل، حداقل باید در دوره­ی اولیه­ی اتریوم نسل دو، 32 اتر سرمایه­گذاری کرد. با داشتن رایانه­ی متصل به شبکه، اعتبارسنج‌ها به عنوان پاداش تلاش­های خود، اتر دریافت می­کنند. هدف این است که مشخص شود افرادی که اترهای خود را سرمایه­گذاری می­کنند در واقع نیت و اهداف خوبی در شبکه دارند و برای موفقیت شبکه هر کاری که از دست‌شان بربیاید انجام می­دهند. اگر یک اعتبارسنج نتواند به درستی مشارکت کند یا بخواهد سوءاستفاده کند، اتر سرمایه­گذاری شده­ی خود را از دست می­دهد.

الگوریتم اثبات سهام باعث سریع­تر و در دسترس­تر شدن مجموعه­ی بلاکچین می­شود و به سخت­افزار خاصی مانند استخراج نیاز ندارد، یعنی هر کسی با بودجه و یک دستگاه می­تواند در آن شرکت کند. از لحاظ تئوری، دسترسی به شبکه باید بیش‌تر شود؛ هر چه اعتبارسنج بیش‌تر باشد، بلاک­های بیش‌تری اعتبارسنجی می­شوند. در نهایت بیش‌تر شدن تعداد اعتبارسنج‌ها هم­چنین باعث افزایش امنیت اتریوم به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز می­شود.

جمع‌بندی

چه بخواهید و چه نخواهید، بر اساس رتبه‌بندی coinmarketcap، اتریوم دومین رمزارز برتر بازار است و اغلب فعالان این حوزه به آینده این ارز دیجیتال بسیار امیدوارند. نظر شما راجع به اتریوم چیست؟ برای ما بنویسید.