نسبت سرمایه در گردش چیست؟

جریان نقدینگی چیست؟

در این مطلب می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم که جریان نقدینگی چیست؟ در واقع جریان نقدینگی (Cash flow) به ورود و خروج پول در یک نسبت سرمایه در گردش چیست؟ تجارت، کسب و کار، پروژه و دیگر موارد گفته می‌‌شود و معمولا در یک دوره زمانی محدود (به عنوان مثال یک ماهه) محاسبه می‌‌گردد. وضعیت جریان نقدینگی نشان می‌‌دهد که یک شرکت چگونه سرمایه خود را هزینه می‌کند و این سرمایه از کجا به شرکت وارد می‌‌شود. شرکت‌ها از این موضوع برای تجزیه و تحلیل وضعیت مالی خود و آمادگی برای آینده استفاده می‌کنند، چرا که نمایانگر کلیه مبالغی است که یک شرکت از طریق فعالیت‌های تجاری و منابع سرمایه‌ گذاری خود به دست می‌آورد و همچنین هزینه ای است که برای فعالیت‌های کسب ‌و کار و یا سرمایه‌ گذاری در یک بازه مشخص پرداخت ‌شده است. در این مطلب بیشتر در این باره و همچنین نسبت سرمایه در گردش چیست؟ انواع نقدینگی توضیح خواهیم داد.

اهمیت جریان نقدینگی چیست؟

جریان نقدینگی پولی است که در حال ورود و خروج در کسب و کار، تجارت و یا پروژه شماست. یکی از منابع مهم پروژه که در روند اجرایی آن تاثیر زیادی دارد، پول است. کمبود نقدینگی از جمله عواملی است که در طول اجرای یک پروژه می‌تواند منجر به کاهش روند اجرایی پروژه ‌شود. یکی از مهم ترین دلایل شکست شرکت‌ها، کمبود نقدینگی و تمام شدن پول است. این موضوع به ویژه در شرکت‌های کوچک و استارت آپ‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و در موارد زیادی دلیل اصلی عدم موفقیت آن‌ها محسوب می‌شود.

جریان نقدینگی مقدار پول نقد و غیر نقدی است که وارد یک سیستم شده یا از آن خارج می‌‌شود. این موضوع که روزانه چقدر درآمد و چقدر هزینه دارید و یا اینکه طی یک دوره کوتاه مدت زمانی (به عنوان مثال یک ماهه) چه مقدار پول به حساب کسب‌ و کار شما وارد شده و چقدر از آن خرج می‌‌شود، مثال‌های ساده‌ای از جریان نقدینگی هستند.

می‌توان گفت که جریان نقدینگی یک نوع بازی با پول است. افرادی که هوش مالی خوبی دارند، متوجه شده‌اند که امروزه قواعد این بازی تغییر کرده است. اگر در گذشته، پس انداز کردن اهمیت زیادی داشت، اکنون سرمایه‌ گذاری و ایجاد جریان وجه نقد اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

از این رو، کسب مهارت در مدیریت جریان نقدینگی یکی از مهم ترین مباحثی است که لازم است برای افزایش دانش خود در زمینه مالی یاد بگیرید. از این مهارت می‌‌توانید در مدیریت کسب ‌و کارتان، به ویژه کسب‌ و‌ کارهای پر ریسک، بهره ببرید یا در ساده‌ترین حالت در امور مالی شخصی خود از آن استفاده کنید.

عدم کنترل جریان نقدینگی عامل شکست کسب و کارها!

پول برای بیزنس مثل خون برای بدن آدم است، برای همین عامل شکست بسیاری از کسب و کارها جریان نقدینگی است. این عامل می‌تواند در نقش‌های گوناگونی برای مدیران یک کسب و کار نمایان شود.

گاهی عدم کنترل جریان نقدینگی، گاهی عدم برآورد صحیح از جریان وجوه نقد آینده، کسری بودجه در مواقع بحرانی و غیره از جمله چهره‌های جریان نقدینگی است.

تجزیه و تحلیل صورت های مالی

استفاده کنندگان از صورتهای مالی عموما استفاده کنندگان برون سازمانی هستند(سهامداران، اعتبار دهندگان،بانکها) این اشخاص برای اینکه بهترین استفاده را از صورتهای مالی رو ببرند باید توانایی تجزیه و تحلیل صورتهای مالی (ترازنامه، سودو زیان، گردش وجوه نقد) رو داشته باشند.

روشهای تجزیه و تحلیل صورتهای مالی

1. تجزیه و تحلیل درونی( interal analysis)
2. تجزیه و تحلیل مقایسه ای( comparative analysis)
3. تجزیه و تحلیل سرمایه در گردش(working capital)
4. خطر سنجی ( risk analysis)

نسبت های مالی

نسبت های مالی معمولاً در چهار گروه زیر طبقه بندی شده اند:

1. نسبت های نقدینگی: توانایی و قدرت پرداخت شرکت را در مورد واریز بدهی های کوتاه مدت اندازه گیری می کند.
2. نسبت های اهرمی: تامین نیازهای مالی از طریق ایجاد بدهی را نشان می دهد. در واقع این نسبتها تعیین می‌کنند که شرکت تا چه حد نیازهای مالی خود را از منابع دیگران تامین نمودهاست .
3. نسبت های فعالیت: درجه کارآیی شرکت را در کاربرد منابعش اندازه گیری می کند.
4. نسبت های سود آوری: میزان موفقیت شرکت را در کسب سود و طریق تامین آن از محل درآمد، فروش و سرمایه گذاری را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد.

نسبت های نقدینگی(liquidity ratios )

به نسبت های که توانایی شرکت را در پرداخت بدهی های کوتاه مدت نشان می دهد گفته می شود که شامل نسبت های جاری و آنی می شود که این دو نسبت بیشتر در زمان تصفیه شرکت کاربرد دارد زیرا در روال عادی شرکت دارایی های جاری بر اساس بودجه وارد و خارج می شوند نسبت سرمایه در گردش چیست؟ و این نسبت ها از اهمیت چندانی در تحلیل ها برخوردار نمی‌باشند.

نسبت جاری از تقسیم دارایی های جاری به بدهی های جاری بدست می آید برای این نسبت عدد ۲ مناسب می باشد

نسبت آنی هم از تقسیم دارایی های جاری منهای موجودی کالا و پیش پرداخت ها بر بدهی های جاری بدست می آید که عدد ۱ مناسب این نسبت می باشد

باز هم تاکید می شود که نسبت ها باید بر اساس سیر گذشته و سایر شرکتها تحلیل شوند و این اعداد فقط توافقی می باشد برای مثال ممکن است شرکتی دارای نسبت جاری ۲ باشد که در نگاه اول خوب ارزیابی می شود ولی در مقایسه با سالهای گذشته می بینیم که این نسبت با روندی نزولی همراه بوده است.

فرجه تدافعی :

علاوه بر آن چه که به صورت بدهی در حساب ها نشان داده می شود پرداختهای نقدی به صورت روزانه انجام می گیرند که با حسابهای بدهی ارتباطی ندارند در حالی که از لحاظ نقدینگی و کاهش آن تاثیری مشابه دارند به همین خاطر فرجه تدافعی را هم در بررسی نسبت سرمایه در گردش چیست؟ نقدینگی شرکت محاسبه کنیم.

فرجه تدافعی از تقسیم حاصل جمع (وجه نقد + سرمایه گذاریهای کوتاه مدت + حسابهای دریافتنی) به برآورد هزینه های نقدی روزانه عملیاتی بدست می آید

نکته : در هزینه های روزانه هزینه استهلاک محاسبه نمی شود

این نسبت نشان می دهد آنچه در کوتاه مدت قابل وصول استو وجه نقد تکافوی هزینه های چند روز شرکت را می دهد.

فرجه تدافعی شرکت نمونه ۲۷ می باشد به این معنا که اگر شرکت به مدت ۲۷ روز هیچ وجه نقد ورودی نداشته باشد شرکت مخارج این مدت را بدون مشکل می تواند بپردازد.

معایب نسبت های نقدینگی :

نسبت های جاری و آنی بر اساسا انحلال شرکت بنا گذاشته شده اند یعنی فرض شده است نسبت سرمایه در گردش چیست؟ نسبت سرمایه در گردش چیست؟ که فعالیت واحد تجاری متوقف شده است و تمام دارایی های جاری شرکت به وجه نقد تبدیل شده باشد تا جوابگوی بدهی های جاری شرکت باشد و این در عمل مصداق پیدا نمی کند.

عیب دیگر این نسبت ها این است که به هیچ وجه در این نسبت ها گردش پولی مطرح نیست یعنی کاهش ورود وجه نقد به حساب وجه نقد و خروج نامنظم آن در نظر گرفته نشده است و تاثیر اینها بر پرداخت بدهی ها در نظر گرفته نشده است.

سومین عیب این نسبت ها این است که تاثیر حساب هایی که باعث ایجاد نقدینگی می شوند یعنی حساب های فروش و سود در نظر گرفته نشده اند.

نسبت جاری

نسبت جاری از تقسیم دارایی های جاری بر بدهی های جاری بدست می آید. این نسبت متداول ترین وسیله برای اندازه گیری قدرت پرداخت بدهی های کوتاه مدت است. زیرا از طریق آن می توان پی برد داراییهایی که در طول سال مالی به پول نقد تبدیل می گردند چند برابر بدهی هایی است که درطول سال مالی سررسید آنه فرا خواهد رسید.

سرمایه در گردش و سرمایه ثابت:

سرمایه در گردش و سرمایه ثایت از جمله اصطلاحات بسیار رایج در حسابداری و مدیریت مالی است. ابتدا لازم است دارایی جاری و دارایی ثابت را بشناسیم.

به سرمایه در گردش دارایی جاری هم گفته می شود. یک شرکت علاوه بر داشتن دارایی در گردش بدهی جاری هم دارد.

آیا با تعریف سرمایه در گردش خالص آشنا هستید؟

میزان واقعی دارایی‌های نقد یا نزدیک به نقد یک مجموعه است. نقدینگی که بتواند هزینه ها و نیازهای روزمره مجموعه را تامین کند.

سرمایه در گردش مثبت به این معنا است که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه‌ مدت خود را در موعود مقرر بپردازد.

دارایی جاری مثبت به این معنا است که شرکت می‌تواند بدهی‌های کوتاه‌ مدت خود را در موعود مقرر بپردازد.

دارایی جاری منفی نیز از ناتوانی شرکت در پرداخت بدهی های کوتاه‌ مدت است.

نرخ دارایی جاری شما اگر بین ۱/۲ تا ۲ باشد، بدان معناست که مجموعه ی شما نقدینگی لازم برای پرداخت بدهی‌ها را دارد. نرخ دارایی جاری زیر ۱ به این معناست که مجموعه شما دارایی جاری منفی دارد و به‌زحمت می‌تواند بدهی‌هایش را پرداخت کند.

تعریف سرمایه در گردش

دارایی هایی که به صورت منقول و منطقی بتوان در دوره مالی مورد نظر قابل تبدیل به پول شود.

پس پول، سرمایه گذاری کوتاه مدتی که بتوان به سادگی قابل تبدیل به نقدینگی باشد، موجودی انبار در صورتی که در مدت زمان کوتاه قابل فروش و تبدیل به نقدینگی شود.و حسابهای دریافتنی،همه ی این ها جزء دارایی های جاری محسوب می شوند.

تعریف دارایی ثابت

به دارایی هایی اطلاق می شود که نمی توان بر ارزش آن افزود مثل ابزار کار، ساختمان، مواد خام، و …

به همین خاطر باید به سرمایه در گردش خالص توجه نمود. یعنی اختلاف بین دارایی جاری وبدهی جاری

پرداخت بدهی جاری-دارایی جاری = فرمول سرمایه در گردش

راه‌های زیادی برای ارزیابی سرمایه در گردش وجود دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

نرخ تغییرات، صورت دارایی‌های شرکت، نرخ حساب‌های بستانکاری، نسبت جاری، نسبت سرمایه، و حساب‌های پرداختنی.

سرمایه در گردش (Circulating Supply)، عرضه حداکثر (Max Supply) و عرضه کل (Total Supply) چیست؟

مفاهیم مرتبط نسبت سرمایه در گردش چیست؟ با بازار ارزهای دیجیتال ممکن است برای کاربرانی که به تازگی وارد این عرصه شدند، کمی گیج‌کننده باشد. سرمایه در گردش، عرضه حداکثر و عرضه کل از جمله اصطلاحاتی هستند که تنها با شنیدن نام واژه‌ آن‌ها شاید نتوانید درک کاملی از آن چیزی که نشان می‌دهند، به دست آورید. پیش‌تر در سایت ارزدیجیتال مفاهیمی چون حجم بازار (نسبت سرمایه در گردش چیست؟ Market Cap) شرح داده شده‌اند. پیشنهاد می‌شود پیش از مطالعه‌ی این مطلب، مقاله «ارزش بازار (Market Cap) چیست و چه ارتباطی با قیمت دارد؟» را بخوانید.

عرضه و تقاضا اصلی‌ترین عامل تعیین قیمت یک ارز هستند. کاهش عرضه و افزایش تقاضا منجر به افزایش قیمت یک ارز خواهد شد. بنابراین توانایی تجزیه و تحلیل عرضه یک ارز پیش از سرمایه‌گذاری و استخراج آن، بسیار مهم و ضروری است.

تقریباً بیشتر ارزهای دیجیتال به مقداری معینی محدود شده‌اند. تنها تعداد اندکی از آن‌ها از این قائده مستثنی هستند و به صورت نامحدود عرضه می‌شوند. از طرف دیگر ارزهایی وجود دارند که عرضه‌ی آن‌ها توسط شخص یا سازمانی محدود شده‌ است؛ مانند ریپل. عرضه‌ی سکه یکی از مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار بر ارزش بازار است و بسیاری از تازه‌واردان دنیای ارزهای دیجیتال این مفهوم را به درستی درک نمی‌کنند.

برای مثال ارزش بازار لایت‌ کوین در زمان نگارش مقاله ۴,۴۶۷,۸۳۱,۵۰۳ دلار و سرمایه در گردش ۶۳,۲۵۹,۹۴۲ واحد لایت کوین است. این در حالی است که ارزش بازار یا مارکت کپ بیت کوین ۱۸۵,۵۳۵,۲۳۳,۲۱۵ دلار و عرضه در گردش آن ۱۷,۹۳۷,۰۸۷ واحد بیت کوین است. عرضه‌ی بیت کوین هیچ‌وقت به عرضه‌ی کنونی لایت کوین نمی‌رسد، چرا که عرضه نسبت سرمایه در گردش چیست؟ بیت کوین به ۲۱,۰۰۰,۰۰۰ واحد محدود شده است. در واقع ۲۱ میلیون بیت کوین، بالاترین عددی است که برای تعداد بیت کوین‌های موجود، می‌تواند وجود داشته باشد.

پیش از شرح سیستم عرضه ارز دیجیتال، توضیح کوتاهی در رابطه با این‌که اطلاعات عرضه یک ارز خاص را چگونه می‌توان به دست آورد ارائه خواهیم کرد. دو منبع برای پیدا کردن اطلاعات عرضه‌ی یک سکه وجود دارد:

۱- انجمن بیت‌ کوین تاک: هر یک از آلت‌کوین‌های جدید ابتدا در انجمن بیت کوین تاک (Bitcoin Talk) معرفی خواهند شد. در صفحه‌ی معرفی اگر به مشخصات یک ارز نگاه کنید می‌توانید اطلاعات عرضه‌‌ی سکه و حداکثر عرضه‌ی آن را بیابید.

۲- سایت رسمی ارز دیجیتال مورد نظر: یک ارز وقتی راه‌اندازی می‌شود قطعاً دارای وب‌سایتی است که وایت پیپر (White Paper) و اطلاعات دیگر مربوط به آن ارز در آن قرار می‌گیرد.

سرمایه در گردش

سرمایه در گردش یا عرضه در گردش، مقداری از توکن یا ارزی است که استخراج یا تولید شده است. این تعداد، مقداری تقریبی است که در دست عموم مردم قرار دارد و در بازار در حال گردش است. عرضه در گردش یک ارز دیجیتال در طول زمان می‌تواند افزایش یا کاهش داشته باشد. برای مثال استخراج بیت کوین با آزاد کردن بیت کوین‌های بیشتر در شبکه، سبب افزایش سرمایه در گردش می‌شود. از سوی دیگر فرایندهایی مانند سوزاندن سکه، سرمایه در گردش را برای یک ارز دیجیتال کاهش می‌دهد.

از متغیر سرمایه در گردش می‌توان برای محاسبه ارزش بازار یک ارز دیجیتال استفاده کرد، به طوریکه اگر ارزش هر واحد را به سرمایه در گردش ضرب کنیم به ارزش نسبت سرمایه در گردش چیست؟ بازار آن ارز دیجیتال می‌رسیم.

عرضه کل

عرضه کل به تعداد سکه‌ها یا توکن‌هایی اطلاق می‌گردد که در حال حاضر وجود دارند که می‌تواند به صورت در گردش یا قفل شده‌ باشند.

عرضه‌ کل تعداد کل سکه‌های موجود است که ممکن است کل این تعداد نیز در گردش نباشد. به دلایل مختلفی سکه‌هایی وجود دارند که قفل یا حفاظت شده‌اند و در بازار عمومی فروخته نمی‌شوند و در نتیجه بر روی قیمت آن ارز تاثیری ندارند. میزان عرضه‌‌ی کل معمولاً برابر یا بیشتر از سرمایه در گردش است.

حداکثر عرضه

این مقدار، حداکثر تعدادی است که برای یک ارز دیجیتال وجود خواهد داشت. هنگامی که یک ارز به مقدار حداکثر عرضه خود برسد، دیگر ارزی تولید، استخراج یا نسبت سرمایه در گردش چیست؟ صادر نخواهد شد.

معمولا حداکثر عرضه در کدهای اصلی پروتکل هر ارز دیجیتال مشخص می‌شود. سکه‌هایی که برای آن‌ها حداکثر عرضه مشخص شده، می‌توانند از ابتدا تمام سکه‌هایشان را آزاد کرده باشند و یا معمولا آن را با نرخ مشخصی آزاد کنند. این اتفاق سبب به وجود آمدن کمیابی در یک ارز دیجیتال می‌شود.

عرضه‌ی بی‌نهایت

ارزهایی مانند اتریوم عرضه‌ی نامحدود دارند. سرمایه در گردش اتریوم در زمان نگارش مقاله ۱۰۷,۷۵۱,۵۲۳ واحد اتر است و هیچ سقفی برای این رقم وجود ندارد. ممکن است برای شما این سوال پیش بیاید که اگر عرضه‌ی اتریوم بی‌نهایت است، آیا نباید این موضوع ارزش آن را محدود کند؟

ارزش یک ارز دیجیتال

ارزش یک سکه بر اساس کمیابی آن تعیین می‌شود، اصطلاحی به‌ نام «ترجیح زمانی» در علم اقتصاد وجود دارد. کسی نمی‌داند، شاید ارزش اتریوم در آینده کاهش یابد. به هر حال در این دوره‌ی زمانی تعداد اتریوم موجود کم است. علاوه بر این نرخ تولید و عرضه این ارز با گذر زمان کاهش می‌یابد تا ارزش آن افزایش یابد.

طراحی ارزهای دیجیتال به گونه‌ای است که تعداد آن‌ها هرگز از حداکثر عرضه فراتر نخواهد رفت. با این حال سوال اینجاست آیا یک ارز دیجیتال می‌تواند به حداکثر عرضه خود برسد و چه زمانی این اتفاق می‌افتد؟ بهتر است با یک مثال از بیت کوین به این سوال پاسخ دهیم. تخمین زده می‌شود در سال ۲۱۴۰ بیت کوین به حداکثر مقدار عرضه خود می‌رسد. بیت کوین عرضه‌ی خود را کنترل کرده و پاداش بلاک را هر چهار سال کاهش می‌دهد. انتظار می‌رود در سال ۲۰۳۲ حدود ۹۹ درصد از بیت کوین‌ها استخراج شوند. استخراج تنها ۱ درصد باقی‌مانده به ۱۰۰ سال زمان نیاز دارد.

اما در عمل بیت کوین هرگز به حداکثر عرضه‌ی خود یعنی ۲۱ میلیون واحد، نمی‌رسد. یکی از دلایل این امر این است که سرنوشت تعدادی زیاد بیت کوین مشخص نیست و شاید به دلایل مختلف دیگر قابل استفاده نباشند. علاوه بر این اگر پاداش استخراج بسیار کاهش یابد، ماینر‌ها دیگر به استخراج ادامه نخواهند داد. بنابراین اگر بیت کوین به حداکثر عرضه‌ی خود برسد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در این صورت بیت کوین دیگر تورمی نخواهد داشت.

نسبت سرمایه در گردش چیست؟

10 کاربر آن‌لاين است (10 کاربر در حال مشاهده‌ی سایت انجمن ها)

صفحه‌ی اصلی انجمن‌ها

پایین پیام قبلی پیام بعدی برای ارسال پیام باید ابتدا ثبت نام کنید

سطح : 1
پست/روز : 0 / 0
روز/پست : 0 / 0
درصد این سطح : 0

سرمایه در گردش نشان دهنده میزان سود آور بودن شرکت هاست و این مسئله برای کسانی که می خواهند در شرکت های بورسی سرمایه گذاری کنند بسیار حائز اهمیت است چرا که اصل ترین سرمایه ای که برای سرمایه گذار در شرکت ها به سودآوری می پردازد. همین سرمایه در گردش است. سرمایه در گردش بیشترین تاثیر را بر روی سود سازی و میزان تولیدات موثر است. به طور کلی مزایای محاسبه سرمایه در گردش بصورت زیر خلاصه می شود.

اندازه گیری نقدینگی کوتاه مدت
شناسایی توانایی های مدیریتی در استفاده بهینه از دارایی
تخمین ظرفیت رشد

فرمول و نحوه محاسبه سرمایه در گردش

همانطر که در بالا به آن اشاره شد سرمایه در گردش و مدیریت آن نقش بسزایی در سلامت مال یک کسب و کار دارد . فرمول و نحوه محاسبه سرمایه در گردش بصورت زیر است:

بدهی های جاری – دارایی های جاری = سرمایه در گردش خالص
حساب های تجاری قابل پرداخت- هزینه های تعهدی + حساب های قابل دریافت + سرمایه گذاری قابل توافق+ معادل نقدی = سرمایه در گردش خالص

برای بدست آوردن میزان ریسک سرمایه گذاری در شرکت لازم است، نسبت سرمایه در گردش را بدست آوریدک. نسبت سرمایه در گردش نسبت دارایی های جاری تقسیم بر بدهی جاری است

در مواردی که سرمایه در گردش کمتر از یک باشد، نشانه دهنده نسبت سرمایه در گردش منفی است یعنی میزان بدهی بیشتر از دارایی است و سرمایه گذاری در چنین شرکتی پر خطر است.
در مواردی که نسبت سرمایه در گردش بیشتر از ۱ باشد نشان دهنده آن است که دارایی شرکت بیشتر از بدهی های آن است ولی در مورادی که این عدد بیشتر از ۲ باشد، شرکت دارایی های جاری مازاد زیادی دارد که آن‌ها را در دارایی هایی بابازده بالاتر سرمایه گذاری نمی‌کند. بنابرایت بهترین عدد که برای سرمایه گذاری مناسب است عدد بین ۱.۲ تا ۲ است